شکر خدا
انسان غرق در نعمت های الهی است. موجودیت او نعمت است. استفاده او از مواهب الهی نعمت است. رزقی که خداوند به او عنایت می فرماید نعمت است. خلاصه به هر سو که رو آورد و به هر چه بنگرد، نعمت می بیند. از این جهت خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است.
وان تعدوا نعمة الله لا تحصوها. (6)
اگر بخواهید نعمتهای خدا را بشمارید، نخواهید توانست.
شخص باایمان و حق شناس با توجه به این مسائل، باید شکر پروردگار را بجا بیاورد. به این ترتیب که هر نعمتی را در جایی که خداوند فرموده بکار ببرد و در موردی که آن را نهی فرموده است صرف ننماید.
در قرآن کریم آمده است:
فکلوا مما رزقکم الله حلالا طیباً واشکروا نعمة الله ان کنتم ایاه(7) تعبدون.
آنچه را که خداوند به شما روزی داده و برای شما حلال و پاکیزه گردانیده است بخورید و شکر نعمت خدا را بجا بیاورید، اگر او را پرستش می کنید.
و در جای دیگر قرآن آمده است:
کلوا من رزق ربکم و اشکروا له (8)
روزی پروردگارتان بخورید و شکر او را بجا بیاورید.