صفحه 13 از 14 نخستنخست ... 391011121314 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 121 تا 130 , از مجموع 140

موضوع: غذا و تغذيه انسان

  1. Top | #121

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض






    موسي عليه‌السلام و درخواست غذا در ازاي ساخت ديوار

    «...فَانْطَلَقا حَتّي اِذا اَتَيا اَهْلَ قَرْيَةٍ اسْتَطْعَما اَهْلَها فَاَبَوْا اَنْ يُضَيِّفُوهُما فَوَجَدا فيهــا جِــدارا يُـريـدُ اَنْ يَنْقَــضَّ فَـاَقـامَـهُ قالَ لَوْ شِئْتَ لاَتَّخَذْتَ عَلَيْهِ اَجْرا،»
    «... پس برفتند تا به دهكده‌اي رسيدند و از اهل آن خوردني خواستند و آن‌ها از مهمان كردنشان دريغ ورزيدند، در آن جا ديواري يافتند كه مي‌خواست بيفتد، پس آن را به‌پا داشت و گفت: كاش براي اين كار مزدي مي‌گرفتي!» (77 / كهف)
    (376) غذا و تغذيه انسان
    مراد از «اِسْتَطْعَم» طلب طعام است به عنوان ميهماني و لذا دنبالش فرمود: پس از ايـن كـه ميهمانشان كننـد مضـايقه نمـودند.
    مقصود موسي از اين كه گفت خوب است در برابر عملت اجرتي بگيري اين بوده كه با آن اجرت غذايي بخرند تا سد جوع كنند. (1)



    امضاء



  2. آیه های انتظار

    آیه های انتظار


    لیست موضوعات تصادفی این انجمن

     

  3. Top | #122

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض






    وحـي به مـادر مـوسي بـراي شيـردادن او

    «وَ اَوْحَيْنــا اِلـي اُمِّ مُـوســي اَنْ اَرْضِعيــهِ فَــاِذا خِفْتِ عَلَيْهِ فَاَلْقيهِ فِي الْيَمِّ وَ لا تَخــافـي وَ لا تَحْــزَني اِنّا رادُّوهُ اِلَيْكِ وَ جــاعِلُــوهُ مِنَ الْمُــرْسَليــنَ،»
    1- الميزان ج :13 ص: 474 .
    وحي به مادر موسي براي شيردادن او (377)
    «و به مادر موسي وحي كرديم كه او را شير بده، همين كه بر جان او بيمناك شدي او را به دريا بينداز و مترس و غمگين مباش كه ما وي را به تو برگردانيده و از پيامبرانش مي‌كنيم!» (7 / قصص)
    «وَ حَــرَّمْنــا عَلَيْهِ الْمَراضِعَ مِنْ قَبْلُ فَقالَتْ هَلْ اَدُلُّكُمْ عَلي اَهْلِ بَيْتٍ يَكْفُلُونَهُ لَكُــمْ وَ هُــمْ لَــهُ نــاصِحُــونَ،»
    «ما قبلاً پستان همه زنان شيرده را بر او حرام كرده بوديم، در نتيجه پستان احدي را نگرفت، خواهرش گفت: آيا مي‌خواهيد شما را به خانداني راهنمايي كنم كه براي شما سرپرستي اين كودك را به عهده بگيرند خانواده‌اي كه خيرخواه اين كــودك بـاشند؟» (12 / قصص)
    (378) غذا و تغذيه انسان
    در حالي كه شدت و بيچارگي بني‌اسرائيل به حد نهايت رسيده بود مادر موسي به وي حامله شد و كسي نفهميد و او را زاييد باز كسي نفهميد و ما به مادر او وحي كرديم كه به موسي شير بده و مادامي كه از جانب فرعون احتمال خطري نمي‌دهي به شيردادن ادامه بده و چون ترسيدي بر او كه لشكريان فرعون خبردار شوند و او را گرفته مانند هزاران كودك كه همه را كشتند به قتل برسانند - او را به دريا بينداز - كه به طوري كه از روايــات بــر مي‌آيــد دريــاي مــذكــور همــان نيل بوده - و ديگر از كشته شدن او مترس و از جدايي او غمگين مشو، كه ما دوباره او را به تــو برمي‌گــردانيــم و او را از پيــامبـران قــرار مي‌دهيــم، تا رســولي به سوي آل فرعون و بني‌اسرائيل بوده باشد!
    «وَ اَصْبَحَ فُؤادُ اُمِّ مُوسي فارِغا،» (10 / قصص) مراد از فراغت قلب مادر موسي اين است كه: دلش از ترس و اندوه خالي شد و لازمه اين فراغت قلب اين است كه ديگر
    وحي به مادر موسي براي شيردادن او (379)
    خيال‌هاي پريشان و خاطرات وحشت‌زا در دلش خطور نكند و دلش را مضطرب نكند و دچار جزع نگردد و در نتيجه اسرار فرزندش موسي را كه مي‌بايست مخفي كند، اظهار نكند و دشمنان پي به راز وي نبرند.
    قلــب مــادر مــوســي بــه سبــب وحــي، از تــرس و انــدوهــي كه باعث مي‌شد سر فرزندش فــاش گردد خــالي شد، آري، اگــر ما قلب او را به وسيله وحي تثبيت نمي‌كرديم و وثــوق به محافظت خداوند از موسي پيدا نمي‌كرد، نزديك بود كه سرگذشت فرزندش‌را با جزع و فزع اظهارنمايد.
    مــادر مـوســي به خــواهــر موسي - كه دخترش باشد - گفت: دنبال موسي را بگيــر، ببين چــه بر ســرش آمــد و آب، صنـدوق او را به كجـا برد؟
    خواهر موسي هم‌چنان دنبال او را گرفت، تا آن كه موسي را از دور ديد كه خدام
    (380) غذا و تغذيه انسان
    فرعون او را گرفته‌اند، در حالي كه فرعونيان متوجه مراقبتش نشدند.
    موسي قبل از آن كه خواهرش نزديك شود از مكيدن پستان زنان امتناع ورزيده بود. ما موسي را طوري كرديم كه از احدي غير از مادرش پستان قبول نكرد و از مكيدن پستان زنان شيرده ديگر امتناع ورزيد، در نتيجه هر چه زن شيرده آوردند پستانش را قبول نكرد، همين كه خواهرش آمد و وضع را بديد، به آل فرعون گفت: آيا مي‌خواهيد شما را به خانداني راهنمايي كنم كه آنان تكفل و سرپرستي اين كودك را به نفع شما به عهـده بگيرند؟ خانداني كه خيرخواه وي باشند.
    پس فرعونيان پيشنهادش را پذيرفتند و او ايشان را راهنمايي به مادر موسي كرد، پس موسي را تسليم مادرش كردند، در نتيجه او را با اين نقشه‌ها به مادرش برگردانيديم تا با مشاهده فــرزنــدش يقيــن پيــدا كند و تحقق وعده خدا را به چشم
    وحي به مادر موسي براي شيردادن او (381)
    ببيند، چون مادر موسي قبل از اين جــريــان وعده خدا را شنيده بود و مي‌دانست كه وعده او حق است و ايمــان بــه آن نيــز داشت، ولــي ما موسي را به او برگردانديم تا بـا ديـدن او يقين به حقــانيت وعــده خــدا كند.
    و مراد از وعده خدا تنها وعده برگرداندن موسي نيست، بلكه مطلق وعده الهي است، به دليل اين كه فرموده: «ولي بيشتر مردم نمي‌دانند،» يعني يقين پيدا نمي‌كنند و غالبا در وعده‌هاي خدا گرفتار شك و ريبند و دل‌هايشان مطمئن به آن نيست و حاصل معناي آيه اين است كه: مادر موسي با مشاهده حقانيت اين وعده‌اي كه خدا به او داد، يقين پيدا كرد، به اين كه مطلق وعده‌هاي خدا حق است. (1)
    1- الميزان ج:16 ص: 11 .
    (382) غذا و تغذيه انسان



