لاوی همچنین بنیانگذار کلیسای شیطان پرستان نیز بود. با مرگ لاوی در سال 1997، پیتر گلیمور به عنوان کشیش اعظم این کلیسا، جانشین وی و عهده دار مراسم مذهبی! شیطان پرستان شد.
پیتر گلیمور، کشیش اعظم کلیسای شیطان پرستان در حال اجرای مراسم شیطانی
❤ |
لاوی همچنین بنیانگذار کلیسای شیطان پرستان نیز بود. با مرگ لاوی در سال 1997، پیتر گلیمور به عنوان کشیش اعظم این کلیسا، جانشین وی و عهده دار مراسم مذهبی! شیطان پرستان شد.
پیتر گلیمور، کشیش اعظم کلیسای شیطان پرستان در حال اجرای مراسم شیطانی
❤ |
پرستش طبیعتدر میان ادیان و رسوم خرافی و الحادی، پرستش و تقدیس طبیعت نیز از جمله مواردی است که هم در غرب و هم در شرق، به چشم می خورد. گرچه طبیعت از جلوه های آفرینش الهی و از آیات پروردگار است، اما برخی همانند مثل اشاره به ماه، در حیرت انگشت اشاره کننده مانده و از ماه غافلند.
پرستش طبیعت نوعی نظام دینی بر مبنای تقدیس و تکریم پدیدههای طبیعی است. از جمله مذاهبی که پرستش طبیعت در آنها یافت میشود پانتهایسم، پاننتهایسم، دئیسم، شامانیسم و چندخدایی هستند. پرستش طبیعت دارای اشکال گوناگونی است و عناصر مختلف طبیعت از جمله آتش، درخت، ماه و خورشید، حیوانات و ... را دربرمیگیرد.
❤ |
پرستش آتشپرستش آتش در ادیان گوناگون وجود داشته است، چرا که آتش بخش بسیار مهمی از فرهنگ بشر از زمان دیرینه سنگی بوده است.
نخستین نشانهها از آتش کنترلشده مربوط به 790 هزار سال پیش است. از منظر باستانشناسی، نخستین شواهد مربوط به پرستش آتش در فرهنگ هندوایرانی به 1500 سال پیش از میلاد بازمیگردد. با این که عبارت "آتشپرستان" اغلب به زرتشتیان اشاره دارد، این اندیشه که زرتشتیان آتش را میپرستند ناشی از نوعی مجادله ضدزرتشتی است. به اعتقاد زرتشتیان در آتشکدهها آتش نمادی از حقیقت و پاکی است. به همین دلیل آتش پرست خواندن زرتشتیان صحیح نبوده و زرتشتیان نیز همانند دیگر ادیان ابراهیمی، خدای واحد را می پرستند.
❤ |
اما در برخی شاختههای هندوئیسم آتش، یا آگنی، عنصر اصلی در مراسمی به نام یانجا است و نقش رابطی میان عبادتکنندگان و خدایان است. در ویشناو، شاخهای از هندوئیسم، آتش را زبان خدای بزرگ نارایانا میدانند.این جایگاه والای آتش در همچنان در بسیاری از مذاهب و فرهنگها به چشم میخورد، چه در مراسم جسدسوزانی و چه در مراسم آتشبازی و یا روشن کردن شمع در بسیاری از مراسم مذهبی و یا حتی مشعل المپیک که در طول بازیها باید روشن باشد.
❤ |
پرستش درختپرستش درختان به نوعی گرایش در میان جوامع گوناگون در طول تاریخ به پرستش و یا اسطورهسازی درختان اشاره دارد. درختان همواره نقش برجستهای در بسیاری از اسطورهها و مذاهب داشتهاند. درختان همواره نمادی از رشد، فساد و رستاخیر بودهاند. کهنترین نماد میانفرهنگی از شکلگیری جهان "درخت دنیا" است، که نماد جاودانگی و باروری نیز هست.یکی از جوامعی که درختان را پرستش میکردند سامیها بودند. درختی که معمولاً در فلسطین مقدس شمرده میشد درخت بلوط یا درخت سقز بود.
توسل به شاخه های درختان در اسکاتلند
❤ |
انگلستان- مردم برای گرفتن حاجت خود داخل تنه این درخت افتاده سکه فرو میکنند
❤ |
پرستش حیوانات
پرستش و یا تقدیس حیوانات اغلب به دلیل رابطه ای است که پرستندگان آن، میان حیوان با خداوند قائل می شوند.
اصطلاح پرستش حیوانات را مذهبگرایان غربی و مجادلهگرایان یونان و رم علیه ادیانی که خدایانشان در قالب حیوان تجلی مییابد در معنایی منفی به کار میبردند. اما در اکثر موارد پرستش حیوانات، این خود حیوان نیست که پرستش میشود. بلکه باور بر این است که قدرت مقدس خدا در حیوانی خاص تجلی میبابد. این پدیده در مذاهب بسیاری، از جمله هندوئیسم، بودیسم، مسیحیت و مذاهب یونان و رم و مصر مشاهد شده است. برای نمونه، یونانیها خرد را به جغد ارتباط میدادند و بر این باور بودند که آتن، الهه خرد، دارای رابطه خاصی با پرندگان بوده است. بنا براین او را با تصویر جغد به نمایش در میآورند.
در سنتهای مسیحی، همین ارتباط میان عیسی مسیح و بره نیز به چشم میخورد. در مصر باستان نیز پرستش حیوانات بخش مهمی از مذهب به شمار میرفت. هاتور و باستِت، دو الهه مصری، به ترتیب به شکل یک گاو و یک گربه به نمایش در میآمدند.در مصر باستان تقدیس حیوانات تا حدی بوده که اجسادشان را در کنار اجساد انسانها مومیایی میکردند.در ایران باستان نیز گاو حیوان مقدسی به شمار میرفت.
❤ |
سگ، نگهبان درهای بهشت!
سگ در میان هندوهای نپال و برخی از بخشهای هند دارای اهمیتی مذهبی است. در این فرقهها طی مراسمی پنجروزه به نام "تیهار" که تقریباً هر سال در ماه نوامبر برگزار میشود سگها را پرستش میکنند.
❤ |
در هندوئیسم باور بر این است که سگ پیامآوری از سوی یاما، خدای مرگ است و سگها نگهبانان درهای بهشتاند. بنابراین مردم برای این که سگها آنها را در بهشت راه دهند، برای راضی نگاه داشتن سگها روزی را در ماه نوامبر به نام کوکور-تیهار، که در زبان نپالی به معنای روز سگ است، مراسم برگزار میکنند. در این روز سگها را به روشهای گوناگون مقدس میدارند، مانند گذاشتن خال تیلاکا بین دو چشم سگ، سوزاندن عود و آذین کردن حیوان با گل همیشه بهار.
❤ |
سوگواری برای فیل ها!
در تایلند باور مردم بر این است که ممکن است روح مردگان در فیلهای سفید حلول کند. در این کشور فیل سفید قابل خرید و فروش نیست. عجیب تر اینکه این فیلها را غسل تعمید میدهند و هنگام مرگشان، درست مانند یک انسان، برایشان سوگواری میکنند. در اتیوپی جنوبی نیز فرقههایی که فیل سفید را مقدس میشمارند یافت میشود. در هند نیز خدای هندوی معروف، گانِشا، دارای سر فیل و بدن انسان است.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)