ب) سپاس گزاری از صاحب نعمت
خداوند در آیه های گوناگونی، هدف از آفرینش نعمت ها را که منابع غذایی، بخشی از آن است، افزون بر تأمین نیازهای مادی و تغذیه انسان، شکرگزاری از ولی نعمت بیان می کند؛ زیرا شکر و سپاس، یکی از گونه های عبادت است که وسیله ای برای تکامل انسان خواهد بود. خداوند در سوره بقره می فرماید:
یا أَیُّهَا الَّذِینَ امَنُوا کُلُوا مِنْ طَّیِّباتِ ما رَزَقْنکُمْ وَ اشْکُرُوا لِلّهِ إِنْ کُنْتُمْ إِیّاهُ تعْبُدُونَ.(بقره:172)
ای کسانی که ایمان آورده اید! از نعمت های پاکیزه که روزی شما کرده ایم، بخورید و خدا را شکر کنید، اگر تنها او را می پرستید.
خداوند همه نعمت ها را در اختیار انسان قرار داده است تا با استفاده از آنها به کمال معنوی و ابدی برسد. یکی از راه های رسیدن به کمال معنوی، سپاس گزاری از نعمت دهنده است.
برو شکر نعمت غنیمت شمار
ز کفران مکن کار بر خویش زار
چو شاکر شوی، کردگار کریم
گشاید به رویت، در هر نعیم(1)
بنابراین، اگر استفاده از خوردنی ها و نوشیدنی ها مانند استفاده از دیگر نعمت های خداوند با انگیزه شکر و بندگی خدا باشد، افزون بر ارزش مادی آن، انسان را از آثار مثبت اخلاقی و معنوی نیز بهره مند خواهد ساخت.
نقل قول