    امضاء


  4. Top | #123

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض







    فصل نهم:غـذاها و مـائده‌هاي آسماني

    غذاهاي آسماني مريم

    «فَناديها مِنْ‌تَحْتِهَا اَلاّ تَحْزَني قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ‌تَحْتَكِ سَرِيّا،»
    «پس وي را از طرف پائين ندا داد: غم مخور كه پروردگارت جلوي تو نهري جاري ساخت،» (24 / مريم)
    (383)
    «وَ هُزّي اِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَـةِ تُسـاقِطْ عَلَيْكِ رُطَبا جَنِيّا،»
    «تنه درخت را سوي خود تكان بده كه خرماي تازه بر تو بيفكند،» (25 / مريم)
    «فَكُلــي وَ اشْــرَبـي وَ قَــرّي عَيْنــا فَاِمّا تَــرَيِــنَّ مِنَ الْبَشَرِ اَحَدا فَقُولي اِنّي نَــذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْما فَلَنْ اُكَلِّــمَ الْيَــوْمَ اِنْسِيّـا،»
    «بخور و بنوش و چشمت روشن‌دار، اگر از آدميان كسي را ديدي بگو من براي خـدا روزه كـلام نـذر كرده‌ام پــس امروز با بشري سخن نمي‌گويم،» (26 / مريم)
    «فَاَجاءَهَا الْمَخاضُ اِلي جِذْعِ النَّخْلَةِ...!» (23 / مريم)
    «درد زائيدن او را مجبور كرد و به كنار تنه درخت خرمائي آورد تا در آن‌جا حمل خــود را بـزايـد! و از خجـالت و شـرمش از مـردم گفت: اي كاش قبل از اين مرده بودم!»
    «فَنــاديهـا مِـنْ تَحْتِهَـا اَلاّ تَحْـزَنـي...تُسـاقِـطْ عَلَيْـكِ رُطَبـا جَنِيّا»(24 و 25 / مريم)
    (384) غذا و تغذيه انسان
    اگر تكان دادن را به ساقه درخت و خرما ريختن را به نخله نسبت داده، خالي از اشعار به اين نكته نيست كه نخله خشك بوده و در همان ساعت سبز شده و برگ و بار آورده و كلمه «رُطَب» به معناي خرماي پخته و رسيده است، چون قبل از رسيدنش آن را بســر مي‌گوينــد و كلمــه «جَنِــي» چيــزي را مي‌گـوينـد كـه در دم چيده شده باشد.
    «فَكُلي وَ اشْرَبي وَ قَرّي عَيْنا...!»
    از رطب تــازه رسيـده بخــور و از جــوي آبــي كــه زيــر پايت جاري شده بياشام و بـدون اين كه اندوهي به خود راه دهي خوشنود باش !
    اگر به خوردن و آشاميدن سفارش كرد براي اين بود كه هر كدام از اين دو يكي از نشانه‌هاي مسرت و خوشوقتي است و كسي كه گرفتار مصيبتي است ديگر نمي‌تواند از
    غذاهاي آسماني مريم (385)
    غذاي لذيذ و آب گوارا لذت ببرد و مصيبت، شاغل او از اين كارها است.
    و معناي آيه اين است كه از رطب تازه بخور و از جوي آب بياشام و از عنايتي كه خــدا به تو كرده خـرسنــدي كن بدون اين كه غمگين و محزون شوي.
    در مجمع البيان در ذيل آيه «قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ‌تَحْتَكِ سَرِيّا،» نقل كرده كه بعضي گفته‌اند: جبرئيل با پــاي خود بــه زميــن زد، آبــي گــوارا پيــدا شــد، بعضــي ديگر گفته‌اند: بلكــه عيســي وقتــي با پاي خود به زمين زد آبي جوشيد و جاري گرديد و اين معنا از امام ابي جعفر عليه‌السلام نيز روايت شده است.
    و در كتاب خصال از علي عليه‌السلام روايت كرده كه در ضمن چهار صد بند فرمود: هيچ غــذا و دوائــي زن حاملــه نمي‌خــورد كــه بهتر از خــرمـاي تازه باشد و لذا است كه خــداي تعـالي به مـريـم فرمود: «وَ هُزّي اِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَـةِ تُسـاقِطْ عَلَيْكِ رُطَبا جَنِيّا،»
    (386) غذا و تغذيه انسان
    «فَكُلــي وَ اشْــرَبــي وَ قَـــرّي عَيْنـــا!»
    مؤلف: اين معنا به طرق اهل سنت در رواياتي چند از رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌و‌آله و از طرق شيعه از امام باقر عليه‌السلام روايت شده است. (1)



    امضاء


  5. Top | #124

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض





    معجــزه آب زمـزم


    «رَبَّنــا اِنّــي اَسْكَنْــتُ مِنْ ذُرِّيَّتــي بِــوادٍ غَيْرِ ذي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنا لِيُقيمُــوا الصَّلــوةَ فَــاجْعَــلْ اَفْئِدَةً مِنَ النّاسِ تَهْوياِلَيْهِمْ وَ ارْزُقْهُمْ
    1- الميزان ج :14 ص: 55 .
    معجزه آب زمزم (387)
    مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُـمْ يَشْكُــرُونَ،»
    «پروردگارا، من ذريه‌ام را در سرزميني گود و بدون آب و گياه جاي دادم، نزد بيت محرمت، پروردگار ما، بدين اميد كه نماز به پا دارند، پس دل‌هائي از مردم را متمــايـل به ســوي ايشــان كن و از ميـوه‌ها روزيشـان ده، باشد كه شكرگزارند!»
    (37 / ابراهيم)
    در محلي كه فعلاً چاه زمزم قرار دارد درختي بود، هاجر عليه‌السلام پارچه‌اي كه همراه داشت روي شاخه درخت انداخت، تا در زير سايه آن راحت باشد، همين كه ابراهيم خــانـواده‌اش را در آن جا منزل داد و خواست تا به طرف ساره برگردد، هاجر كه راستي ايمانش شگفت‌آور و حيرت‌انگيز است يك كلمه پرسيد: آيا ما را در سرزميني
    (388) غذا و تغذيه انسان
    مـي‌گــذاري و مــي‌روي كــه نــه انيســي و نــه آبـــي و نـــه دانــــه‌اي در آن هسـت؟
    ابراهيم گفت:
    «خـدائي كه مــرا به اين عمــل فــرمــان داده، از هــر چيــز ديگري شما را كفايت است!»
    ايــن را گفــت و راهــي شــام شــد، هميــن كه به كوه كداء كه كوهي در ذي طوي اســت رسيــد نگـاهـي به عقــب و در درون اين دره خشــك انداخت، گفت:
    «پروردگارا، من ذريه‌ام را در سرزميني گود و بدون آب و گياه جاي دادم، نزد بيت محرمت، پروردگار ما، بدين اميد كه نماز به پا دارند، پس دل‌هائي از مردم را متمايل به سوي ايشان كن و از ميوه‌ها روزيشان ده، باشد كه شكرگزارند!» اين را بگفت و برفت.
    پس همين كه آفتاب طلوع كرد و پس از ساعتي هوا گرم شد، اسماعيل تشنه گشت، هاجر برخاست و در محلي كه امروز حاجيان سعي مي‌كنند بيامد و بر بلندي صفا
    معجزه آب زمزم (389)
    برآمد، ديد كه در آن بلندي ديگر، چيزي چون آب برق مي‌زند، خيال كرد آب است، از صفا پائين آمد و دوان دوان بدان سو شد، تا به مروه رسيد، همين كه بالاي مروه رفت، اسماعيل از نظرش ناپديد شد، ناچار دوباره به طرف صفا آمد و اين عمل را هفت نوبت تكرار كرد، در نوبت هفتم وقتي به مروه رسيد، اين بار اسماعيل را ديد و ديد كه آبي از زير پايش جريان يافته، پس نزد او برگشته، از دور كودك مقداري شن جمع‌آوري نموده، جلو آب را گرفت، چون آب جريان داشت و از همان روز آن آب را زمزم ناميدند، چون زمزم معناي جمـع كردن و گرفتن جلو آب را مي‌دهد.
    از وقتي اين آب در سرزمين مكه پيدا شد مرغان هوا و وحشيان صحرا به طرف مكه آمد و شد را شروع كرده، آن جا را محل امني براي خود قرار دادند.... (نقل از تفسير قمي از امام صادق عليه‌السلام ) (1)
    (390) غذا و تغذيه انسان



    امضاء


  6. Top | #125

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض






    غذاهاي آسماني براي انساني استثنائي


    «فَتَقَبَّلَها رَبُّها بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَ اَنْبَتَها نَباتا حَسَنا وَ كَفَّلَها زَكَرِيّا كُلَّما دَخَلَ عَلَيْها زَكَرِيَّا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقا قالَ يا مَرْيَمُ اَنّي لَكِ هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللّهِ اِنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ،»
    «پروردگارش دختر را قبول كرد آن هم به بهترين قبول و او را پرورش داد آن هم بهترين پرورش و زكريا را كفيل او كرد كه هر وقت در محراب او بر او وارد مي‌شد رزقي مخصوص نزد او مي‌ديد مي‌پرسيد: اي مريم اين رزق را از ناحيه چه
    1- الميــــزان ج :1 و 12 ص: 435 - 437 و111 .
    غذاهاي آسماني براي انساني استثنائي (391)
    كسي برايت آورده‌اند؟ مي‌گفت اين رزق از ناحيه خدا است، آري خدا به هر كس بخواهد بي حساب رزق مي‌دهد!» (37 / آل‌عمران)
    در اين آيه، «رِزْقا» را بدون الف و لام آورده و اين اشاره است به اين كه رزق نام‌برده، طعام معهود در بين مردم نبوده، هم‌چنان‌كه بعضي هم گفته‌اند: هر وقت زكريا به مريم سر مي‌زد، ميوه زمستاني را در تابستان و ميوه تابستاني را در زمستان نزد او مي‌ديد.
    مؤيد اين حكايت اين است كه اگر رزق نام‌برده از طعام‌هاي معمول آن روز و طعام موسمي بود، نكره آمدن «رِزْقا» اين معنا را مي‌رساند، كه زكريا هيچ وقت اطاق مريم را خالي از طعام نمي‌ديد بلكه همواره نزد او رزقي را مي‌يافت و در اين صورت زكريا از پاسخ مريم قانع نمي‌شد، براي اين كه پاسخ مريم اين بود كه اين رزق از ناحيه خداست و
    (392) غذا و تغذيه انسان
    از ناحيه خدا بودن رزق اختصاص به رزق مريم ندارد، رزق همه مردم از ناحيه خدا است و جا داشت دوباره زكريا بپرسد اين رزقي كه خدا روزيت كرده به وسيله چه كسي به تو رسيده، چون ممكن است افرادي از مردم كه به معبد آمد و رفت دارند برايش آورده باشند، حال چه اين كه هدف خــدائي در نظر داشته باشند و چه هدفي شيطاني.
    پــس از ايــن كــه مي‌بينيــم زكــريــا از پــاســخ مريم قانع شده، معلوم مي‌شود رزق نــام‌بــرده رزق معمــولـي نبــوده اسـت.
    علاوه بر اين كه دعاي زكريا بعد از پاسخ مريم، كه عرضه داشت پروردگارا از درگاه خودت فرزندي به من عطا فرما دلالت دارد بر اين كه يافتن رزق نام‌برده در نزد مريم را كرامتي الهي و خارق العاده تشخيص داده و در نتيجه به طمع افتاده كه او هم از خداي تعالي بخواهد فرزندي طيب روزيش كند.
    غذاهاي آسماني براي انساني استثنائي (393)
    پس معلوم مي‌شود رزق نام‌برده رزقي بوده است كه بر كرامت خدائي نسبت به مــريــم دلالــت مي‌كــرده، كــه جملــه: «يــا مــريــم!» هم به بياني كه خواهد آمد بر ايــن معنــا اشعـار دارد.
    زكريا همه اين حرف‌ها را يك‌باره به مريم گفت: و او هم پاسخي داد كه وي را قانع ساخت و يقين كرد كه اين طعام‌ها كرامتي است از خدا نسبت به مريم، در اين جا بود كه او نيــز كـرامـت الهـي را طمـع كـرده و از حضـرتش درخـواست فرزندي طيب كرد. (1)
    مائده آسماني مسيحيان
    1- الميــــزان ج :3 ص: 273 .
    (394) غذا و تغذيه انسان
    «اِذْ قالَ الْحَوارِيُّونَ يعيسَي ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطيعُ رَبُّكَ اَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّمآءِ قالَ اتَّقُواْ اللّهَ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ،»
    «به ياد آر زماني كه حواريين عيسي به وي گفتند اي عيسي بن مريم آيا پروردگار تو توانائي دارد مائده‌اي از آسمان بر ما نازل كند؟ گفت بپرهيزيد از خدا اگر دارنده ايمانيد.» (112 / مائده)
    «قالُوا نُريدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْهَــا وَ تَطْمَئِــنَّ قُلُــوبُنــا وَ نَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنا وَ نَكُونَ عَلَيْهــا مِــنَ الشّهِدينَ،»
    «گفتند مي‌خواهيم از آن مائده بخوريم تا قلب‌هايمان مطمئن شود و بدانيم كه تو مــا را در ايمــانمان تصديق كرده‌اي و بر آن ما از گواهان باشيم.» (113 / مائده)
    مائده آسماني مسيحيان (395)
    «قالَ عيسَي ابْنُ مَرْيَمَ الّلهُمَّ رَبَّنآ اَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّمآءِ تَكُونُ لَنَا عيدا لاَِوَّلِنــا وَ ءاخِــرِنــا وَ ءايَــةً مِنْــكَ وَ ارْزُقْنــا وَ أَنْـتَ خَيْــرٌ الــرّزِقيــنَ ،»
    «عيسي بن مريم گفت بار الها! اي پروردگار ما نازل فرما بر ما مائده‌اي از آسمان تا براي ما و پيروان كنوني و آينده ما عيد و خود معجزه‌اي از ناحيه تو باشد، پــروردگـارا روزيمــان كــن كــه تـو بهترين روزي دهندگاني!» (114 / مائده)
    «قــالَ اللّهُ أِنّي مُنَــزِّلُها عَلَيْكُمْ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَأِنّيآ أُعَذِّبُهُ عَذابا لا اُعَــذِّبُــهُ اَحَــدا مِنَ الْعلَمينَ،»
    «خداي متعال فرمود: من به زودي آن مائده‌اي را كه خواستي نازل خواهم كرد، ولي اگر بعد از آن باز هم كسي كفر بورزد بايد بداند كه به راستي او را عذابي مي‌كنم كه احدي از عالميان را به چنــان عـذاب دچـار نمي‌كنـم!» (115 / مائده)
    (396) غذا و تغذيه انسان




    امضاء


  7. Top | #126

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض






    مـائـده سفـره و خـوانـي را گـوينـد كـه در آن طعـام بــاشـد.


