مشاعره با اشعار دیوان حافظ شیرازی

[RUHOLLAAH]

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست

جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست

حالیا خانه برانداز دل و دین من است

تا در آغوش که می​خسبد و همخانه کیست

دولت صحبت آن شمع سعادت پرتو

بازپرسید خدا را که به پروانه کیست

[شكوه انتظار]

ترسم این قوم که بر دردکشان می‌خندند

در سر کار خرابات کنند ایمان را

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح

هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

[RUHOLLAAH]

اگر چه عرض هنر پيش يار بي‌ادبيست

زبان خموش وليکن دهان پر از عربيست

پري نهفته رخ و ديو در کرشمه حسن

بسوخت ديده ز حيرت که اين چه بوالعجبيست

[خادمه زینب کبری(س)]

تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان
بگشود نافه​ای و در آرزو ببست

[RUHOLLAAH]

تــــرســــم کــــه اشـــــک در غــــــم مـــــا پــــرده در شــــود

وین راز ســــر بــــه مـــهـــر بــه عالم سمر شود

گویند سنگ لعل شود در مقـــــام صـــــــــبر

آری شود ولیک به خون جگر شود

[RUHOLLAAH]

دوست گو يار شو و هر دو جهان دشمن باش

بخت گو پشت مکن روي زمين لشکر گير

ميل رفتن مکن اي دوست دمي با ما باش

بر لب جوي طرب جوي و به کف ساغر گير

[خادمه زینب کبری(س)]

رونق عهد شباب است دگر بستان را

می ​رسد مژده گل بلبل خوش الحان را

[RUHOLLAAH]

اي در رخ تو پيدا انوار پادشاهي

در فکرت تو پنهان صد حکمت الهي

کلک تو بارک الله بر ملک و دين گشاده

صد چشمه آب حيوان از قطره سياهي

[رایکا]

یاد باد آنکه نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو بر چهره ی ما پیدا بود
یاد باد آنکه چو چشمت به عتابم می کشت
معجز عیسویت در لب شکر خا بود

[RUHOLLAAH]

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست

مست از می و میخواران از نرگس مستش مست

در نعل سمند او شکل مه نو پیدا

وز قد بلند او بالای صنوبر پست