عفت و در بعضی موارد حجاب اختصاص به زن ندارد بلکه مرد و زن با هم در این مورد شریکند. آرایش غلیظ مردان و یا تشبه آنان به زنان از مواردی است که مورد نهی واقع شده است و این بر هم زننده حرمتی است که افراد اصیل باید آن را داشته باشند.
در عرف هم می بینیم که حجاب و پوشش به خصوص در سر هم برای مردان و هم زنان امری رایج بوده است. در امور دولتی و رسمی و به ویژه در امور نظامی داشتن کلاه یک اصل است همچنانکه برای روحانیان و نیز کسبه در گذشته عمامه و یا کلاه و شال مخصوص رسم بوده و هست. تنها آن را در زمان خلوت و یا در برابر مقام بالاتر یا در زمانی که مصیبتی بر آنها وارد می شود بر می دارند و این نشان می دهد که در موارد اضطرار است که پوشش، خود آگاه و یا ناخود آگاه برداشته می شود ولی در زمان معمولی داشتن آن مرسوم، و نشان از محترم بودن شخص بوده است.