دسته هفتم
آياتى كه درباره شفاعت ملائكه سخن مى گويند. از اين دسته نيز به دو نمونه مى توان اشاره كرد:
نمونه اول: «الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْما فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ»(غافر: 7)؛ فرشتگان كه حاملان عرش اند و آنها كه پيرامون آنند، به ستايش پروردگارشان تسبيح مى گويند و به او ايمان دارند و براى مؤمنان آمرزش مى خواهند [و مى گويند] پروردگارا! رحمت و دانش تو شامل همه چيز شده است، پس كسانى را كه توبه كرده و راه تو را دنبال نموده اند ببخش و آنها را از عذاب آتش مصون دار.
هرچند در اين آيه نامى از ملائكه نيامده، ولى قطعا مراد ملائكه مى باشند؛ چراكه با كنار هم قرار دادن عبارت «الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ» در كنار آيه شريفه «وَتَرَى الْمَلَائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ» (زمر: 75) معلوم مى گردد كه مراد از حاملان عرش همان ملائكه هستند.
به هر صورت، در اين آيه «فاء» در «فاغفر» فاء تفريع است و اين تفريع بدين معناست كه فرشتگان با تكيه بر وسيع و فراگير بودن رحمت الهى، از خداوند مى خواهند توبه كاران و رهروان راهش را بيامرزد و رحمت خويش را شامل حال آنان نيز قرار بدهد.16
نمونه دوم: «وَالْمَلَائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِي الْأَرْضِ.» (شورى: 5)
تفسير اين آيه نيز شبيه به تفسير نمونه اول از اين دسته است؛ از اين رو، براى رعايت اختصار از تكرار دورى مى ورزيم.تفسيراين دوآيه به«شفاعت فرشتگان»، مورد قبول مفسّران شيعه و سنى17 مى باشد.