اصول انحصار موضوع دین به یک فعل و یا نوعی احساس، به معنای نادیده گرفتن جامعیت موضوعی آن است که همان نگرش تک بعدی و اصالت دادن به مبنای خاصی از انسان شناسی در تفسیر دین می باشد و با توجهی دقیق تر، تحلیل موضوعات بر اساس خاستگاه مادی گرایی است که نمونه اش را در دیدگاه های دسته اول نیز می توان یافت.
اما دیدگاه های دسته دوم و سوم هر کدام از یک جهت لازم و نه کافی به این مسأله نگریسته اند. بینش های نظری و مفهومی تنها ابعاد اعتقادی، جنبه های معرفتی و آگاهی یابی دین را مورد نظر قرار داده اند؛ در حالی که این امر تنها یک بخش مورد نظر است؛ نه تمامی ماهیت آن.