صفحه 5 از 5 نخستنخست 12345
نمایش نتایج: از شماره 41 تا 45 , از مجموع 45

موضوع: تحقیقى در باره اربعین حسینى

  1. Top | #41

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض










    به هر حال، پرسش ما این است كه با توجه به وجود ادله و اقوال مختلف در خصوص دفن سر مطهر امام(علیه السلام)و پراكندگى و تشتت آن اقوال كه خود ایشان بر آن ها واقف بوده وبسیارى از آن اقوال را در كتاب خود آورده است و بالغ بر پنجاه صفحه از كتاب خود را به آن اختصاص داده است،50 و نیز با وجود خدشه ها واشكالاتى كه برخى از علما و صاحب نظران به نظریه دفن سر مطهر امام حسین(علیه السلام)در كنار پیكر مطهرش كرده اند ، چگونه مى توان با این اندازه از اطمینان و جزم معتقد شد كه سر امام حسین(علیه السلام) در روز اربعین توسط امام سجاد(علیه السلام)به پیكر مطهرش ملحق گردیده است ! ؟ آیا اصولا در یك مسئله تاریخى به جز در مواقعى كه اخبار متواتر و بدون معارض یك امرى را تصریح مى كنند مى توان به چنین جزم و یقینى دست یافت ؟!

    نتیجه آن كه اشاره نشدن الحاق سر مطهر سیدالشهداء به بدن شریفش در روایت عطیه ما را به دو نتیجه محتمل نزدیك تر مى سازد، و بر اساس هر دو نتیجه، رسیدن كاروان اسرا در اربعین اول به كربلا و دفن سر امام حسین(علیه السلام)در همان روز در كنار بدن مطهرش را به زیر سؤال مى برد :

    نخست، آن كه اگر تقطیع روایت عطیه صحیح باشد باید بپذیریم سرهاى شهدا در روز اربعین همراه امام سجاد(علیه السلام)نبوده است، زیرا اگر این گونه بود عطیه حتماً به همراه جابر در تدفین آن ها شركت نموده ودر روایت خود آن واقعه مهم را با تفصیل نقل مى كرد;

    دوم، آن كه روایت عطیه همان است كه در بشارة المصطفى آمده و ادامه اى نداشته است ، پس اهل بیت امام حسین(علیه السلام)در روز اربعین به كربلا نرسیده اند و جابر در اربعین حسینى پس از زیارت قبر مطهر حسین بن على(علیه السلام)به كوفه عزیمت كرده است و بازماندگان سیدالشهداء(علیه السلام)در روز اربعین به كربلا نرسیده اند و هیچ ملاقاتى در آن روز بین امام سجاد(علیه السلام)و جابر رخ نداده است .

    یكى دیگر از قائلان عزیمت اهل بیت امام(علیهم السلام) به كربلا سید ابن طاووس در كتاب لهوف است. ایشان مى نویسد:

    قال الراوى : ولمّا رجع نساء الحسین(علیه السلام) وعیاله من الشام وبلغوا إلى العراق قالوا للدلیل : مُرّ بنا على طریق كربلاء... ;51 راوى مى گوید: هنگامیكه زنان و فرزندان حسین(علیه السلام) از شام بازگشته به عراق رسیدند به راهنما گفتند: ما را از مسیر كربلا ببر.

    پذیرفتن این جمله سید ابن طاووس نیز در هر حال، مشكل خواهد بود، زیرا رفتن بازماندگان سید الشهداء(علیه السلام)به كربلا از دو حال خارج نبوده است: یا از ابتداى حركت قصد عزیمت به كربلا را داشتند، و یا در بین راه تصمیم خود را عوض كرده و قصد زیارت مرقد مطهر حسین(علیه السلام) نمودند.





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************





  2. آیه های انتظار

    آیه های انتظار


    لیست موضوعات تصادفی این انجمن

     

  3. Top | #42

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض







    اما اگر كاروان اسرا پس از آزادى، از ابتدا قصد عزیمت به كربلا را داشتند از همان ابتدا مسیر عراق و كربلا را پیش گرفته و نیازى به درخواست آنان بین راه از راهنمایان و گماشتگان یزید نبود تا آنان را به كربلا ببرند. و اما اگر قصد اولیه آنان مراجعت به مدینه منوره بوده و عزیمت به كربلا را قصد نكرده بودند، در آن صورت مسیر شام به مدینه را كه راهى غیر از مسیر شام به عراق است در پیش گرفته و هرگز از عراق نمى گذشتند تا به هنگام رسیدن به عراق اهل بیت(علیهم السلام)از آنان بخواهند تا راه خود را به سوى كربلا كج كرده و آنان به زیارت مرقد مطهر سیدالشهداء(علیه السلام) نایل آیند .

    بنابراین، مشاهده مى شود كه تقریباً نمى توان به هیچ یك از ادله قائلان به رسیدن اهل بیت امام حسین(علیه السلام) به كربلا در روز اربعین اعتماد بایسته اى پیدا كرد و این امر هم چنان در هاله اى از ابهام باقى خواهد ماند، بلكه نرفتن اهل بیت امام به كربلا در راه بازگشت یا دست كم رسیدن به كربلا اما پس از اربعین شهداى كربلا از قوت بیشترى برخوردار است.





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  4. Top | #43

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض








    نتیجه

    با توجه به بررسى پنج مطلب اساسى كه با رسیدن كاروان اسرا به كربلا در روز اربعین ارتباط مستقیم داشت نتایج ذیل قابل اخذ خواهد بود:

    1 ـ میزان زندانى بودن كاروان اسرا در كوفه دقیقاً معلوم نیست وبا توجه به زمانى كه براى ارسال نامه ابن زیاد به شام و دریافت پاسخ آن از یزید لازم بود نمى توان گفت كه خروج اسرا از كوفه قبل از 25 محرم بوده است ، مگر آن كه معتقد شویم نامه اى براى كسب تكلیف در مورد اسرا بین ابن زیاد و یزید ردّ و بدل نشده است . بدیهى است كه در آن صورت مدت زندانى شدن بازماندگان امام حسین(علیه السلام) در كوفه كوتاه بوده است . به هر حال، در مورد مدت توقف آنان در كوفه نمى توان اظهار نظر دقیق و یقین آورى ارائه نمود اگر چه با توجه به شواهد تاریخى زندانى بودن اسراى آل محمد به مدت نزدیك به دو هفته از احتمال بیشترى برخوردار است;

    2 ـ انتقال كاروان اسرا از مسیر بادیة الشام به دلیل كویرى و صعب العبور بودن، و هم چنین به دلیل مرسوم نبودنِ عبور از آن و بالأخره به دلیل عدم وجود هیچ شاهد و مدركى بر آن، منتفى بوده و قابل اثبات نیست، از این رو باید آن ها را از مسیر سلطانى یا میانه ـ آن گونه كه به تفصیل گذشت ـ به شام منتقل كرده باشند;

    3 ـ از آن جا كه پیمودن فاصله بین كوفه و شام براى كاروان اسرا سریع تر از پیك ها ممكن و متصور نبوده است، قاعدتاً باید زمانى حدود دو هفته براى آن در نظر گرفت;

    4 ـ براى مدت اقامت اهل بیت سید الشهداء در شام نمى توان به نظرى قابل قبول و قطعى دست یافت، و به همین دلیل، تعیین زمان خروج آنان از شام نیز میسر نخواهد بود. اما آن چه نزدیك به یقین مى توان باور داشت این است كه زمان اسارت و پس از آن، اقامت اهل بیت امام(علیه السلام) در شام بیش از هفت یا ده روز بوده است;

    5 ـ چگونگى قصد عزیمت كاروان اسرا به كربلا پس از آزادى از بند یزید چندان مشخص نیست; یعنى معلوم نیست كه آیا از هنگام حركت از شام قصد كربلا نموده اند یا در بین راه تصمیم خود را تغییر داده اند؟ آیا از راه سلطانى یا راه میانه به سوى مدینه بازگشتند یا از راه مستقیم كه از كنار دریاى مدیترانه مى گذرد ؟

    6 ـ در یك جمع بندى نهایى مى توان چنین نتیجه گیرى نمود كه گرچه بر اساس قول مشهور رفتن كاروان اسرا به كربلا در راه بازگشت پذیرفتنى است و اصرارى بر انكار آن وجود ندارد، اما رسیدن آنان در روز اربعین به كربلا با توجه به ابهامات بسیار و نیز شواهد وقراینى كه برخى از آن ها در همین مقاله ذكر شد ممكن نبوده اصرار بر تحقق آن چندان قابل قبول نخواهد بود;

    7 ـ با توجه به این كه اثبات رسیدن كاروان اسراى آل محمد(صلى الله علیه وآله) به كربلا در روز اربعین اول، مؤونه بسیارى داشته و تقریباً امكان پذیر نیست، پس چه امرى باید برخى محققان را تا این اندازه مصمم ساخته باشد كه آن را بپذیرند و براى اثباتش تلاش كنند؟ آیا براى اثبات فضیلت زیارت اربعین سیدالشهدا(علیه السلام)، روایات معصومان(علیهم السلام)كفایت نمى كند؟! آیاباید رسیدن اتفاقى اهل بیت سیدالشهداء(علیه السلام) به كربلا در روز اربعین به آن ضمیمه شود؟! به نظر مى رسد حتى اگر روایتى بر فضیلت و استحباب زیارت اربعین نداشته باشیم (كه البته این چنین نیست و در روایتى از معصوم(علیه السلام)، زیارت اربعین از علایم مؤمن دانسته شده است)52 رسیدن اتفاقى كاروان اسرا به كربلا در روز اربعین بر فرض اثبات نیز نمى تواند وجه استحباب و فضیلت آن زیارت باشد.

    والله اعلم وله الحمد





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  5. Top | #44

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض







    كتاب نامه

    1. طبرسى، ابوعلى فضل بن حسن، إعلام الورى بأعلام الهدى، تحقیق على اكبر غفّارى ، چاپ اول، بیروت، دارالمعرفه، 1399 ق.

    2. سید محسن امین، أعیان الشیعة ، چاپ پنجم: بیروت ، دارالتعارف ، 1403 ق.

    3. الاحتجاج على أهل اللجاج ، تحقیق ابراهیم بهادرى و محمّدهادى به، چاپ اول: تهران: دار الاُسوه ، 1413 ق.

    4. دینورى، ابوحنفیه، الأخبار الطوال، تحقیق عبدالمنعم عامر ، چاپ اول: قم، منشورات رضى ، 1409 ق .

    5. الإرشاد فى معرفة حجج الله على العباد ، أبو عبدالله محمّدبن محمّدبن النعمان العكبرى البغدادى المعروف بالشیخ المفید(ت 413 هـ ) تحقیق : مؤسّسة آل البیت (علیهم السلام) ، قم : مؤسّسة آل البیت(علیهم السلام) ، الطبعة الاُولى ، 1413 هـ .

    6. الإقبال بالأعمال الحسنة فیما یعمل مرّة فى السنة ، أبو القاسم علیّ بن موسى الحلّى الحسنى المعروف بابن طاووس (ت 664 هـ ) ، تحقیق: جواد القیّومى ، قم : مكتب الإعلام الإسلامى ، الطبعة الاُولى ، 1414 هـ .

    7. التهذیب (تهذیب الأحكام فى شرح المقنعة) ، أبو جعفر محمّد بن الحسن المعروف بالشیخ الطوسیّ (ت 460 هـ . ق) ، بیروت : دارالتعارف ، الطبعة الاُولى 1401 هـ .

    8. الطبقات الكبرى ، محمّد بن سعد كاتب الواقدى (ت 230 هـ ) ، بیروت : دارصادر .

    9. العدد القویّة لدفع المخاوف الیومیّة ، جمال الدین أبى منصور الحسن بن یوسف بن علیّ المطهّر الحلّى المعروف بالعلاّمة (ت 726 هـ ) ، تحقیق : السیّد مهدى الرجائى ، قم : مكتبة آیة الله المرعشى ، الطبعة الاُولى ، 1408 هـ .

    10. الفتوح، أبو محمّد أحمد بن أعثم الكوفیّ (ت 314 هـ )، تحقیق : على شیری، بیروت : دار الأضواء ، الطبعة الاُولى 1411 هـ .

    11. الكافى، أبو جعفر ثقة الإسلام محمّد بن یعقوب بن إسحاق الكلینى الرازى (ت 329 هـ ) ، تحقیق : على أكبر الغفّارى ، طهران : دارالكتب الإسلامیة ، الطبعة الثانیة ، 1389 هـ .

    12. الكامل فى التاریخ ، أبو الحسن علیّ بن محمّد الشیبانیّ الموصلیّ المعروف بابن الأثیر (ت 630 هـ ) ، تحقیق: على شیرى ، بیروت : دار إحیاء التراث العربیّ ، الطبعة الاُولى 1408 هـ .

    13. المصباح فى الأدعیة والصلوات والزیارات ، تقى الدین إبراهیم بن زین الدین الحارثى الهمدانى المعروف بالكفعمى (ت905 هـ ) ، قم : منشورات الرضى .

    14. اللهوف فى قتلى الطفوف ، أبو القاسم علیّ بن موسى بن طاووس الحسینى الحلّى (ت 664 هـ ) ، تحقیق : فارس تبریزیان ، طهران : دار الأسوة ، الطبعة الاُولى ، 1414 هـ .

    15. أمالى الصدوق ، أبو جعفر محمّد بن علیّ بن الحسین بن بابویه القمّى المعروف بالشیخ الصدوق (ت 381 هـ ) ، بیروت : مؤسّسة الأعلمى ، الطبعة الخامسة ، 1400 هـ .

    16. بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمّة الأطهار(علیهم السلام) ، محمّد باقر بن محمّدتقى المجلسى (ت 1110 هـ ) ، تحقیق : دار إحیاء التراث ، بیروت : دار إحیاء التراث ، الطبعة الاُولى ، 1412 هـ .

    17. تاریخ الطبریّ (تاریخ الاُمم والملوك) ، أبو جعفر محمّد بن جریر الطبریّ الإمامى (ق 5 هـ ) ، تحقیق : محمّد أبو الفضل إبراهیم ، بیروت : دار المعارف .

    18. تحقیق در باره اول اربعین حضرت سیدالشهداء(علیه السلام)،محمد على قاضى طباطبایى، تهران : وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى ،سازمان چاپ و انتشارات، 1383 ش .

    19. تسلیة المجالس و زینة المجالس،محمد بن ابى طالب المجدى الحسنى الموسوى الحائرى، قم : مؤسسه المعارف الاسلامیة 1418 .

    20. سیر أعلام النبلاء ، أبو عبدالله محمّد بن أحمد الذهبیّ (ت 748 هـ ) ، تحقیق : شُعیب الأرنؤوط ، بیروت : مؤسّسة الرسالة ، الطبعة العاشرة 1414 هـ .

    21. شرح الأخبار فى فضائل الأئمّة الأطهار ، أبو حنیفة القاضى النعمان بن محمّد المصریّ (ت 363 هـ ) ، تحقیق : السیّد محمّد الحسینى الجلالى ، قم : مؤسسة النشر الإسلامى ، الطبعة الاُولى ، 1412 هـ .

    22. فرحة الغرى فى تعیین قبر أمیر المؤمنین علیّ(علیه السلام) ، غیاث الدین عبد الكریم بن أحمد الطاووسى العلوى (ت 693 هـ ) ، قم : منشورات الشریف الرضى .

    23. كامل الزیارات ، أبو القاسم جعفر بن محمّد بن قولویه (ت 367 هـ ) ، تحقیق : عبدالحسین الأمینى التبریزى ، النجف الأشرف : المطبعة المرتضویة ، الطبعة الاُولى ، 1356 هـ .

    24. مصباح المتهجّد ، أبو جعفر محمّد بن الحسن بن علیّ بن الحسن الطوسى (ت 460 هـ ) ، تحقیق : علیّ أصغر مروارید ، بیروت : مؤسسة فقه الشیعة ، الطبعة الاُولى ، 1411 هـ .

    25. مع الركب الحسینى (علیه السلام)،محمد جواد طبسى، قم ،مركز الدرساة الاسلامیة للممثلیة: 1424 هـ.

    26. مقتل الامام الحسین(علیه السلام)،محمد رضاالطبسى النجفى، قم : محبین، 1382 ش .

    27. مقتل الحسین(علیه السلام) ، موفّق بن أحمد المكّى الخوارزمیّ (ت 568 هـ ) ، تحقیق: محمّد السماویّ ، قم : مكتبة المفید .

    28. موسوعة الإمام علیّ(علیه السلام) فى الكتاب والسنّة والتاریخ ، محمّد الرَّیشَهرى و آخرون، قم و بیروت : دار الحدیث ، 1422 هـ .

    29. موسوعة مقتل الامام الحسین(علیه السلام)،محمد عیسى آل مكباس، قم : للطباعة و النشر ، 1422 هـ .

    30. نفس المهموم فى مصیبة سیدنا الحسین المظلوم(علیه السلام)،عباس القمى، قم: ذوى القربى ، 1421 هـ .

    31. ینابیع المودّة لذوى القربى ، سلیمان بن إبراهیم القندوزى الحنفى (ت 1294 هـ ) ، تحقیق : على جمال أشرف الحسینى ، طهران : دارالاُسوة ، الطبعة الاُولى ، 1416 هـ .

    32. التهذیب (تهذیب الأحكام فى شرح المقنعة) ، أبو جعفر محمّد بن الحسن المعروف بالشیخ الطوسیّ (ت 460 هـ . ق) ، بیروت : دارالتعارف ، الطبعة الاُولى 1401 هـ .

    33 . المصباح فى الاعیه و الصلوات و الزیارات، للشیخ تقى الدین ابراهیم بن على بن الحسن العاملى الكفعمى (ت 900 هـ.ق) منشورات الشریف الرضى ـ قم.

    34 . توضیح المقاصد، محمد بن الحسین العاملى (1030) هـ ق.) انتشارات آیة الله العظمى مرعشى نجفى، قم.

    35 . مهیّج الاحزان، حسن یزدى حائرى، (1242 هـ .ق).







    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  6. Top | #45

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض






    پی نوشت :

    1 . كارشناس ارشد الهیات و معارف اسلامى.

    2 . تاریخ طبرى، ج 5، ص 463 .

    3 .آل مكباس، موسوعة مقتل الامام الحسین(علیه السلام) ، ص 446، امالى الصدوق، ص 140، مجلس 31، ح 3،و نیز ر.ك: مع الركب الحسینى، ج 5، ص 136.

    4 .سید محمد على قاضى طباطبائى، تحقیقى درباره اوّل اربعین حضرت سیدالشهداء(علیه السلام)، ص 41 ـ 42 .

    5 . همان، ص 262.

    6 . همان، ص 153، 261 و 273.

    7 . طبرى، همان، ج 5، ص 338 (زمان مرگ معاویه روز 15 رجب) و ص 341 (روز 28 رجب زمان خروج امام از مدینه).

    8 . همان : ج 5، ص 339.

    9 محمد بن سعد الطبقات الكبرى، ج 1 ص 485 و مع الركب الحسینى، ج 6، ص 83. و هم چنین نویسنده این كتاب در جاى دیگر دست كم زمان اقامت و اسارت اهل بیت را در كوفه تا روز 24 محرم مى داند و حركت آنان را زودتر از 24 محرم به احتمال قوى رد مى كند ر،ك به ج 5، ص 178 ـ 179.

    10 . همان : ج 5، ص 338.

    11 . محمد على قاضى طباطبایى، تحقیق در باره اول اربعین سید الشهداء: ص 34 ـ 35.

    12 . طبرى، همان، ج 5، ص 463 و موسوعة مقتل الامام الحسین لآل مكباس: ص 746 نقل از: الكامل فى التاریخ: ج 3، ص298.

    13 . آل مكباس، همان، ص 410، به نقل از الفتوح، ابن اعثم كوفى: ج 5، ص 127 و ص 586.

    14 .البته به نظر مى رسد كه اگر مرحوم قاضى طباطبائى از این فرض دوّم دفاع مى كرد براى اثبات این كه كاروان اسرا در كوفه توقف كوتاهى داشته و در روز اول صفر به شام رسیده اند و به تبع آن در اربعین حسینى نیز (20 صفر) به كربلا رسیده اند مناسب تر بود و متحمل زحمت كمترى نیز مى شد زیرا اوّلا: این فرض را حداقل دو كتاب مقتل تأیید مى كند و ثانیاً: نیازى به زحمت فراوان براى اثبات این كه در زمان یزید از كبوتر نامه بر استفاده مى شد نیز نبود.

    15 . محدث قمى، عباس، نفس المهوم، ص 227 (388).

    16 . سیدمحسن امین، اعیان الشیعه، قسم الاول جزء 4; قاضى طباطبائى، تحقیق پیرامون اربعین سیدالشهداء، ص 193.

    17. مع الركب الحسینى، ج 5، ص 186.

    18 . قاضى طباطبائى، همان، ص 33.

    19 . همان، ص 151.

    20 . طبرسى، الاحتجاج، ج 2، ص 125، ابن طاووس اللهوف، ص 215، مقتل خوارزمی: ج 2، ص 62. و نیز رجوع شودبه : ص 55، الفتوح: ج 2، ص 180 و تسلیة المجالس: ج 2، ص 379.

    21 . ر.ك: موسوعة الإمام على(علیه السلام) : ج 6، فصل 6، به نقل از مسیر الإمام إلى الصفین: ص 55 .

    22 . قاضى طباطبائى، همان، ص 33.

    23 . همان، ص 34.

    24 . همان، ص 34.

    25 . همان، ص 38.

    26 . مصباح كفعمى، ص 676; شیخ عباس قمى، نفس المهموم، ص 391.

    27 . مصباح كفعمى، ص 510; و توضیح المقاصد، 5 مسئله.

    28 . الطبقات الكبرى (الطبقه خامة من الصحابه): ج 1، ص 485; و الأخبار الطوال، ص 260 .

    29 . الفتوح: ج 5، ص 127 وراجع الارشاد: ج 2، ص 118.

    30 . ابن سعد، همان، الطبقة الخامسة من الصحابه (طبقات كبرى)، ج1، ص486، الكامل فى التاریخ، ج 2، ص576.

    31 . الكامل فى التاریخ: ج 2، ص 577، سیر اعلام النبلا: ج 3، ص 320، ینابیع المودة: ج 3، ص 16

    32 . مجلسى، بحارالأنوار : ج 45 ص 196 .

    33 . قاضى نعمان مغربى، شرح الأخبار، ج 3، ص 269 .

    34 . نجفى، قاضى طباطبائى، همان، ص 44.

    35 . اقبال الأعمال : 589، اعلام الورى، ص 249 .

    36 . طبسى نجفى، مقتل الإمام الحسین، ص 285 .

    37 . قاضى طباطبائى، همان، ص 45 ـ 46 .

    38 . ر.ك: مهیج الأحزان.

    39 . به نقل از طراز المذهب.

    40 . خوارزمى، مقتل الحسین(علیه السلام)، ج 2 ص 72. البته این اخبار ممكن است مربوط به زمانى باشد كه سر امام به شام رسانده شده، ولى كاروان اسرا هنوز نرسیده باشد .

    41 . مصباح المتهجّد، ص 730; و مجلسى، بحارالأنوار، ج 101، ص 334 .

    42 . العدد القویة، ص 219; مصباح كفعمى، ص 489 و 510.

    43 . الركب الحسینى، ج 6 ص، 270 .

    44 . قاضى طباطبائى، همان، ص 359.

    45 . همان.

    46 . همان، ص 179 - 221 .

    47 . همان، ص 179.

    48 . همان، ص 186.

    49 . كلینى الكافى : ج 4 ص 571; ابن قولویه، كامل الزیارات، ص 83، فرحة الغرى، ص 92 ج 8; بحارالأنوار، ج 45 ص 178 ح 28 .

    50 . قاضى طباطبائى، همان، ص 304 - 352.

    51 . سید بن طاووس، اللهوف، ص 225 .

    52 . شیخ طوسى، تهذیب الاحكام، ج 6، ص 52، ح 122; و مجلسى بحار الأنوار، ج 101، ص 322، به نقل از: تهذیب، مصباح الزائر و اقبال سید، و مزار شهید.
    ‹ دستگاه مالى امویان با تكیه بر قلمروى شرقى خلافت / سیدمحمود سامانى بالا قیام صاحب الزنج قیام بردگان یا شورش سیاه پوستى؟ / محمدعبدالحى شعبان / مازیار كریمى حاجى خادمى ›
    -->





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




صفحه 5 از 5 نخستنخست 12345

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi