مشاعره با اشعار دیوان حافظ شیرازی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

[رعنا ریاحی*خادمه قرآن*]

تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو
پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

وصال او ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به

[طهورا*کنیز فاطمه زهرا(س)*]

هاتفی از گوشه میخانه دوش
گفت ببخشند گنه می بنوش

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست
صلای سرخوشی ای صوفیان باده پرست

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو
پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون
آتش در‌افکنم به همه رخت و بخت خویش

[طهورا*کنیز فاطمه زهرا(س)*]

شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

[فریاد بیصدا]

ترسم این قوم که بر درد کشان می خندند

در سر کار خرابات کنند ایمان را

[طهورا*کنیز فاطمه زهرا(س)*]

الا یا ایها الساقی ادر کأسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها