صفحه 2 از 3 نخستنخست 123 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 11 تا 20 , از مجموع 27

موضوع: تجلی توحید افعالی در اندیشه و رفتار امام حسین علیه السلام

  1. Top | #11

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض








    6. توحید اطاعت‏


    یعنى تمام مقام «واجب الاطاعه» در جهان، ذات پاك خداست، و مشروعیت اطاعت از هر مقام دیگرى باید ازهمین جا سرچشمه گیرد، یعنى اطاعت او اطاعت خدا محسوب شود. دلیل آن هم روشن است وقتى حاكمیت‏مخصوص اوست مطاع بودن هم مخصوص اوست، و از این رو ما اطاعت انبیاء و ائمه معصومین: و جانشینان ‏آنها را پرتوى از اطاعت خدا مى‏شمریم، قرآن مى‏گوید:

    Gمَن یُطِعِ الرَّسولَ فَقَد اَطاعَ اللَّهَF؛[12]

    هر كس رسول خدا را اطاعت كند خدا را اطاعت كرده است.




    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************





  2. آیه های انتظار

    آیه های انتظار


    لیست موضوعات تصادفی این انجمن

     

  3. Top | #12

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض








    7.توحید در استعانت

    مراد از آن این است که عبد در امور خود جز از خداوند منان کمک نخواهد و تنها از او استعانت بجوید. همان‌گونه که در سوره حمد به آن چنین اشاره شده است. إیاك نعبد وإیاك نستعین.[13]





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  4. Top | #13

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض








    موحد به توحید افعالی

    بنابر مطالب بالا موحد به توحید افعالی کسی است که دارای ویژگی‌های ذیل باشد:

    1. تنها خداوند را خالق هستی دانسته و ممکنات را ملک مطلق خداوند متعال بداند؛

    2. تنها خداوند را مدبر و نظام‌بخش برای جهان بشناسد؛

    3. تنها قانون خداوند را شایسته حکومت بر جهان بداند؛

    4. تنها خداوند را مستقل در افاضه نعمت‌ها شناخته و همه نعمت‌ها و آثار در موجودات را از خداوند بداند؛

    5. تنها از خداوند استعانت داشته و بر او توکل کرده، تنها سر بر آستان ربوبی او بساید.

    6. موحد به توحید افعالی، فاعلیت انسان نسبت به افعال خود را در طول فاعلیت خداوند می‌داند همان‌گونه که خداوند متعال در قرآن کریم برخى از افعال را هم به خودش نسبت داده و هم به دیگران.

    G...وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَكِنَ‏اللَّهَ رَمَى‏...F؛

    تیر پرتاب نكردى، آن گاه كه تو تیر پرتاب كردى، ولى خدا پرتاب نمود.

    در این آیه تیراندازى هم به پیامبر6 نسبت داده شده و هم به خدا؛ چون خداوند فاعل بعید است و پیامبر6 فاعل‏قریب.

    در آیات سوره شعراء، قرآن كریم از زبان حضرت ابراهیم علیه السلام این گونه نقل مى‏كند:

    Gالَّذِى خَلَقَنِى فَهُوَ یَهْدِین. وَالَّذِى‏هُوَ یُطْعِمُنِى وَیَسْقِین. وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِین. وَالَّذِى یُمِیتُنِى ثُمَّ یُحْیِینF؛

    پروردگار جهانیان، آن كسى‏است كه مرا آفرید و هدایت مى‏كند و كسى كه مرا غذا مى‏دهد و سیراب مى‏نماید و هنگامى كه بیمار شوم مرا شفامى‏دهد و كسى كه مرا مى‏میراند و سپس زنده مى‏كند.

    نسبت دادن سیرى و شفا خداوند، به معناى نفى خاصیت سیرى و شفابخشى از غذا و دارو نیست. بلكه چون‏خداوند علة‌العلل است و خداوند است كه خواص سیرى و شفابخشى را در غذاها و داروها قرار داده، چنین نسبتى‏به خداوند داده شده است. خداوند علت بعید است و دارو و غذا علت قریب. علیت غذا و دارو در طول اراده خداونداست. از این رو خداوند مى‏تواند این علیت را از آن‏ها سلب نماید. هم چنان كه در هنگامى كه حضرت‏ ابراهیم علیه السلام را در آتش افكندند، خداوند خاصیت سوزندگى را از آتش سلب نمود و آن حضرت، در آتش در سلامتى‏كامل بود.

    7. موحد به توحید افعالی خود را در انجام کارهایش مختار و دارای آزادی عمل می‌بیند. از این رو خود را در برابر همه کرده‌های خود می‌داند.





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  5. Top | #14

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض











    توحید افعالی در اندیشه امام حسین علیه السلام

    امام حسین علیه السلام در بسیاری از گفتارهای نورانی خود به توحید افعالی اشاره کرده است و شاید در میان سخنان آن حضرت، دعاهای آن حضرت این مسئله بیشترین جلوه را داشته باشد و دعاهای آن حضرت به ویژه دعای عرفه، نمودی از معارف توحیدی آن امام همام می‌باشد و در واقع این دعا سفرنامه معنوی امام حسین علیه السلام به مراتب وجود و شرح عروج آن حضرت به عالم ملکوت، جبروت و لاهوت و می‌باشد و بیان حقائقی است که در آن عوالم یافته است، زیرا دعای معصوم علیه السلام افزون بر جنبه‌های عبادتی و ابراز نیازمندی و فقر به درگاه صمد غنی قیوم و طلب نیازمندی‌های مادی و معنوی و دنیا و آخرتی که دارد، جنبه شرح سفر معنوی آن معصوم و به بیانی گوشه‌ای از سفرنامه معنوی آن معصوم نیز می‌باشد، از این رو اغلب ادعیه معصومین: که در منابع معتبر روایی نقل شده‌اند یکی از منابع غنی هستی‌شناسی و جهان‌شناسی خواهد بود؛ مگر می‌شود که کسی بگوید: رحمت خداوند هر چیزی را فرا گرفته است:

    الهم انی اسئلک برحمتک التی وسعت کل شئ.

    و یا بگوید:

    الهم انی اسئلک... باسمائک التی ملئت ارکان کل شئ؛[14]

    اسمای الهی ارکان هر چیزی را پر کرده است.

    ولی آن معصوم آن واقعیت را با جان خود نیافته باشد و در آن وادی سیر نکرده باشد. و یا امام حسین علیه السلام می‌گوید:

    ایكون لغیرك من الظهور ما لیس لك، حتى یكون هو المظهر لك؟، متى غبت حتى تحتاج الى دلیل یدل علیك؟ و متى بعدت حتى تكون الآثار هى التی توصل الیك؟ عمیت عین لا تراك علیها رقیبا! و خسرت صفقة عبد لم تجعل له من حبك نصیبا.[15]

    الهى! آیا براى موجودات دیگر ظهورى است كه براى تو نیست تا آنها نشان دهنده تو باشند؟! كى پنهان شدى تا نیاز به دلیلى داشته باشى كه دلالت بر وجودت كند؟ و كى دور شده‏اى كه آثار تو در عالم هستى ما را به تو رهنمون گردد؟! كور است چشمى كه تو را مراقب خود نبیند، و زیانكار است تجارت بنده‏اى كه نصیبى از حب و عشق تو ندارد!

    این گفته امام حسین علیه السلام که مانند آن در دعای عرفه و غیر آن بسیار می‌توان یافت آیا می‌توان گفت که این جملات تنها بیان نیازمندی‌های آن امام علیه السلام به درگاه احدیت است و درجه معرفتی آن جملات در ردیف دیگر خواسته‌های ما انسان‌هاست؟ آیا دعای عرفه با آن معارف بلندی که در بر دارد، دال بر آن نیست که دعای معصوم در بیان حقایق هستی و معارف الهی همانند و همسوی با قرآن کریم است و آن ادعیه گذشته از ویژگی‌های دیگر، نمودی از آن جنبه نورانی قرآن هم می‌باشند؟

    بنابراین ادعیه معصومین: مانند دعای کمیل، عرفه و صحیفه سجادیه، پیش از آنکه بیان خواسته‌های هر معصومی باشد بیانگر شخصیت معنوی آن معصوم و دیدگاه او نسبت به هستی به ویژه مسئله توحید و نظام احسن عالم است، از این رو هر دعایی به منزله سفرنامه معرفتی آن معصوم می‌باشد و با توجه به الگو بودن آن حضرات در راه رسیدن به کمال مطلق و لقای الهی، چاره‌ای جز بازشناسی معارف موجود در آن ادعیه در کنار قرآن و سنت نخواهد بود.

    نقل سخنان امام حسین علیه السلام درباره توحید افعالی از حوصله این نوشتار خارج است و در اینجا به عنوان نمونه به برخی از آنها اشاره می‌شود:




    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  6. Top | #15

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض









    آن حضرت، تنها خداوند را منشا همه نعمت‌ها می‌داند همان‌گونه که در دعای عرفه پس شمردن بسیاری از آن نعمت‌ها و ابراز عدم توانایی در شمارش و شکرگزاری از آنها به خداوند عرض می‌کند:

    یا مَوْلاىَ اَنْتَ الَّذى مَنَنْتَ اَنْتَ الَّذى اَنْعَمْتَ اَنْتَ الَّذى اَحْسَنْتَ اَنْتَ الَّذى اَجْمَلْتَ اَنْتَ الَّذى اَفْضَلْتَ اَنْتَ الَّذى اَكْمَلْتَ اَنْتَ الَّذى رَزَقْتَ اَنْتَ الَّذى وَفَّقْتَ اَنْتَ الَّذى اَعْطَیْتَ اَنْتَ الَّذى اَغْنَیْتَ اَنْتَ الَّذى اَقْنَیْتَ اَنْتَ الَّذى اوَیْتَ اَنْتَ الَّذى كَفَیْتَ اَنْتَ الَّذى هَدَیْتَ اَنْتَ الَّذى عَصَمْتَ اَنْتَ الَّذى سَتَرْتَ اَنْتَ الَّذى غَفَرْتَ اَنْتَ الَّذى اَقَلْتَ اَنْتَ الَّذى مَكَّنْتَ اَنْتَ الَّذى اَعْزَزْتَ اَنْتَ الَّذى اَعَنْتَ اَنْتَ الَّذى عَضَدْتَ اَنْتَ الَّذى اَیَّدْتَ اَنْتَ الَّذى نَصَرْتَ اَنْتَ الَّذى شَفَیْتَ اَنْتَ الَّذى عافَیْتَ اَنْتَ الَّذى اَكْرَمْتَ تَبارَكْتَ وَتَعالَیْتَ فَلَكَ الْحَمْدُ دآئِماً وَلَكَ الشُّكْرُ واصِباً اَبَداً؛

    اى مولاى من این تویى كه منت نهادى، این تویى كـه نـعـمـت دادى، ایـن تـویى كه احسان فرمودى، این تویى كه نیكى كردى، این تویى كه فزونى بـخـشیدى، این تویى كه كامل كردى، این تویى كه روزى دادى، این تویى كه توفیق دادى، این تویى كـه عـطـا كردى، این تویى كه بى‌نیاز كردى، این تویى كه ثروت بخشیدى، این تویى كه ماءوى دادى، این تـویـى كـه كفایت كردى، این تویى كه هدایت كردى، این تویى كه نگهداشتى، این تویى كه پوشاندى، این تویى كه آمرزیدى، این تویى كه نادیده گرفتى، این تویى كه قدرت و چیرگى دادى، این تویى كه عزت بخشیدى، این تویى كه كمك كردى، این تویى كه پشتیبانى كردى، این تویى كه تـأیـیـد كـردى، این تویى كه یارى كردى، این تویى كه شفا دادى، این تویى كه عافیت دادى، این تویى كـه اكـرام كـردى. بـزرگـى و بـرتـرى از تـوسـت و ستایش همیشه مخصوص توست و سپاس‌گزارى دائمى و جاوید از آن توست.




    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  7. Top | #16

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض











    آن حضرت در عین لزوم شکر گزاری به درگاه احدیت خود را ناتوان از آن می‌داند:

    لَوْ حَاوَلْتُ وَ اجْتَهَدْتُ مَدَی الاْءَعْصَارِ وَ الاْءَحْقَابِ لَوْ عُمِّرْتُهَا أَنْ أُوءَدِّیَ شُکْرَ وَاحِدَةٍ مِنْ أَنْعُمِکَ مَا اسْتَطَعْتُ ذَلِکَ إِلا بِمَنِّکَ الْمُوجَبِ عَلَیَّ بِهِ شُکْرُکَ أَبَدا جَدِیدا وَ ثَنَاءً طَارِفا عَتِیدا؛

    اگر تصمیم بگیرم و در طول قرون و اعصار بر فرض كه چنین عمرى بكنم و بخواهم و بكوشم که شكر یـكى از نعمت‌هاى تو را به جا آورم نخواهم توانست جز به لطف خود كه آن خود سپاس‌گزاریت را دوباره از نو بر من واجب می‌كند و موجب ستایشى تازه و ریشه‌دار می‌گردد.

    آن حضرت در فقره دیگر دعای عرفه، همه نقص‌ها و فقرها را به خود نسبت می‌دهد و خود را مختار در کارها و مسئول آنها می‌داند:

    اَنـَا یا اِلهىَ الْمُعْتَرِفُ بِذُنُوبى فَاغْفِرْها لى اَنـَا الَّذى اَسَاْتُ اَنـَاالَّذى اَخْطَاْتُ اَنـَاالَّذى هَمَمْتُ اَنـَاالَّذى جَهِلْتُ اَنـَاالَّذى غَفَلْتُ اَنـَا الَّذى سَهَوْتُ اَنـَا الَّذِى اعْتَمَدْتُ اَنـَا الَّذى تَعَمَّدْتُ اَنـَا الَّذى وَعَدْتُ وَاَنـَاالَّذى اَخْلَفْتُ اَنـَاالَّذى نَكَثْتُ اَنـَا الَّذى اَقْرَرْتُ اَنـَا مَنْ لا تَضُرُّهُ ذُنُوبُ عِبادِهِ وهُوَ الَغَنِىُّ عَنْ طاعَتِهِمْ الَّذِى اعْتَرَفْتُ بِنِعْمَتِكَ عَلَىَّ وَعِنْدى وَاَبوُءُ بِذُنُوبى فَاغْفِرْها لى یا مَنْ لا تَضُرُّهُ ذُنُوبُ عِبادِهِ وهُوَ الَغَنِىُّ عَنْ طاعَتِهِمْ؛

    و اما من اى معبودم كسى هستم كه به گناهانم اعتراف دارم پس آنها را بیامرز، این منم كه بد كردم این منم كه خطا كردم، این منم كه (به بدى) همت گماشتم، این منم كه نادانى كردم، این منم كه غفلت ورزیدم، این منم كه فراموش كردم، این منم كه (به غیر یا به خود) اعتماد كردم، این منم كـه (بـه كـار بـد) تـعمّد كردم، این منم كه وعده دادم، این منم كه خلف وعده كردم، این منم كه پیمان‌شكنى كردم، این منم كه به بدى اقراركردم، ایـن مـنـم كـه بـه نـعـمـت تـو بـر خـود و در پـیـش خـود اعـتراف دارم و با گناهانم به سویت بازگشته‌ام پس آنها را بیامرز اى كـه زیـانش نرساند گناهان بندگان و از اطاعت ایشان بى‌نیازى.

    امام عارفان حسین علیه السلام، عالَم را محضر خدا می‌داند و بر این باور است که او شاهد، حاضر و ناظر بر همه امور عالم از انسان‌ها و دیگر مخلوقات می‌باشد.

    جاء رجل إلی الحسین علیه السلام وقال: أنا رجلٌ عاصٍ ولا أصبر عن المعصیة، فعِظْنى بموعظةٍ فقال علیه السلام: إفعل خمسة أشیاء واذْنب ما شئت: فأوّل ذلك: لا تأكل رزق الله واذْنِب ما شئت. والثانى: اُخْرج من ولایة الله واذْنب ما شئت. والثالث: اُطلب موضعاً لا‌یراك الله واذْنب ما شئت. والرابع: إذا جاء ملك الموتِ لیقْبض روحَك فادْفعه عن نفسك واذْنب ما شئت. والخامس: إذا أدْخلك مالكٌ فى النّار فلا تَدْخل فى النّار واذنبْ ما شئت؛[16]




    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  8. Top | #17

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض













    مردی خدمت امام حسین علیه السلام آمد و گفت: می‌خواهم گناه نكنم ولی نمی‌توانم. موعظه‌ای كن (تا مانع صدور گناه از من شود). امام علیه السلام فرمود: پنج كار را بكن و آن گاه هر چه خواستی گناه كن (وگرنه دست از گناه بكش): 1. روزی خدا را نخور و هر چه خواستی گناه كن. 2. از ولایت خدا خارج شو و هر چه خواستی گناه كن. 3. جایی پیدا كن كه خدا تو را نبیند و هر چه خواستی گناه كن. 4. آن گاه كه ملك الموت برای قبض روح تو می‌آید اگر توانایی دفع او را داری و می‌توانی از دست وی نجات پیدا كنی، هر چه می‌خواهی گناه كن. 5. وقتی مأمور جهنم خواست تو را وارد جهنم كند اگر می‌توانی داخل نشو و هر چه می‌خواهی گناه كن.

    همه عزت‌ها را از خداوند می‌داند:

    یَا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ وَ الرِّفْعَةِ فَأَوْلِیَاوءُهُ بِعِزِّهِ یَتَعَزَّزُونَ وَ یَا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوکُ نِیرَ الْمَذَلَّةِ عَلَی أَعْنَاقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خَائِفُونَ.





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  9. Top | #18

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض










    1. عشق به خداوند


    محبت عبارت است از: تمایل پیدا كردن و راغب بودن به چیزی كه موجب لذت و راحتی انسان می‌گردد، این خصیصه زاییده‌ شناخت،‌ معرفت و ناشی از ادراك آن چیز است. از این‌رو تمایلی كه در عالم جمادات وجود دارد مانند آهن و آهن‌ربا چون ظاهراً ناشی از معرفت و ادراك نیست؛ محبت نامیده نمی‌شود. محبت به خداوند متعال نیز زاییده شناخت و ایمان نسبت به اوست، از این رو هر چه معرفت و ایمان بیشتر باشد، محبت افزون‌تر می‌شود چنان كه هر چه كمال و موجبات لذت در محبوب بیشتر شود، محبت پررنگ‌تر می‌گردد: همان‌گونه که قرآن کریم می‌فرماید:

    Gوالّذین ءامنوا أشدّ حبّاً للهF؛[17]

    آنها كه ایمان دارند، خدا را بیشتر دوست می‌دارند.

    محبت مومنان به خداوند متعال محبتی است ناب به گونه‌ای که همه وجود آنان را پر کرده است و در عین حال آنان این محبت را نوعی لطف خداوند متعال می‌دانند همان‌گونه که امام حسین علیه السلام در دعای عرفه به خداوند متعال عرض می‌کند:

    أنت الّذى أزلت الأغیار عن قلوب أحبائك حتّی لم یحبّوا ‌سواك؛

    تو آن کسی هستی که دیگران را از دل‌های دوستانت پاک کردهای از این رو جز تو را دوست ندارند.

    و نیز در باره کسی که از حب الهی بی بهره است به خداوند عرض می‌کند:

    خسرت صفقة عبد لم تجعل له من حبك نصیبا؛

    زیان‌كار است تجارت بنده‏اى كه نصیبى از حب و عشق تو ندارد.

    این عشق و محبت در جان هر کس باشد آماده هرگونه بلا و گرفتاری در راه رسیدن به محبوب خواهد بود.

    چیزی كه امام حسین علیه السلام را وادار كرد در روز عاشورا از همه چیز بگذرد، اسیر‌الكربات (اسیر گرفتاری‌ها)[18] گردد و هر مصیبت و اندوهی را تحمل كند؛ فقط عشق به خدای متعال بود. و این عشق چیزی نبود كه ناگهان و در حادثة‌ سفر كربلا پیدا شده باشد. بلكه در تمام دوران حیات آن حضرت این عشق وجود داشت و حادثة‌ عاشورا در حقیقت ثمره و محصول این عشق و ارادت بود. مناجات‌هایی كه از آن حضرت در دسترس ما وجود دارد مخصوصاً دعای عرفه، گویای این عشق و ارادت و نفوذ آن در اعماق وجود آن حضرت است.

    عشق تو شد عقل من و هوش من

    گشته همه خلق فراموش من

    ای سر من در طلب روی تو

    بر سر نی ره‌سپر كوی تو[19]

    عشق تو گنجی است به ویرانه‌ام

    غیر تو كس نیست به كاشانه‌ام

    می‌زنم ار ناله «هل من مغیث»

    من چو نیم از لب توست این حدیث[20]





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  10. Top | #19

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض









    یاران آن حضرت نیز در این با آن حضرت همسو بودند، همان‌گونه که علی علیه السلام در باره امام حسین علیه السلام و یارانش هنگام گذر از کربلا خطاب به همراهانشان فرمود:

    ومصارع عشّاق شهداء؛[21]

    اینجا قتلگاه شهیدان عاشق است.

    بنابراین گفتار امام علی علیه السلام همه‌ كسانی كه در صحنة‌ كارزار كربلا در جبهه‌‌ توحید پیكار می‌كردند و شمشیر ایمان و عرفان بر فرق عصیان و طغیان می‌كوبیدند، عاشق خداوند بودند و امام حسین علیه السلام سردار سپاه عشق بود كه درس عشق و عاشقی به پروردگار را به لشكر خود می‌آموخت و آیندگان نیز درس عاشقی را در مكتب آنها فرا‌گرفتند.





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  11. Top | #20

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض










    2. یاد خدا


    ذكر خدا امری قلبی است كه هر خیر و بركتی از آن ناشی می‌شود قرآن كریم آن را مایة‌ آرامش قلب می‌داند:

    Gألا بذكر الله تطمئنّ القلوبF.[22]

    و نیز می‌فرماید:

    Gهو الّذی أنزل السّكینة فی قلوب المؤمنین لیزدادوا ایماناً مع ایمانهمF؛[23]

    او كسی است كه آرامش و وقار را در قلب‌های مؤمنان نازل می‌كند تا ایمانی بر ایمانشان افزون كنند.

    این‌كه امام حسین علیه السلام چون كوه در مقابل انبوهی از اندوه ایستاد و هیچ گونه تردید، اضطراب، دو‌دلی، ترس و وحشت را به خود راه نداد، بلكه ترس را ترسانده و اضطراب را مضطرب نموده و تردید را مردّد كرده بود، منشأش همین ذكر و یاد و توجه باطنی و اندرونی بود. این همان سكینت و وقاری است كه خداوند بر دل مؤمنان راستین القا می‌كند. از این‌رو سالار شهیدان علیه السلام پیوسته نام خدا بر لب و یاد خدا در دل دارد موقع حمله به دشمن:

    لا‌حول ولا‌قوّة إلاّ بالله العلىّ العظیم.[24]

    می‌گوید، و هنگام احساس خطر مرگ Gإنّا لله وإنّا إلیه راجعونF[25] بر زبان جاری می‌كند هنگام رسیدن به كربلا، از بلاها و مصیبت‌های آن به خدا پناه می‌برد:

    أللّهمّ أعوذ بك من الكرب والبلاء.[26]

    وقت عزیمت جوان دلاورش به میدان نبرد، خدا را شاهد می‌گیرد:

    أللّهمّ اشهد علی هؤلاء القوم فقد برز إلیهم...[27]

    و بالاخره دشمنان خود را سرزنش می‌كند و می‌گوید:

    لقد استحوذ علیكم الشیطان فأنسیكم ذكر الله العظیم فتبّاً لكم ولما تریدون «إنّا لله وإنّا إلیه راجعون»؛[28]

    شیطان بر شما مسلط شد و یاد خدا را از دل و فكرتان برد ننگ بر شما و بر اهدافتان باد، ما ملك خدا هستیم و بازگشتمان به سوی اوست.

    و ده‌ها و صدها نمونۀ‌ دیگر كه در جریان حادثة‌ كربلا و زندگی آن حضرت و یارانش به وفور پیدا می‌شود.





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




صفحه 2 از 3 نخستنخست 123 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi