نمایش نتایج: از شماره 1 تا 1 , از مجموع 1

موضوع: بررسی صفات خداوند از حیث وجودی

  1. Top | #1

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض بررسی صفات خداوند از حیث وجودی

    بررسی صفات خداوند از حیث وجودی


    اوصافی که حاکی از کمالات نامحدود خداست و جمال و کرامت ذات به آنها است، صفات ثبوتی است. و اوصافی که از نقص و عیب و محدودیت حکایت می کند، و ذات حق از آن منزه است، صفات سلبی است، که آیه شریفه: « تَبارَکَ اسْمُ رَبِّکَ ذِی الْجَلالِ وَ اْلإِکْرامِ» [i] ظهور در این تقسیم دارد.


    و آیه شریفه: « وَ لِلّهِ اْلأَسْماءُ الْحُسْنی » [ii] جامع صفات ثبوتی است.


    هنگامی که از طریق براهین، جهت شناخت خداوند متعال، به آن ذات پاک می نگریم و دقت می کنیم، می بینیم خداوند وجود مطلق است و هیچ قید و شرط و حدی، برای او نیست؛ چنین وجودی مسلما نامحدود است. چرا که، اگر محدودیت پیدا کند باید آلوده به عدم گردد و ذات مقدسی که، هستی از آن می جوشد، هرگز مقتضی عدم نیست و نخواهد بود و چیزی در خارج نیست، که بتواند عدم را بر او تحمیل کند. بنا بر این ذات خداوند محدود به هیچ حدی نیست. [iii] با این توصیفاتی که، در باره ذات باری تعالی گفته شد که وجود مطلق، واجد تمام کمالات و منزه از هر عیب و نقص می باشد، حال اگر ما بیائیم به ذات پروردگار فقط از جنبه سلبی بنگریم، بدین معنا که حتی صفات ثبوتی را هم به صفات سلبی ارجاع بدهیم، چنان چه بعضی از بزرگان ارجاع داده اند، صحیح نیست [iv] ، زیرا در بعضی از روایات صفات ثبوتی، به گونه ای ذکر شده که، قابل ارجاع نیست . امام صادق(ع) فرموده است: « و الله نور لا ظلام فیه، و حی لا موت له، و عالم لا جهل فیه، و صمد لا مدخل فیه.، خدا نوری است که ظلمت در او نیست، و زنده ای است که مرگی برای او وجود ندارد، و دانائی است که جهلی در او نیست، و صمدی است که چیزی به درون او راه ندارد.»اگر در این روایت صفات ثبوتی را به سلبی ارجاع دهیم، تکرار لازم می آید، لذا ارجاع آن درست نیست. [v]


    نتیجه این که: روش نفی و اثبات، که یک روش عقلایی و عقلی است، چنین چیزی را اقتضاء می کند، یعنی روش عقلی و عقلایی این است که، قبل از هر چیز این سؤال مطرح شود که، آیا خدا وجود دارد یا نه؟ و وقتی وجود خدا ثابت گردید، لازمه اش نفی عدم است و این بدان معنی نیست که ما بحث را از جنبه عدمی شروع کرد ه ایم، بلکه از جنبه وجودی آغاز کرده ایم، و لازمه آن، نفی عدم است.


    در مرحله بعد سؤال می کنیم این وجود، چه نحوه ای از وجود را دارد و آیا اصلا صفاتی دارد یا نه؟ آیا علم دارد یا نه؟ آیا حیات دارد یا نه؟ و ... و آنگاه که ثابت گردید نحوه این وجود، مطلق و صرف (یعنی غیر مقید) است، لازمه اش نفی تقیید است و همان حرف بالا در این جا هم، مطرح می شود و اگر این وجود، وجود صرف است که تناهی ندارد، باید صفات سلب از او سلب گردد و در آن راهی نداشته باشد، یعنی روش عقلی و عقلایی این است که، بحث را از اثبات شروع کنیم و بالطبع نفی ضد یا نقیض را، از او نتیجه گیری کنیم


    [i] - سوره الرحمن، آیه 78.


    [ii] - سوره اعراف، آیه 180.


    [iii] - تفسیر نمونه، ج 27، ص 343 تا 400. * خلاصه برهان صرف الوجود است.


    [iv] - مرحوم شیخ صدوق و علامه حلی(ره).


    [v] - توحید در قرآن، ج 2، ص 255 و ص 256.
    امضاء

  2.  

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi