بررسی تطبیقی صفات الهی در قرآن و کتاب مقدس عبری
یهوه یا اسم اعظم
یهوه نام خدا است و در ملاقات موسی با خدا، خداوند در معرفی خود فرمود: «اهیه، اشه، اهیه»؛ یعنی من «هستم آنکه هستم» میباشم.[۴۹] اما قوم بنیاسراییل، او را بهمعنیِ «او هست» گرفتند که معنی لایتغیر و مطلق در کمال میدهد. باب ۳۳ از سِفر پیدایش، نشان میدهد که هرگاه نام «یهوه» برده شود، منظور صفت رحمت خدا است.