صفحه 1 از 3 123 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 10 , از مجموع 28

موضوع: تفسیر معنایی صفات خداوند

  1. Top | #1

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض تفسیر معنایی صفات خداوند

    تفسیر معنایی صفات خداوند


    چکیده


    شناخت و معرفت اسما و صفات الهی از اهمیت زیادی برخوردار است؛ زیرا شناخت خداوند متعال به عنوان یگانه معبود و یگانه مبدا وجود از طریق اسما و صفات او امکان پذیر است لیکن علم به صفات الاهی با وجود اهمیت بسیار، از جمله علوم غامض و ظریف است که دستیابی به آن بسیار سخت و دشوار است. از بزرگترین موانع و مشکلات در طی این راه مساله­ قیاس و تشبیه است. در تفسیر معنایی صفات خدا دیدگاه­های مختلفی چون اشتراک معنوی، اشتراک لفظی، توقف و ... ارائه شده است.
    این مقاله ابتدا مفهوم اسم و صفت و نیز اسما و صفات خدا را تبیین کرده سپس دیدگاه­های مختلفی که درباره معنای صفات الاهی مطرح شده را بررسی می­کند و در نهایت برترین نظریه دراین زمینه را توضیح می‌دهد.
    امضاء

  2.  

  3. Top | #2

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض



    مقدمه


    بحث درباره زبان‌شناسى دين به‌طور غیرمستقیم از دير زمان مورد توجه فلاسفه و متكلمان بوده است. بحث‌هايى مانند اشتراك لفظى يا معنوى مفهوم وجود، تشبيه، تاويل، تفويض و تمثيل ديدگاه‌هاى مختلف پيرامون همين مساله‏اند، آیا مفاهيم و الفاظی را كه بشر درباره خود و اشياى ديگر به‌كار مى‏برد، می­تواند درباره خدا و صفات او نیز به کار گیرد؟ دراین کاربرد آیا مفاهیم آنها یکسان یا متفاوت است؟ آيا اين مفاهيم از قبيل مفاهيم فلسفى و علمى‏اند و از حقايقى مستقل از ذهن و احساسات و تخيلات گوينده حكايت مى‏كنند يا از قبيل مفاهيم منطقى و شعرى و هنرى‏اند كه بيانگر حالات و صفات روحى و ذوقى يا روابط ذهنى گويندگانشان مى‏باشند؟
    اعتقاد به وحدت معنایی الفاظ، تشبیه را به دنبال دارد و ازطرفی قول به تفاوت معنایی منجر به بی­معنایی صفات خداوند یا عدم درک صحیح از آنها و درنتیجه توقف می­شود.
    امضاء

  4. Top | #3

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    1. اهمیت معناشناسی صفات خدا


    شناخت و معرفت اسما و صفات الهی از اهمیت زیادی برخوردار است؛ زیرا شناخت خداوند متعال به عنوان یگانه معبود و یگانه مبدا وجود از طریق اسما و صفات او امکان پذیر است. به همین دلیل قرآن کریم و سنت شریف متضمن بسیاری از صفات و اسمای خداوند می­باشد و همین مساله زمینه را برای تفکر و تدبر در این مهم فراهم می­کند. شناخت صفات و اسمای خداوند از چند جهت حائز اهمیت است:
    1. علم به اسما و صفات الهی، علمی شریف و دقیق است که بنا به آیه­ی شریفه­ی «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ كُلَّها»[2] فقط به انسان به عنوان اشرف مخلوقات داده شده است. از همین رو برخی فصل ممیز انسان را همین علم اسما به­ شمار آورده­اند؛ گرچه علمای باستان فصل ممیز انسان را نطق می­دانستند.
    2. کتاب و سنت، اسمای الهی را واسطه در تنزل وجود می­دانند. خداوند متعال در قرآن کریم هنگام بیان آفرینش جهان هستی و تدبیر آن، آفرینش انسان و هم­چنین در مراحل بازگشت انسان به سوی خدا در قوس صعود مثل مرگ، برزخ و قیامت، اسما و صفات الهی مناسب با آن مراتب را بیان نموده است.
    علم به صفات الاهی دارای اهمیت بسیار و از جمله علوم غامض و ظریف است که دستیابی به آن بسیار سخت و دشوار است. به طور کلی سخن گفتن درباره­ی هر علمی که موضوع آن از دایره­ی محسوسات بیرون باشد، سخت است، و در میان موضوعات غیر مادی، هرچه دایره­ی وجودی آن بیشتر باشد سخت­تر و دشوارتر. از آن­چه گفته شد می­توان نتیجه گرفت که علم به اسما و صفات الهی اگر دشوارترین علوم نباشد در زمره­ی دشوارترین خواهد بود.
    از بزرگترین موانع و مشکلات در طی این راه مساله­ی قیاس و تشبیه است؛ زیرا ذهن انسان به دلیل خوگرفتن با مادیات و روش ادراک حصولی همواره در شناخت خود نسبت به اشیا از قیاس و تشبیه استفاده می­کند درحالی­که این روش برای شناخت وجود بی­مانند و بدون حد و مرز خداوند مفید نیست.
    «برای درک چنین حقیقتی چاره­ای جز این نیست که ذهن خود را از هر تصور مادی و طبیعی پاک سازیم و در شناسایی او از هر نوع قیاس و تشبیه دوری بجوییم و با یک باریک­بینی و دقت فراوان وارد بحث و گفتگو شویم و به طور یقین بدانیم که هرگز با این ذهن کوچک خود به کنه ذات او پی نبرده و جز به انعکاس از آن حقیقت و اشارتی کلی دست نخواهیم یافت.»[1]
    در این مقاله ابتدا مفهوم صفت و نیز اسما و صفات خدا را تبیین کرده سپس دیدگاه­های مختلفی که درباره معنای صفات الاهی مطرح شده را بررسی می­کند و در نهایت برترین نظریه دراین زمینه را توضیح می­دهد.
    امضاء

  5. Top | #4

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    «اگر در روابط میان اسما و مادون آن دقت کنی از ویژگی­های اسما به بسیاری از شئون تنزلات وجود رهنمون خواهی شد و همین طور بالعکس؛ آنگاه به علومی دست خواهی یافت که به اندازه نیاید.»[3]
    3. ذکر خداوند به وسیله اسما و صفات یک فضیلت است و می­تواند موجب قرب انسان به خداوند گردد. در بسیاری از دعاها که از پیامبر و ائمه­ی اطهار علیهم السلام به ما رسیده است، صفات خداوند متعال و اسمای او به عنوان واسطه یا وسیله­ی استجابت دعا ذکر شده است.
    امضاء

  6. Top | #5

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    4. علم به اسمای خداوند تعالی و شناخت معانی این اسما سبب خشیت بیشتر در قلب بندگان می شود، زیرا کسی که بداند خداوند علیم است، قدیر است، سمیع و بصیر است و معنای این صفات را به درستی درک نماید، خوف از خدا و همچنین رجا و توکل به او در دلش افزایش می­یابد. شاهد بر این مدعا این است که خداوند فرمود: «إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماء».[4]
    امضاء

  7. Top | #6

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    5. علم به خداوند متعال از ارکان ایمان بلکه اصل ایمان است. ایمان واقعی، فقط اقرار زبانی بدون علم به خدا نیست. کسی که می­خواهد ایمان به خدا بیاورد اول باید خداوند را بشناسد. شناخت خداوند مستلزم شناخت اسما و صفات او است، پس بر مومن واجب است که در شناخت اسما و صفات خداوند تلاش کند تا به درجه­ی یقین برسد. درجه­ی ایمان هر بنده به اندازه­ی علم او است و هرچه علم و معرفت او به خداوند اضافه شود ایمان او نیز اضافه خواهد شد. علاوه بر این عبادت جن و انس که به قول خداوند تعالی هدف از خلقت آنان است[5] بدون شناخت خداوند امکان پذیر نیست.[6]
    امضاء

  8. Top | #7

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    1.1. شناخت اسما و صفات بهترین راه شناخت خدا


    از آن­جا که دستیابی به کنه ذات خداوند برای هیچ­کس امکان­پذیر نیست و از طرفی عبادت و قرب خداوند نیازمند شناخت و معرفت است، بهترین راه برای معرفت و علم نسبت به خداوند متعال، شناخت اسما و صفات او است، قرآن کریم خداوند را در آینه­ی اسما و صفاتش معرفی می­کند مانند علیم، قدیر، حی، صمد و راه خداشناسی را تعمق و تدبر در آن­ها و هم­چنین تفکر در آیات و نشانه­های خداوند می­داند.
    از معصومین 3 نیز هرگاه در مورد خداوند سوال می شود در پاسخ صفات خداوند را ذکر می­کنند و یا سوال­کننده را به آیات سوره­ی توحید و دیگر آیات قرآن که بیان­گر صفات الهی است ارجاع می­دهند. هشام بن حکم می گوید: امام صادق u به زندیقی که از او پرسید: خدا چیست؟ فرمود: او چیزی است برخلاف همه­ی اشیا... جسم نیست، صورت نیست، لمس نمی­شود، ... [7]
    امام u در پاسخ او برخی از صفات سلبی خداوند را ذکر کرده و سپس بر شنوا و بینا بودن خداوند تاکید می­کند.
    خداوند متعال مستجمع جمیع کمالات و منزه و مبرا از همه­ی نقایص است. هر اسمی دلالت بر صفتی دارد و هر صفتی منبعث از کمالی از کمالات ذات او است. این اسما هر کدام آینه­ای هستند که به قدر ظرفیت خود ذات خداوند را نشان می­دهند و انسان با شناخت و معرفت نسبت به اسما به قدر استعداد خود می­تواند خداوند را بشناسد.
    امضاء

  9. Top | #8

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    2. مفهوم شناسی اسم و صفت


    1.2. اسم و صفت در لغت


    از نظر لغوی، "اسم" لفظی است که دلالت بر مسما می­کند و از دلالت بر زمان خالی است.[8] کلمه­ی "اسم" لفظی مشتق است که در ریشه­ی آن دو نظر است. نظر علمای مکتب بصره این است که اسم مشتق از "سموّ به معنای ارتفاع[9] است و در این صورت هر لفظی که دلالت بر معنا داشته باشد، اسم است و چون دلالت بر معنا دارد و دلیلی بر آن است، مقدم بر مدلول می باشد؛ بنابراین معنای سمّو در او حاصل است. به نظر برخی از علمای مکتب کوفه، اسم مشتق از "سمه" به معنای علامت و نشانه[10] است، پس هر لفظی که دلالت بر معنا کند نشانه و علامت بر آن معنا است.[11]
    امضاء

  10. Top | #9

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    اصل کلمه­ ی "صفت" از نظر لغت "وصف" بوده است که به معنای زینت دادن و زیبا کردن است.[12] پس صفت به معنای زینت و زیبایی یا ویژگی و خصوصیت خاص چیزی می­باشد.
    واژه­ی «صفت» بر معنای لازم دلالت می­کند و در لغت به خصوصیات و ویژگی­های یک چیز گفته می­شود و کلمه­ی «وصف» معنای متعددی دارد و عبارت است از ذکر چیزی همراه با صفات و ویژگی­های آن که گاهی حق و گاهی باطل است.
    شیخ مفید گفته است: «إنّ الصفة فی الحقیقة ما أثبات عن معنی مستفاد مخصّ الموصوف و ما شارکه»[13]
    صفت عبارت است از لفظی که بیانگر معنایی است که به موصوف اختصاص دارد (وصف خاص) یا مشترک میان موصوف و امور دیگر است (وصف عام)
    امضاء

  11. Top | #10

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    حکیم لاهیجی تفاوت این اصلاحات را این گونه تبیین کرده است؛ صفت گاهی در برابر ذات گفته می­شود و گاهی در برابر اسم، کاربرد نخست مربوط به معانی و مفاهیم است و کاربرد دوم مربوط به الفاظ، براین اساس در زمینه موجودات موجودی که جوهر و قائم به نفس خود باشد را ذات و موجودی که عرض و قائم به غیر باشد را صفت گویند و درباره الفاظ، لفظی که بر ذات دلالت کند بدون در نظر گرفتن صفات آن، اسم است مثل لفظ رجل و زید و لفظی که بر ذات به اعتبار و اتصافش به صفتی از صفات دلالت کند، صفت نام دارد مانند قائم، ضارب، احمر و ابیض.
    و در واجب تعالی لفظی که بر صفت تنها دلالت کند بدون د نظر گرفتن ذات، صفت نامیده می­شود، مانند علم، قدرت و اراده و لفظی که بر ذات به اعتبار صفت آن دلالت کند «اسم» نامیده می­شود مانند عالم، قادر، مرید و مانند آن ........ پس آنچه اسما است در واجب، صفات باشد در غیر واجب، با این تفاوت که در صفات در غیر واجب، ذات به نحو اجمال و ابهام معتبر است، ولی در اسماء الله تعالی ذات معینی که همان ذات خداوند است معتبر است.[14]
    امضاء

صفحه 1 از 3 123 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. پاسخ: 2
    آخرين نوشته: 03-04-2010, 15:42

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi