پی نوشت ها:
[1] سبحانی، جعفر، شناخت صفات خدا، ص 8.
[2] بقره: 31
[3] طباطبایی، سید محمد حسین، رسائل توحیدی، ص 144.
[4] فاطر: 28
[5] «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُون» ذاریات: 56.
[6] رک. نجدی، محمد الحمود، النهج الاسمی فی شرح اسماء الله الحسنی، ص 9.
[7] رک. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 1، ص83. برای اطلاع بیشتر رک. همان، صص 82- 94.
[8] رک. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج1، ص 229.
[9] رک. فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج7، ص 318.
[10] رک. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج6، ص 183.
[11] رک. همان، ج1، ص 230.
[12] رک. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج9، ص 356.
[13] شیخ مفید، اوائل المقالات، ص61.
[14] لاهیجی، عبدالرزاق، گوهر مراد، صص239- 240.
[15] فاتحه: 1؛ هود: 41 ؛ نمل: 30.
[16] اعلی: 15؛ علق: 1.
[17] بقره: 114؛ نور: 36.
[18] بقره: 31.
[19] بقره: 31؛ اعراف: 71؛ یوسف: 40؛ نجم: 23.
[20] اعراف: 180.
[21] رک. حسینی همدانی، سید محمد حسین، انوار درخشان، ج10، صص 168- 169.
[22] نهج البلاغه، خطبه1
[23] مطهری، مرتضی، خدمات متقابل اسلام و ایران، ج 2، صص 548- 549.
[24] رک. سعیدی مهر، محمد، آموزش کلام اسلامی، ص 188.
[25] جرجانی، التعریفات، ص151.
[26] رک. لاهیجی، عبدالرزاق، سرمایه ایمان، صص 49-53.
[27] طباطبائي، سید محمد حسین، اصول فلسفه و روش رئالیسم، ج5، ص129
[28] همان، صص127- 128.
[29] طباطبائي، سید محمد حسین، المیزان، ج8، صص349- 350.
[30] رک. اسدی سیوری حلی، مقداد بن عبدالله، لوامع الالهيه فی المباحث الکمالیه، ص 207.
[31] طباطبائي، سید محمد حسین، شيعه در اسلام، صص 168-170.
[32] رک. شیرازی، صدرالدین محمد، الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه، ج6، صص127-128.
[33] رک. خرازی، سید محسن، بدايه المعارف الالهيه في شرح عقايد الاسلاميه، ص 77.
[34] طباطبائي، سید محمد حسین، اصول فلسفه و روش رئالیسم، ج3، ص 58
[35] طبرسى، احتجاج، ص442
[36] رازی، فخرالدین، الأربعين في أصول الدين، ج1، ص140
[37] آمدی، سیف الدین، أبكار الأفكار في أصول الدين، ج1، ص 439
[38] همان، ص440.
[39] رک. غزالی، محمد، المقصد الاسنی فی شرح اسماء الحسنی، ترجمه: احمد حواری نسب، ص 42-44.
[40] رک. همان، ص 43.
[41] ماتريدى، ابو منصور، التوحيد، ص70.
[42] طباطبائي، سید محمد حسین، نهاية الحكمة، ص
[43] آمدی، سیف الدین، أبكار الأفكار في أصول الدين، ج1، ص 440
[44] ربانی گلپایگانی، علی، کلام تطبیقی (توحید، صفات و عدل الهی)، ص31.
[45] شهرستانی، ملل و نحل ، دار المعرفة، بيروت، ج1، ص 92-93
[46] طه: 5
[47] شهرستانی، همان، ص105
[48] نهجالبلاغه، خطبه291.
[49] قاضی عبدالجبار، المغني في أبواب التوحيد و العدل، ج4، ص252.
[50] رک. قاری، ملاعلی، شرح كتاب الفقه الأكبر، ص32.
[51] رک. طباطبائي، سيد محمد حسين، رسائل توحيدي، صص60-61؛ همو، تفسير الميزان، ترجمه: سید محمد باقر موسوی همدانی، ج8، ص467.
[52] شیخ صدوق، الاعتقادات في دين الامامية، ص8
[53] مجلسی، محمدباقر، حقاليقين، ج1، ص 20
[54] رک. ابراهيمی دینانی، غلامحسین، اسماء و صفات حق تبارک و تعالی، صص 191-194.
[55] امام خمینی، روح الله، مصباح الهدایه الی الخلافه و الولایه، ترجمه: سید احمد فهری، صص 47-49.
[56] طباطبائي، سيد محمد حسين، اصول فلسفه و روش رئاليسم، مقدمه و پاورقي: مرتضي مطهري، ج5، ص 131.
[57] زخرف: 55
[58] شیخ صدوق، التوحيد ، باب 26، روايت 2
[59] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 1، ص 144.
[60] رک. شیرازی، صدرالدین محمد، الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه، ج1، ص 61.
[61] طه: 81
[62] طبرسى، احتجاج، ص 332