ویژه نامه روز عرفه { فرصتی برای پرواز }

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ویژه نامه روز عرفه
فرصتی برای پرواز

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

باز هم عرفه، با همه راز و رمزهایش از راه رسید؛

روزی پر از شور و شیدایی و شناخت؛

روز خوشه چینی بندگان از پهن دشت معرفت الهی؛

روزی که نگاه قلب ها، بیش از همیشه به آسمان است؛

روز چشم های بارانی و نیازهای آسمانی.

آری، عرفه، روز بازگشت عارفانه است از کج راهه
گمراهی و تاریکی، به شاه راه هدایت و نور...

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

کیست تا کشتی جان را ببرد سوی نجات
دست ما را برساند به دعای عرفات

موسی من تو به دنبال کدامین خضری؟
گوشه ی چشم تو ابری ست پر از آب حیات

خوش به حال شهدایی که نمردند هنوز
که دلی دارند بشکسته تر از پیرهرات

دردشان دردی ست از درد ابوالفضل علی
تشنه لب با تن پر زخم لب شط فرات

نیست جز از جگر خونی شان این همه گل
نیست جز از نفس زخمی شان این برکات

یا حسین ابن علی عشق، دعای عرفه ست
عشق آن عشق که بیرون بردم ازظلمات

پشت بر کعبه نکردی که چنان ابراهیم
به منا با سر رفتی پی رمی جمرات

به منا رفتی و قنداقه ی توحید به دست
تا بری باشی از ملعبه ی لات و منات

تو همه اصل و اصولی تو همه فرع و فروع
تو همه حج و جهادی تو همه صوم وصلات

ظاهر و باطن تو نیست بجز جلوه حق
که هم آیین صفاتی و هم آیینه ی ذات

مرحبا آجرک الله بزرگا مردا
نیست در دست تو جز نسخه ی حاجات و برات

شعر ناقابل من چیست که نذر تو شود
جان ناقابل من چیست که گویم به فدات

تو کدامین غزلی عطر کدامین ازلی؟
از تو گفتن نتوانند چرا این کلمات؟

جبل الرحمه همین جاست همین جا که تویی
پای این سفره که نور است و سلام و صلوات


شاعر : علیرضا قزوه

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مضامین والای دعای عرفه و تأثیر فراوان بر روح

روز عرفه از ایام باشکوه و عظیم است.
روزی است که در‌های آسمان را برای پذیرش تضرع‌های
عاشقانه‌ بندگان ذات اقدس اله می‌گشایند و باز هم آن فاعل
بالعشق خواهان بازگشت اشرف مخلوقاتش به بارگاه امن‌اش است .

آری باز هم فرصت برای بازگشت انسان به اصل
و جایگاه اعلی اولیه‌اش را فراهم می‌کنند،
چقدر بزرگوارند و بزرگوارانه رفتار می‌کنند.

چقدر ظلم کردیم!
چقدر نادیده گرفتیم آن همه رحمت را!

ولی باز هم می‌خوانندمان، دعوتمان می‌کنند
و می‌خواهند همچو شب قدر به ارزش و منزلت خود نائل شویم.

آری روز عرفه، روزی است که حق تعالی بندگان خویش را
به عبادت و اطاعت خود دعوت کرده و از آن سوی
سفره جود خود را برای آنها گسترانیده است.

شیطان را در این روز در غل و زنجیر می‌کشد
و باز هم زمینه پیروزی انسان را بر نفس فراهم می‌کند.

امام صادق (علیه السلام) فرموده‌اند:
اگر شخص گناه‌کاری نتواند در شب‌های قدر خود از قدر
و منزلت خود به نحو احسنت استفاده کند
و بهره گیرد، می‌تواند در این روز از امتیازات
برخورداری از رحمت الهی برخوردار شود.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

فعالیتهای فرهنگی وهنری,ادبی وصوتی وتصویری

	ویژه نامه روز عرفه * روز بازگشت عارفانه * (سال96-95)
	همسفر با زائران دیار یار{ویژه نامه روز عرفه } سال 94-92
	عرفات میعادگاه عاشقان{ ویژه نامه روز عرفه}سال 91
	عرفه روزاشک واستغفار،عشق و دلباختگی (سال 90)
	عرفه روز نيايش و بندگي ( ویژه نامه سال 89 )
	(کلیپهای صوتی مناجات و دعا ویژه روز عرفه)
	آلبوم تصاویر ویژه روز عرفه

مقالات و سایر مطالب مرتبط

	دعاي امام سجاد در روز عرفه (دعاي47 صحيفه سجاديه)
	صحراى عرفات كلاس شناخت و خودسازى امام حسین‏ (ع)
	(.... فرصت های طلایی برای بخشش گناهان ....)
	آیا دعای عرفه از امام حسین (ع) است؟
	دعاي عرفه و شاخه هاي علوم پزشكي
	محتوای عرفانی دعای روحبخش عرفه
	عرفه فرصتی برای بندگی عاشقانه
	...راز وقوف در عرفات...
	.اعمال شب و روز عرفه.
	...سرزمین عرفات...
	...آداب دعا کردن...

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

زمزمه زائران در عرفه

یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست
که مغیلان طریقش گل و نسرین من است

دست‏های پر از نیازمان را بر آستان مهربانی‏ات می‏گشاییم
و با سر انگشتان پر از التماسمان تنها بر درگاه تو می‏آویزیم.

خدایا؛ تو همانی که
«لَیْسَ لِقضائِهِ دافِعٌ وَ لا لِعَطائِهِ مانِعٌ».

خدایا، تو همانی که در شداید و مصائب تو را خواندم،
اجابت کردی، و اگر شکرت کردم، افزونم دادی.

خدایا، تو را به کدام نامت بخوانم که تمام نام‏ هایت مقدس است؟
تو را به عطایت بخوانم یا به جلالت؟

به رحمانیتت؟ به مهربانی‏ات یا به معبودیتت ؟
به جود و کرمت یا به عفو و بخششت؟

ای خدای کعبه! ما را از خودمان برهان و به خودت برسان.
اکنون که ما را در مقام ابراهیمت جای داده‏ ای،

اکنون که لباسی محرمیّت را به تن کرده ‏ایم و وجودمان را از پلیدی‏ها زدوده ‏ایم،
اکنون که میان صفا و مروه فقط یا رب، یا رب زمزمه می‏کنیم

و اکنون که در چشمه زمزم ایستاده ‏ایم و صدای لبیک از این چشمه می‏جوشد؛
اکنون که در عرفات مناجات، در مقام تعظیم در برابر تو ایستاده ‏ایم،
به ما نشان ده که چه بودیم و چه هستیم.

یا قابِلَ التَّوْباتِ، من این‏جا نیامده‏ ام که توبه کنم و توبه بشکنم،
من آمده ‏ام که در مقام بنده ناچیز، در برابر جلال و بزرگی ‏ات به خاک بیفتم
و وجودم را از تاریکی‏ها بزدایم و تنها نیازمند تو باشم.

دست‏هایم را در مقام سپاس در آستان تو بالا می‏گیرم و فریاد می‏زنم
أَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ فقیر و خسته به درگاهت آمدم،
رحمی! که جز ولای توام نیست هیچ دستاویز.

مرضیه کامرانی اقدام

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

عرفه، روز نیایش است؛

روزی که قطرات اشک، چون کودکان مادر از
دست داده، دامن عرش را محکم می‏گیرند و بنیاد هستی را به لرزه درمی‏آورند.

روز عرفه، روز «خدایا خدایا!» است؛
روزی که کبوتران دعا از گنبد آبی «ربنا» پرواز می‏کنند

و فوج فوج به ایوان کبریا فرود می‏آیند و تا برگ استجابت
را از دستان سخاوتمند «یا غفار» نگرفته‏اند، بازنمی‏گردند.

عرفه، روز اعتراف است؛
اعتراف بندگان گناه‏کار در شبستان نیلگون اشک استغفار،
در محضر بلند پروردگار.

عرفه، روز استغفار است؛
استغفار از رجس و پلیدی، استغفار از هر آنچه زشتی
و بدسرشتی است. عرفه روز بازگشت است؛

«بازگشت به خویشتن»، بازگشت به دامن پرمهر
یار، به آغوش نگار، بازگشت به آرامش و قرار.

عرفه، صمیمانه‏ ترین روز بنده و مولاست.
بندگان، امروز صمیمانه و صادقانه در حضور مولا به تقصیر گناه
خویش اعتراف می‏کنند و مولای مهربان و عطوف، دست نوازش
بر سر و رویش می‏کشد و آسمان آسمان آسایش و آرامش به او هدیه می‏کند.

امروز روز سبز دعاست؛ روز عبودیت، روز بزرگ پرستش.
امروز بندگان، صادقانه بندگی می‏کنند و خواجه، سخاوتمندانه خواجگی.

امروز روز نیایش است؛
روز «یارب، یارب!»
امروز، عرفات، بارگاه حسین است.

حسین آمده است که آخرین زمزمه‏های فراق را
شکوه و نامه وصال را توسط یار، امضا کند.

امروز، عارفانه ‏ترین زمزمه‏ های هستی از تارهای حنجره حسینی
به سمت آسمان می‏رود و راه‏های آسمان را کهکشان کهکشان روشن می‏کند.

امروز، زمزمه ‏های حسین، هستی را به وجد می ‏آورد.
سلام بر حسین! سلام بر اصحاب حسین!

قنبر علی تابش

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

اگرچه دیر...؛ ولى آمدیم

چه قدر شیرین است ساعت ها در بر دوست نشستن
و زمزمه «الهى الهى» بر لب داشتن؛ ساعت ها بر کرانه اقیانوس
معرفت دعاى عرفه نشستن و پاى در خنکاى آب زلالش شستن!

چه قدر زیباست بازگشت همگانى بندگان فرارى به
آغوش مهربان خدایى که همه را خواهد پذیرفت؛

مگر نه آنکه خود فرموده:
«اگر روى گردانان از من شدت شوق مرا به بازگشت شان
مى دانستند، از نهایت شعف جان مى دادند»؟!

الهى! این کهکشان بى نهایت رحمت تو و این
بندگان کوچک شرمسار؛

شاید دیر آمده ایم، ولى آمده ایم.

به زلال اشک هاى جارى بندگان صالحت در صحراى
عرفات قسم، ما دور افتادگان از حریم عشق و عرفان را بپذیر!

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

عرفه، دلکده اى است وسیع که روشنى اش
را هزاران قلم هم نمى توانند بنگارند.

هر کسى در این روز مى آید و کلمات پر از اشک خود را
از لابه لاى نیایش چند صفحه اى عشق بیرون مى کشد.

زیباترین جشن رهایى زیر این چرخ کبود، ساعات خوش اشک ریزى است.
شاید بتوان گفت لحظه تولد فلسفه اشک، عصر عرفه است.

نام بهارى عرفه نسیمى است که غبار رنج ها را از دل مى زداید.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

شانه های متلاطم امروز،
از مرور اشک های حسین علیه السلام آمده است.

گُلِ آوایی در رگانِ لحظه های دشت جاری است.
هوای تب دارِ عشق از دلِ کلمات عرفات برمی خیزد.

هر واژه، قطعه فراگیر شوق و دریایی
پر از مرهم بر کویر دلتنگی ها است.

عرفه، سرمایه معنویِ حاصل از سوز
و گدازهای حسین علیه السلام است.

بضاعت خیسِ دلدادگی
و وصالِ در دسترس است.

معبودا!
پاره های دل ما را با حاضران در وادی آسمانی عرفات،
قرین ساز و با قلم گرفتن بر خطاهای دیروز،
این قطراتِ اُنس را رهتوشه فردای معادمان کن.