نمایش نتایج: از شماره 1 تا 7 , از مجموع 7

موضوع: رضا به قضا و قدر و حكم الهى در همه امور

  1. Top | #1

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض رضا به قضا و قدر و حكم الهى در همه امور



    رضا به قضا و قدر و حكم الهى در همه امور




    «1» الْحَمْدُ لِلَّهِ رِضًى بِحُكْمِ اللَّهِ شَهِدْتُ أَنَّ اللَّهَ قَسَمَ مَعَايِشَ عِبَادِهِ بِالْعَدْلِ وَ أَخَذَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ بِالْفَضْلِ


    «2» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لَا تَفْتِنِّي بِمَا أَعْطَيْتَهُمْ وَ لَا تَفْتِنْهُمْ بِمَا مَنَعْتَنِي فَأَحْسُدَ خَلْقَكَ وَ أَغْمَطَ حُكْمَكَ‏





    سپاس خداى را، به خاطر خشنودى به حكم تقدير خدا نسبت به تمام موجودات. شهادت مى‏دهم كه خدا آنچه را وسيله زندگى و معاش است، بين بندگانش به عدالت تقسيم كرد، و نسبت به تمام بندگانش راه احسان پيش گرفت.


    خدايا! بر محمد و آل محمد درود فرست، و مرا به آنچه به بندگانت عطا كردى امتحان مكن، و ايشان را به آنچه از من منع كرده‏اى ميازماى، تا به بندگانت حسد ورزم، و حكم و فرمانت را سبك انگارم.


    امضاء

  2.  

  3. Top | #2

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    زمانى كه بنده از طريق آيات قرآن و روايات و انديشه در نظام هستى و واقعيت‏هاى آفرينش به وجود مقدس حضرت حق معرفت پيدا كرد، اين معنا براى او همچون خورشيد وسط روز روشن مى‏شود كه به وجود آمدنش در اين صحنه با عظمت خلقت و شكل و قيافه‏اش، و آنچه به عنوان روزى از طريق حلال و از مسير پاك برايش مقدر شده، و حكم حضرت محبوب در تمام زمينه‏هاى حيات اعم از مادى و معنوى به مصلحت و خير و سعادت او جارى گشته، و اندازه‏گيرى‏هاى امور نسبت به او به اراده ازليّه و ابديّه او در حالى كه بر وفق رحمت و لطف است حاكم گشته، به مقام رضاى از دوست مى‏رسد، و نسبت به وضع خود در آن حدودى كه مربوط به حضرت معبود است كمال خوشحالى و انبساط و شادى و نشاط و رضا را از ذات قلب و سويداى دل لمس مى‏كند.


    عبد وقتى به اين معنا معرفت پيدا كند كه آنچه در دار وجود است تجلّى علم و عدل و حكمت و رحمت و ربوبيّت و لطف و كرامت است؛ چرا به اين همه واقعيّت رضا ندهد؟


    بنده وقتى خود را محصول اراده او حس كند، و پدر و مادر خويش را جلوه عنايت او بداند، و دنيا را سفره خانه لطف دوست مشاهده كند، و كم و زياد امور مادّى را از طريق مشروع عين عنايت او ببيند چرابه داده حق رضا ندهد، و گره در چهره بيندازد؟!


    عبد وقتى خود را مملوك مولايش بداند، و مولايش را وجودى بى نهايت در بى نهايت لطف و رحمت مشاهده كند، و بداند كه در كلّ خانه هستى احدى همچون حضرت حق علاقه به عبد ندارد، و كسى مانند او مصلحت انديش بنده نيست، و وجودى همانند او خير دنيا و آخرت و سعادت امروز و فرداى او را نمى‏خواهد، در هر شأن و مقامى كه باشد، چه در ناز و نعمت و چه در بلا و طوفان، چه در خوشى و عافيت و چه در مرض و رنج، و چه در وسعت رزق و چه در تنگى رزق، در عين رضا و خشنودى، به محضر مبارك محبوب عرضه مى‏دارد:


    غير بوسيدن لعل تو نداريم هوس‏



    هوس ما به همه عمر همين باشد و بس‏


    ديگران را هوس حور و قصور است و مرا



    نيست جز ديدن روى و سر كوى تو هوس‏


    بى گل روى تو اى سرو قد لاله عذار



    هست بر دلشدگان ساحت گلشن چو قفس‏


    سوختم از غم هجران تو چونان كه بود



    بر سوز دل من آتش دوزخ چو قبس‏



    به فصاحت شده‏ام شهره آفاق ولى‏



    در بيان سخن عشق تو باشم اخرس‏


    به همه عمر دمى با تو به سر برده محيط



    حاصل عمر گرانمايه همين باشد و بس‏



    (محيط قمى)


    امضاء

  4. Top | #3

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    زمانى كه بنده از طريق آيات قرآن و روايات و انديشه در نظام هستى و واقعيت‏هاى آفرينش به وجود مقدس حضرت حق معرفت پيدا كرد، اين معنا براى او همچون خورشيد وسط روز روشن مى‏شود كه به وجود آمدنش در اين صحنه با عظمت خلقت و شكل و قيافه‏اش، و آنچه به عنوان روزى از طريق حلال و از مسير پاك برايش مقدر شده، و حكم حضرت محبوب در تمام زمينه‏هاى حيات اعم از مادى و معنوى به مصلحت و خير و سعادت او جارى گشته، و اندازه‏گيرى‏هاى امور نسبت به او به اراده ازليّه و ابديّه او در حالى كه بر وفق رحمت و لطف است حاكم گشته، به مقام رضاى از دوست مى‏رسد، و نسبت به وضع خود در آن حدودى كه مربوط به حضرت معبود است كمال خوشحالى و انبساط و شادى و نشاط و رضا را از ذات قلب و سويداى دل لمس مى‏كند.


    عبد وقتى به اين معنا معرفت پيدا كند كه آنچه در دار وجود است تجلّى علم و عدل و حكمت و رحمت و ربوبيّت و لطف و كرامت است؛ چرا به اين همه واقعيّت رضا ندهد؟


    بنده وقتى خود را محصول اراده او حس كند، و پدر و مادر خويش را جلوه عنايت او بداند، و دنيا را سفره خانه لطف دوست مشاهده كند، و كم و زياد امور مادّى را از طريق مشروع عين عنايت او ببيند چرابه داده حق رضا ندهد، و گره در چهره بيندازد؟!


    عبد وقتى خود را مملوك مولايش بداند، و مولايش را وجودى بى نهايت در بى نهايت لطف و رحمت مشاهده كند، و بداند كه در كلّ خانه هستى احدى همچون حضرت حق علاقه به عبد ندارد، و كسى مانند او مصلحت انديش بنده نيست، و وجودى همانند او خير دنيا و آخرت و سعادت امروز و فرداى او را نمى‏خواهد، در هر شأن و مقامى كه باشد، چه در ناز و نعمت و چه در بلا و طوفان، چه در خوشى و عافيت و چه در مرض و رنج، و چه در وسعت رزق و چه در تنگى رزق، در عين رضا و خشنودى، به محضر مبارك محبوب عرضه مى‏دارد:


    غير بوسيدن لعل تو نداريم هوس‏



    هوس ما به همه عمر همين باشد و بس‏


    ديگران را هوس حور و قصور است و مرا



    نيست جز ديدن روى و سر كوى تو هوس‏


    بى گل روى تو اى سرو قد لاله عذار



    هست بر دلشدگان ساحت گلشن چو قفس‏


    سوختم از غم هجران تو چونان كه بود



    بر سوز دل من آتش دوزخ چو قبس‏



    به فصاحت شده‏ام شهره آفاق ولى‏



    در بيان سخن عشق تو باشم اخرس‏


    به همه عمر دمى با تو به سر برده محيط



    حاصل عمر گرانمايه همين باشد و بس‏



    (محيط قمى)

    امضاء

  5. Top | #4

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض



    حقيقت رضا



    رضاى عبد از حق به اين است كه اختيار خويش از ميانه بردارد، يعنى راضى به هر چه خداى عزّ و جلّ در حق او انجام دهد؛ باشد چه امرى كه محبوب بنده است مانند بسط رزق و سلامت جسم، و چه امرى كه مكروه عبد است مانند امر به انفاق و شركت در جهاد و تحمل رنج و بلا در راه او.


    از رسول بزرگوار اسلام صلى الله عليه و آله روايت شده:


    اوَّلُ ما كَتَبَ اللَّهُ تَعالى فِى اللَّوْحِ: انّى انَا اللَّهُ، لا الهَ الَّا انَا، مَنْ لَمْ يَرْضَ بِقَضائى، وَلَمْ يَشْكُرْ لِنَعْمائى، وَ لَمْ يَصْبِرْ عَلى بَلائى فَلْيَطلُبْ رَبّاً سِوائى. «1»


    اول مطلبى كه خداوند در لوح به قلم قدرت نوشت اين بود: همانا من پروردگار عالمم، جز من معبودى نيست، هر كس به قضا و حكم من رضا ندهد، و نعمت‏هايم را شكر نكند، و بر بلا و آزمايش‏هايم صبر ننمايد، پس خدائى غير من را طلب كند.


    آرى، برابر اين روايت عرشى و جملات ملكوتى، هر كس خدا را بخواهد بايد به داده او راضى باشد، و بر نعمتش شكر كند. و بر بلايش صبر نمايد.


    اين‏كه اول حقيقتى كه بر لوح نقش مى‏بندد رضا به قضاست؛ دليل بر عظمت اين مسئله و رفعت اين حقيقت و بلندى جايگاه اين مقام است.
    امضاء

  6. Top | #5

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    اضطراب نسبت به كرده حق، و ناخشنودى از قضا و حكم او چه در امور مادى و چه در امور معنوى نشان نزاع عبد با مولاست، و نزاع عبد با مولا دليل بر دورى عبد از مولا و عدم معرفت بنده به حضرت حق است.


    بنده بايد بداند كه نسبت به مصالح خويش و علل سعادت و سلامت خود جاهل است، و آن كه در حق او قضا و قدر مادّى و معنوى دارد علم بى‏نهايت در بى‏نهايت است، و جاهل را نسزد كه با عالم، بدون منطق و دليل، به منازعت برخيزد، كه منازعه عبد با مولا به عصيان و معصيت كشد، و عصيان و معصيت، عبد را از نظر رحمت حق بيندازد.


    آن كه راضى به كرده حق درباره خويش است، تجلّى گاه معرفت و بصيرت است، و با حضرت محبوب داراى معيّت مى‏باشد، و چون اهل معرفت و داراى مقام معيّت است در راه رضاى او بلاى هر دو عالم تحمل كند، و اندكى باك به خود راه ندهد.


    آن كه اختيار خويش بر اختيار مولا انتخاب كند، از مقام معرفت و معيّت دور است و آن چنان مبتلاى به ضعف نفس و ناتوانى روح، كه در راه حضرت دوست طاقت و تحمّل ذرّه‏اى بلا و رضا به داده او ندارد!
    امضاء

  7. Top | #6

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    رضا به اين است كه آنچه از دوست مى‏رسد نيكو بينى؛ چنانكه حضرت امام حسين عليه السلام وقتى كه در گودال قتلگاه با بدن مجروح و در شدّت تشنگى افتاده بود، و در مقابل خود هفتاد و يك بدن قطعه قطعه مى‏ديد كه هر يك از اولياى خاص الهى بودند، و با گوش خويش صداى ضجّه و ناله اهل بيت را مى‏شنيد، صورت به خاك گذاشت و از صميم قلب با شورى عاشقانه به درگاه دوست چنين زمزمه كرد:


    الهى رِضىً بِقَضائِكَ، صَبْراً عَلى بَلائِكَ، تَسْليماً لَامْرِكَ لا مَعْبُودَ لى‏ سِواكَ. «2»


    يعنى آنچه از جانب تو به من رسيده، چنان نيكو و زيبا مى‏بينم كه نسبت به آن در كمال خشنودى و رضايم، و برامتحانت صابر و در برابر امرت تسليم، كه مرا معبودى و محبوب و معشوقى جز تو نيست!


    و چنانكه خواهر با كرامتش در پاسخ زاده مرجانه به وقتى كه از آن حضرت پرسيد كار خدا را با خاندانت چگونه ديدى؟


    فرمود:


    ما رَأيْتُ الّا جَميلًا. «3»


    جز زيبائى چيزى نديده‏ام!


    آرى، عبد اگر با ديد حق به اوضاع و احوال بنگرد، و از دريچه چشم دوست به آنچه برايش مقدّر شده نظر كند، تسليم عظمت كار شود، و از اختيار خويش درآيد، و اندر ميانه جز اختيار دوست اختيارى نماند.


    امضاء

  8. Top | #7

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض



    پی نوشت ها:




    (1)- فيض القدير: 4/ 617.


    (2)- موسوعة الامام على بن ابى طالب عليه السلام فى الكتاب و السنة و التاريخ: 7/ 248.


    (3)- بحار الأنوار: 45/ 115، باب 39؛ اللّهوف: 160.







    امضاء

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi