پیاز:
پیاز بوی بد دهان را که ناشی از بدکار کردن معده است برطرف می کند. بلغم را از بین می برد و محرک قوای جنسی است.
امام صادق (ع)
پیامبر خستگی را برطرف، اعصاب را قوی، قوه راه رفتن را زیاد، آب مرد (نطفه) را افزون و تب را از بین می برد.
امام صادق (ع)
پیاز لثه را محکم، پشت را قوی و پوست بدن را لطیف می کند.
امام صادق (ع)
پیغمبر اکرم (ص) فرمود: وقتی که وارد شهر و محلی شدید، از پیاز آنجا بخورید تا مرض آن محل را از شما دور کند.
امام صادق (ع)
پیاز به علت مدربودن، در موارد آب آوردن شکم (استسقاء) تشمع کبدی )Cirrohse Hopatic( و آلبو مینوری مؤثر است. بعلاوه درمان کننده ذات الریه و ذات الجنب نیز می باشد. طبق تحقیقات فلم )FIamm( پیاز اشتها آور و کاهش دهنده ناراحتی های مربوط به نفخ شکم و غیره است. به علاوه پیاز به علت داشتن مقدار زیادی انسولین گیاهی به نام گلو کوکینین، کم کننده قند خون نیز هست و این اثر پیاز با انجام دادن آزمایش های زیاد بطور قاطع مورد تأیید قرار گرفته است.
در استعمال خارجی، پیاز نیمه پخته، تسکین دهنده سوختگیها و بواسیر است.
پیاز دارای هورمون و دیاستازی است که غدد اشک و آمیزش و گوارشی را تقویت می کند. این مواد در اثر حرارت از بین می روند و پیاز پخته تأثیری در قوای جنسی و هاضمه ندارد و اشک آور هم نیست.
پیاز درمان کننده کوه گرفتگی است.
در 100 گرم پیاز مواد زیر یافته می شود:
پروتید 3گرم
گلوسید 12گرم
لیپید 3/0 گرم
و مقداری فسفات و استات و سیترات دو کلسیم و ویتامین های C.B.A