علاقه به مادرى
علاقه مادرى از ديگر ويژگىهاى زن است كه قدرت عاطفه از آن حمايت مىكند؛ بر اساس اين علاقه او بهگونهای خلق شده است كه رنج باردارى زايمان، شيردهى و مراقبت نوزاد را تحمل مىنمايد. قرآن كريم در بيان اين ويژگى و با هدف احترام به مقام مادر و تقديس حس مادرى مىفرمايد:
«وصينا الانسان بوالديه حملته امه وهنا على و هن و فصاله فى عامين ان اشكرلى ولوالديك الى المصير؛ (لقمان: 14)
و انسان را نسبت به پدر و مادرش سفارش کرديم، مادرش او را در دوران حاملگى و ضعفهاى مضاعف حمل كرد و او را دو سال شير داد كه سپاسگزار من، پدر و مادرش باشد كه فرجام (همه شما) فقط بهسوی من است».