شهرستان ساری از شمال به دریای مازندران، از مشرق به شهرستان نکا از جنوب به استان سمنان و از مغرب به شهرستانهای جویبار قائم شهر و سوادکوه محدود است. ساری مرکز استان مازندران از جمله شهرهای بزرگ طبرستان و مرکز فرمانروایی اسپهبدان بود. دکتر «سید حسن حجازی کناری» در کتاب «نامهای باستانی مازندران»، ساری را محل سکونت گروهی از آریاییهای مهاجر میداند و معتقد است که ساری باید کلمهای به صورت سری آریه یا (ساآریه) بوده باشد.
بهطور دقیق تاریخ به وجود آمدن ساری را نمیتوان تشخیص داد؛ زیرا در کهنترین آثار مربوط به ماقبل تاریخ نوین جهان نیز نام آن بوده است، ولی قدر مسلم آنکه بدون هیچ تردیدی نظام شهری آن به بیش از ۲۵۰۰ سال میرسد. بر اساس شاهنامه فردوسی توسعه بنای آن را به اسپهبد طوس پور نوذر به دلیل به جا گذاردن یادگار پدرانش (منوچهر، ایرج، فریدون) نسبت میدهند و براساس روایت تاریخ نویسان یونانی در زمان هخامنشیان پایتخت تمدن هیرکانیا و به نام زادراکارتا بوده است (منابع ایرانی در جنگ ها از بین رفتهاند).