    چيزي كه ظاهر آيه «اِذْ قالَ الْحَوارِيُّونَ يعيسَي ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطيعُ رَبُّكَ اَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّمآءِ،» آن را افاده مي‌كند اين است كه حواريين از مسيح تقاضاي معجزه مخصوصي كرده‌اند در حالي كه خود از اصحاب و از خواص آن جناب بوده‌اند و بارها معجزات باهره و كرامات ظاهره‌اي كه داشت از او ديده بودند با اين حال درخواست كردن حواريين معجزه‌اي را كه به سليقه خود انتخاب كرده بودند (مائده) بعد از مشاهده آن همه آيات، عمل بسيار زشتي بود و از همين جهت مسيح عليه‌السلام با اين كلام خود «اتَّقُواْ اللّهَ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ،» آن‌ها را توبيخ نموده است.
    اين درخواست از حواريين زشت و غير متوقع است، وليكن در عين اين كه غرض
    مائده آسماني مسيحيان (397)
    خود را از اين درخواست توجيه كردند، مع ذلك از مسأله خوردن صرفنظر نكردند و اشكال هم همين جا است، باز اگر مي‌گفتند: «مي‌خواهيم از آن مائده بخوريم و در نتيجه خوردن آن دل‌هايمان مطمئن شود،» اشكال كم‌تر بود از اين كه گفته‌اند: «مي‌خواهيم از آن بخوريم و دل‌هايمان مطمئن شود.» براي اين كه بين اين دو تعبير فرق واضحي است، تعبيــر اول به خــوبــي مي‌رســانــد كه غرض هوسراني و گزاف‌گوئي نيست به خــلاف تعبيــر دومـي.
    و چون حواريين در اين پيشنهاد خود پافشاري كردند، عيسي عليه‌السلام درخواست آنان را پذيــرفت و از پروردگار خــود خــواهش كــرد كــه آن‌ها را به مائده‌اي كه خواسته‌اند اكـرام نمايد.
    عيسي عليه‌السلام به درخواست خود عنواني داد كه صلاحيت داشته باشد سؤال خود را از
    (398) غذا و تغذيه انسان
    ساحت عظمت و كبريائي خداوند به آن عنوان توجيه نمايد، عرض كرد: «بارالها فروفرست بر ما خواني از آسمان تا براي همه ما از اولين و آخرين عيدي باشد،» چون عيد در نزد هر قوم و ملتي عبارت است از روزي كه در آن روز به افتخار موهبتي اختصاصي نــايــل آمــده بـاشنـد و روز نــزول مـائـده هم براي مسيحيت همين خاصيت را دارد.
    آري پروردگار مسيح دعاي او را مستجاب كرد، الا اين كه شرط كرد كه هر كس نسبت به ايــن معجــزه كفــر بــورزد همان طوري كه خود معجزه بي‌سابقه و مخصوص اين امت است، عذاب آن كس هم بي‌سابقه و عذابي خواهد بود كه كسي تاكنون به آن عذاب معذب نشده است.
    حــواريــون در عــذرخــواهــي خــود امــور جميلــه و پسنديده‌اي را ضميمه غرض اصلي‌شان كه همان خوردن از مائده آسماني بود، كــردنــد تا بدين وسيله
    مائده آسماني مسيحيان (399)
    ركاكت و قباحتي كه در تقــاضــاي معجــزه‌شــان - بــا ديــدن آن همــه معجــزات كافي - بـود به طور كلي از بين ببرند.
    اين عيد كه خداوند مسيحيت را به آن اختصاص داد نعمتي است كه همه‌شان از آن منتفع نمي‌شوند، بلكه تنها كساني از آن بهره‌مند مي‌گردند كه ايمان داشته و بر ايمان خــود پــايــدار بــاشنــد و اما كســاني كــه به اين نعمت كفــر مــي‌ورزنــد نه تنها از اين نعمـت برخوردار نمي‌شوند، بلكــه به شديدترين وجه متضــرر هم مي‌گردند. (1)



    امضاء


  8. Top | #127

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض






    روايـات وارده دربـاره مـائده مسيحيان


    1- الميزان ج :6 ص: 324 .
    (400) غذا و تغذيه انسان
    در تفسير عياشي از عيساي علوي از پدرش از ابي جعفر عليه‌السلام نقل شده كه فرمود: مائده‌اي كه بر بني‌اسرائيل نازل شد با زنجيرهاي طلائي از آسمان آويزان شد و مشتمل بود بر 9 عدد ماهي و 9 گرده نان.
    مـؤلـف: در لفــظ ديگـري به جــاي حــوت - مـاهـي نــون - ماهي وارد شده است.




    امضاء


  9. Top | #128

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض






    مائده‌هاي آسماني بني‌اسرائيل


    «وَ ظَلَّلْنا عَلَيْكُمُ الْغَمامَ وَ اَنْزَلْنا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوي كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ وَ ما ظَلَمُونا وَ لكِنْ كانُوا اَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ،»
    «و ابر را سايبان شما كرديم و ترنجبين و مرغ بريان براي شما فرستاديم و گفتيم
    مائده‌هاي آسماني بني‌اسرائيل (401)
    از چيزهاي پاكيزه كه روزيتان كرده‌ايم بخوريد و اين نياكان شما به ما ستم نكردند بلكــه به خــودشــان ستــم مي‌كـردنـد.» (57 / بقره)
    «وَ اِذِ اسْتَسْقــي مُــوســي لِقــوْمِــهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ فَانْفَجَــرَتْ مِنْــهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْنا قَدْ عَلِمَ كُلُّ اُناسٍ مَشْرَبَهُمْ كُلُوا وَ اشْرَبُوا مِــنْ رِزْقِ اللّهِ وَ لا تَعْثَــوْا فِي الاَْرْضِ مُفْسِــديــنَ،»
    «و چون موسي براي قوم خويش آب همي خواست گفتيم عصاي خود به اين سنگ بزن تا دوازده چشمه از آن بشكافد كه هر گروهي آب‌خور خويش بدانست، روزي خــدا بخــوريد و بنوشيد و در زمين به تباه‌كاري سر مكشيد!» (60 / بقره)
    «وَ اِذْ قُلْتُمْ يا مُوسي لَنْ نَصْبِرَ عَلي طَعامٍ واحِدٍ فَادْعُ لَنا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنا مِمّا تُنْبِتُ الاَْرْضُ مِنْ بَقْلِها وَ قِثّائِها وَ فُومِها وَ عَدَسِها وَ بَصَلِها قالَ اَتَسْتَبْدِلُونَ
    (402) غذا و تغذيه انسان
    الَّذي هُوَ اَدْني بِالَّذي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُوا مِصْرا فَاِنَّ لَكُمْ ما سَأَلْتُمْ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْكَنَةُ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللّهِ ذلِكَ بِاَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ،»
    «و چون گفتيد اي موسي ما به يك خوراك نمي‌توانيم بسازيم پروردگار خويش را بخوان تا از آن‌چه زمين همي روياند از سبزي و خيار و سير و عدس و پيازش براي ما بيرون آورد، گفت چگونه پست‌تر را با بهتر عوض مي‌كنيد به شهر فرود آئيد تا اين چيزها كه خواستيد بيابيد و ذلت و مسكنت بر آنان مقرر شد و به‌غضب خدا مبتلا شدند زيرا آيه‌هاي خدا را انكار همي كردند و پيامبران را به ناروا همي كشتند زيرا نافـرمـان شـده بودند و تعــدي همي كردند.» (61 / بقره)
    مائده‌هاي آسماني بني‌اسرائيل (403)
    در تفسيــر قمــي در ذيـل جملـه: «وَ ظَلَّلْنا عَلَيْكُمُ الْغَمامَ وَ اَنْزَلْنا عَلَيْكُمُ...،»
    از معصوم نقل شده كه فرمود: وقتي موسي بني‌اسرائيل را از دريا عبور داد، در بياباني وارد شدند، به موسي گفتند: اي موسي! تو ما را در اين بيابان خواهي كشت، براي اين كه ما را از آبادي به بياباني آورده‌اي كه نه سايه ايست، نه درختي و نه آبي و روزها ابري از كرانه افق برمي‌خاست و بر بالاي سر آنان مي‌ايستاد و سايه مي‌انداخت، تا گرماي آفتاب ناراحتشان نكند و در شب «من» بر آن‌ها نازل مي‌شد و روي گياهان و بوته‌ها و سنگ‌ها مي‌نشست و ايشان مي‌خوردند و آخر شب مرغ بريان بر آن‌ها نازل مي‌شد و داخل سفره‌هاشان مي‌افتاد، چون مي‌خوردند و سير مي‌شدند و دنبالش آب مي‌نوشيدند، آن مرغ‌ها دوباره پرواز مي‌كردند و مي‌رفتند.
    و سنگــي با مــوســي بــود، كه همــه روزه آن را در وســط لشكـر مي‌گذاشت و
    (404) غذا و تغذيه انسان
    آن گاه با عصاي خود به آن مي‌زد، دوازده چشمه از آن مي‌جــوشيــد و هر چشمه به طــرف تيــره‌اي از بنـي‌اســرائيل كه دوازده تيره بودند، روان مي‌شد. (1)





    امضاء


  10. Top | #129

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض







    چشمه‌هاي اعجاز و غذاهاي آسماني

    «وَ قَطَّعْناهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ اَسْباطا اُمَما وَ اَوْحَيْنآ اِلي مُوسيآ اِذِ اسْتَسْقاهُ قَوْمُهُ اَنِ اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ فَانْبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْنا قَدْ عَلِمَ كُلُّ اُناسٍ مَشْرَبَهُمْ وَ ظَلَّلْنا عَلَيْهِمُ الْغَمامَ وَ اَنْزَلْنا عَلَيْهِمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوي كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ وَ ماظَلَمُونا وَ لكِنْ كانُوا اَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ،»
    1- الميزان ج :1 ص: 289 .
    چشمه‌هاي اعجاز و غذاهاي آسماني (405)
    «آنان را به دوازده سبط دوازده گروه تقسيم كرديم و چون قوم موسي از او آب خواستند بدو وحي كرديم كه عصاي خود را به اين سنگ زن و از آن دوازده چشمه بشكافت و هر گروهي آبخورگاه خويش را بدانست و ابر را سايه‌بان ايشان كرديم و ترنجبين و مرغ بريان به ايشان نازل كرديم، از چيزهاي پاكيزه كه روزيتان كــرده‌ايــم بخــوريــد، بــا كفــران نعمت به ما ستم نكردند، بلكه به خودشان ستــم مي‌كــردنــد.» (160 / اعـراف)
    از ظاهر اين كه فرمود: «پس منفجر شد از آن دوازده چشمه و هر گروهي از مردم چشمه خود را شناختند،» به دست مي‌آيد كه چشمه‌ها به عدد اسباط بني‌اسرائيل يعني دوازده بود، چون مي‌رساند كه هر چشمه مخصوص يك تيره بوده و اين كه اين اختصاص به
    (406) غذا و تغذيه انسان
    خاطر مشاجره‌اي بوده كه با يكديگر داشته‌اند و اين ظاهر تأييد مي‌كند رواياتي را كه درباره داستان اين چشمه‌ها وارد شده است. (1)
    1- الميزان ج :8 ص: 371 .
    چشمه‌هاي اعجاز و غذاهاي آسماني (407)




    امضاء


  11. Top | #130

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض






    فصل دهم:چكيده‌اي از غذاهاي بهشتي

    خـوردنـي‌ها و نـوشيـدني‌ها و لـذت‌هاي جنسـي در بهشـت!
    «... وَ لَكُمْ فيها ما تَشْتَهي اَنْفُسُكُمْ وَ لَكُمْ فيها ما تَدَّعُونَ،»
    «... و شما در بهشت هر چه دلتان بخواهد و بلكه هر چه طلب كنيد در اختيار خــواهيد داشت،» (31 / فصلت)
    «نُــزُلاً مِـــنْ غَفـــُورٍ رَحيــمٍ،»
    (408)
    «اين‌ها همه مراسمي است كه قبلاً براي پذيرايي شما از ناحيه خداي آمرزنده رحيم فراهم شده است.» (32 / فصلت)
    آيه شريفه به آرزومندان بهشت بشارت مي‌دهد به اين كه در آخرت هر خير و لذتي را كه تصور بشود و براي شهوتشان ممكن باشد كه اشتهاي آن كنند، دارا هستند، چه از خوردني‌ها و چه نوشيدني‌ها و چه لذت‌هاي جنسي و چه غير آن، بلكه از اين هم وسيع‌تر و بالاتر دارند و آن اين است كه هر چه را بخواهند بيش از آن را دارند، هم‌چنان كــه فــرمـود: «لَهُـمْ مـا يَشــاؤُنَ فيهــا وَ لَدَيْنا مَزيدٌ!» (35 / ق) (1)
    1- الميـــــــــــــزان ج :17 ص: 593 .
    خوردني‌ها ونوشيدني‌ها و لذت‌هاي جنسي در بهشت ! (409)




    امضاء


صفحه 13 از 14 نخستنخست ... 391011121314 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi