در این اثر سعی شده با توجه به آیات قرآن زینت، تبین و مشخص شود که برای این منظور دو آیه انتخاب شده است: آیه:
«وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلا ما ظَهَرَ مِنها وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَل جُيُوبِهِنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلا لِبُعُولَتِهِنَّ ...؛( نور، آيۀ 31)؛
به زنان با ايمان بگو چشم‌های خود را از نگاه (هوس آلود) فرو گيرند و دامان خويش را حفظ كنند و زينت خود را جز آن مقدار كه نمايان است، آشكار ننمايند و [اطراف] روسری‌های خود را برسينۀ خود افكنند [تا گردن و سينه با آن پوشانده شود] وزينت خود را آشكار نسازند، مگر براى شوهرانشان ....»
تفسیرهای متعدّدى براى واژۀ «زينت» در آیۀ كريمه بيان شده كه همۀ آنها بر وجوب پوشش زن دلالت دارد:
الف) مرحوم طبرسى و برخى ديگر قائلند: «زينت» به معناى محل زينت از بدن زن است (طبرسي ، ۱۴۱۵ق، 4: 138).
ب) مقصود از «زينت» زیورآلات و زینت‌های آويخته به بدن است كه نگاه به آنها حرام است؛ نه زیورآلات كه جداى از بدن باشد؛ زيرا نگاه به زينتى كه بربدن زن است، به‌طورمعمول در اكثر موارد، ملازم با نگاه به بدن زن است.
نقل قول
