طلب امداد از خداوند در کنترل نفس
بهترین الگوی قرآنی، در باب مبارزه با شهوات و هواهای نفسانی وجود مبارک حضرت یوسف(ع) است. به گونهای که خداوند تبارک و تعالی، سورهای از قرآن را بر پیامبر عظیمالشأن اسلام(ص) نازل کرد و از این داستان نیز به «أحسنَ القصص» یاد کرده است.[1] در واقع پروردگار عالم در سورۀ مبارکه یوسف، هفده عنوان و خصوصیت را برای یوسف نبی(ع) ذکر نموده است، که از جمله آنها «مخلصین»[2] و «صدّیقین»[3] و «محسنین»[4] است.
به بیان روشنتر، حضرت یوسف(ع) از غلبه بر شهوات، به مقام «صدّیق» واصل شد. بر مبنای ادبیات عرب صدیق به معنای دوست و رفیق است. آنگاه که این واژه همراه با تشدید ذکر شود، همچون «صدّیق»؛ دلالت بر انسانی دارد که باطن او ـ بعد از معرفت به تمام حقایق هستی ـ این باور را در ظاهرش و در اعمال و رفتار و سکنات آشکار سازد. یعنی حضرت هم در ظاهر مؤمن واقعی میباشند و هم در باطن خود به ایمان و اعتقاد جازم و استواری دست یافته است. به بیانی دیگر، این نبی الهی، در ظاهر و باطن تجلّی نور خدا بوده و مصداقی از «نُورٌ عَلی نُورٍ» محسوب میشود. این معنای صدّیق است.[5]