صفحه 2 از 4 نخستنخست 1234 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 11 تا 20 , از مجموع 33

موضوع: بررسی تطبیقی صفات الهی در قرآن و کتاب مقدس عبری

  1. Top | #11

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    سمیع و بصیر


    «فَاستَعِذ بِاللهِ هُوَ السَّمیعُ البَصیرُ»؛[۱۹] «پس به خدا پناه بر که او شنوا و بیناست.»


    «سمیع» از اسمای حُسنای الهی است که ۴۷بار در قرآن‌مجید آمده است. سمیع از صفات ذات است، یعنی او به‌ذاته سمیع است و به قول حضرت علی(ع) او شنوا است نه با گوش، و بینا است نه به چشم.[۲۰] خداوند «همه‌جا را می­بیند بدون اینکه به آنجا برود.»[۲۱] امام صادق(ع) نیز می­فرماید: «سَمِعَ به ذاته و لامسموعٌ و البصرَ به ذاته و لامُبصِرٌ.»؛ [۲۲] «شنیدن جزو ذات اوست، خواه مسموعی باشد یا نه و دیدن نیز جزو ذات اوست، خواه مبصری باشد یا نه.»
    امضاء


  2. آیه های انتظار

    آیه های انتظار


    لیست موضوعات تصادفی این انجمن

     

  3. Top | #12

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    متکلم


    «منهم مَن کلََّمَ اللهُ و رَفَعَ بَعضَهُم دَرَجاتٍ»؛[۲۳] «و از میان آنها کسانی هستند که خداوند با آنان صحبت کرده و درجات‌شان را بالا برده است.»


    یکی از صفات و اسمای الهی که از امهات اسماء است، «المتکلم» است. اسم متکلم دارای خوادم و مراتب مختلفی است و از صفات عامۀ وجود است که در مقام واحدیت همان علم ذاتی است که مبدأ کلیۀ کلمات وجودیه است.[۲۴]


    حضرت علی(ع) می­فرمایند: «خدا با موسی کاملاً صحبت کرد بدون اعضا و جوارح و لب و بدون عضلات گلو، {زیرا} خداوند برتر از صفات است.»[۲۵]


    حقیقت «وحیِ» الهی نیز از انواع کلام اوست و درجات و اقسامی دارد:


    همچنان‌که قرآن‌کریم می‌فرماید: «ما کانَ لِبَشَرٍ أن یُکَلِّمَهُ إلاّ وَحیاً أو مِن وَراءِ حِجابٍ أو یُرسِلَ رَسوُلاً»؛[۲۶] «هیچ بشری را یارای صحبت‌کردن با خدا نیست؛ مگر از پشت حجاب یا به‌وسیلۀ رسولان.»
    امضاء

  4. Top | #13

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    غفار، غافر، غفور


    «إنَّ اللهَ غفورٌ رحیمٌ» یا «إنّا أدعوُکُم إلی العزیزِ الغَفّار»[۲۷]


    غفار و غفور هر دو صیغه مبالغه یعنی بسیارآمرزنده؛ اما غفار در افادۀ مبالغه از غفور بلیغ­تر است.[۲۸] غافر نیز بر اصل مغفرت دلالت می‌کند؛ درحالی‌که اسم غفور کثرت مغفرت را می­رساند.[۲۹] ابن‌‌عربی غفار، غافر و غفور را از «غفر» به‌معنای «ستر» مشتق می‌داند و حق را از آن روی غفار می­داند که خود را در صور ممکنات می­پوشاند و به‌طورکلی همۀ امور ساتر یکدیگرند و اسم «الظاهرِ» الهی ساتر و پوشانندۀ اسم «الباطنِ» اوست.[۳۰]
    امضاء

  5. Top | #14

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    نور


    «اللهُ نورُ السَّماواتِ وَالأرضِ…»؛[۳۱] «خداوند نور آسمان‌ها و زمین است.» حضرت رضا(ع) در این‌باره می‌فرماید:


    «رسول خدا(ص) ­فرمود: چون مرا به آسمان بردند، جبرییل مرا به جایی رسانید که هیچ‌گاه به آنجا گام ننهاده بود. سپس از پیش دیدۀ پیامبر پرده برداشته شد و خدا از نور عظمت خویش به حضرت، آنچه دوست داشت ارایه نمود.[۳۲]

    امضاء

  6. Top | #15

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض



    جبار


    «العَزیزُ الجَبّارُ المُتَکَبِّرُ»؛[۳۳] «او عزیز و جبار و متکبر است.»


    در «کشفُ‌المراد» آمده که «جبار» به‌معنی شکسته را بستن و به‌هم‌پیوستن است؛ چون خدای‌تعالی هرچه بالقوه است به فعل می­رساند.[۳۴]
    امضاء

  7. Top | #16

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    عشق و محبت


    «یُحِبُّهُم و یُحِبُّونَهُ»؛[۳۵] «او بندگان را دوست دارد و بندگان نیز او را دوست می­دارند.»


    احمد غزالی با توجه به آیۀ «قُل إِن کُنتُم تُحِبّونَ اللهَ فَاتَّبِعوُنِی یُحبِبکُمُ اللهُ»؛[۳۶] می‌گوید «اگر او را دوست داری سوگند به عزتش که او نیز تو را دوست دارد.»[۳۷]
    امضاء

  8. Top | #17

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض



    جامی در شعر زیبایی پس از آنکه مراتب خلقت را شرح می­دهد که خداوند در خلوت‌کدۀ خود که هیچ تعیُّنی در آن وجود نداشت، تصمیم گرفت که خلق را ایجاد کند، درواقع با خود نرد عشق می­باخت و به‌واسطۀ نیروی عشق، خَلق را لباس هستی پوشانید. پس واسطه و رابطۀ میان خلق و خالق همانا پل عشق است و این پل، دو سر دارد: یک‌طرف به خالق و یک‌طرف به مخلوق که هردو درعین‌حال هم عاشقند و هم معشوق. و ا گر دو سر این پل را به هم نزدیک کنیم، چیزی جز عشق محض باقی نمی­ماند. پس خدا در مقام غیب، منزه از معشوقی و عاشقی است؛ بلکه عشق محض است بدون تعیُّن.
    امضاء

  9. Top | #18

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    فصل دوم: صفات الهی در یهود


    اعتقادات ابتدایی عبرانیان قبل از شروع مرحلۀ شهرنشینی و ورود به کنعان بیشتر براساس پرستش توتم، فتیش و ارواح و نیروهای نامرئی و جن و شیطان در بیابان‌ها و اماکن خلوت و پرستش ارواح حیوانات شرور به نام «سرافیم» یعنی خدایان سوزنده و نیز تقدس آتش بود.[۳۸]


    در تبادلات فرهنگی که میان اقوام بنی‌اسراییل و دیگر ملت‌ها بعد از مرحلۀ شهرنشینیِ این قوم پیش آمد، خدایان گروهی قبایل مجاور وارد دین بنی‌اسراییل شدند. خدایانی مانند الله، الوهیم، بعل، ایشتر، اشتارت، ملیک، ملوک و یهوه نیز که خدای قومی یهود بود، در ردیف دیگر خدایان قرار گرفت. اما در اثر رهبری گروهی از پیامبران برجستۀ عبرانی، مانند عاموس، اشعیای اول و دوم و ارمیا و حزقیال ‌ـ‌که در قرون هشتم و هفتم و ششم قبل از میلاد مسیح می­زیستند‌ـ مفهوم یهوه گسترده شد و نه تنها خدای قومی عبرانیان؛ بلکه خالق کل آسمان و زمین و داور کل تاریخ و همه اقوام شد.
    امضاء

  10. Top | #19

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض



    در قرآن‌کریم همانند کتاب مقدس عبری، صفاتی از خداوند آمده است که دلالت بر تشبیه او به انسان می‌کند. مثل چشمان خدا، دستان خدا یا توصیفات روحی مانند مکر و غضب خداوند که اضافه کردیم برخی از فقها و متکلمان، صفات منفی را از خداوند سلب، و صفات مثبت را به او استناد می­کنند.


    در دین یهود نیز بین متکلمان این دین، در باب استفاده صفاتی که دلالت بر تشبیه خداوند به انسان دارد، اختلاف نظر وجود دارد و برخی آن‌را جایز و برخی دیگر ممنوع می­دانند. استعاره­های بسیاری در تورات و کتب انبیا وجود دارد؛ مانند بهشت که محصول کار انگشتان اوست،[۳۹] یا نوشتن الواح مقدس[۴۰] یا صفت «آف»[۴۱] که به‌معنی بینی است، یا قدم‌زدن او در باغ،[۴۲] یا نزول او برای فهمیدن اینکه در زمین چه می­گذرد یا آشکارکردن خویش[۴۳] یا بالا رفتن او[۴۴] یا نشستن او بر عرش[۴۵] یا اینکه موسی(ع) پشت او را می­نگرد،[۴۶] یا استناد حالات روحی مانند عشق و تنفر و لذت و شادی و… .[۴۷]
    امضاء

  11. Top | #20

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    همۀ ادیان و به‌ویژه ادیان توحیدی، تمایل دارند تا مطلق را عاری از صفات بدانند؛ زیرا خداوند، متعال و برتر از همه‌چیز است و به ظاهر سبب دوری انسان از او می­شود. سنت یهود با توجه به این مسئله ترجیح داد تا خدا را به‌وسیلۀ صفات و استعاره به انسان نزدیک سازد تا سبب شناخت او گردد؛ گرچه عواقب این طرز فکر را نیز مدنظر داشت. درعین‌حال آیات بسیاری متعال‌بودنِ ذات خداوند را اعلام می­دارد.[۴۸]
    امضاء

صفحه 2 از 4 نخستنخست 1234 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi