اشعار به مناسبت میلاد پیامبر رحمت و رافت حضرت محمد (ص)

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

جهان سرسبز و خرم گشت از میلاد پیغمبر
منور قلب عالم گشت از میلاد پیغمبر

بده ساقى مى باقى که غرق عشرت و شادى
دل اولاد آدم گشت از میلاد پیغمبر

تعالى الله از این نعمت کز او اسباب آسایش
براى ما فراهم گشت از میلاد پیغمبر

ز لطف و رحمت ایزد ز یمن مقدم احمد
ظهور حق مسلم گشت از میلاد پیغمبر

به شام هفده ماه ربیع و سال عام الفیل
رسالت ختم خاتم گشت از میلاد پیغمبر

بشارت ده به مشتاقان که ز امر قادر منّان
دل ما عارى از غم گشت از میلاد پیغمبر

ز ناموس قدر بشنو تو گلبانگ خطر زیرا
سر نابخردان خم گشت از میلاد پیغمبر

بناى جهل ویران شد ز یمن منجى ات تارک
جهان از علم اعلى گشت از میلاد پیغمبر

دوصد اعجاز شد ظاهر که در عرش عُلى حیران
دوصد عیسى بن مریم گشت از میلاد پیغمبر

بشد دریاچه ساوه تهى از آب و برعکسش
سماوه همچنان یم گشت از میلاد پیغمبر

بشد این فارس چون شمعى، بشد آتشکده خاموش
جهان حق مجسم گشت از میلاد پیغمبر

ز یمن مقدمش منشق جِدار طاق کسرى شد
که حیران خسرو جم گشت از میلاد پیغمبر

بناى ظلم شد ویران ولى در سایه ایمان
بناى عدل محکم گشت از میلاد پیغمبر

قدم در ملک هستى زد چو ختم الانبیاء احمد
مقام ما مقدم گشت از میلاد پیغمبر

نواى بانگ جاء الحق به باطل چیره شد اى دل
نظام دین منظم گشت از میلاد پیغمبر

ز حسن پرتو رویش خجل در مغرب و مشرق
مه و خورشید اعظم گشت از میلاد پیغمبر

من «ژولیده» مى گویم بگو بر دوستارانش
که شرّ دشمنان کم گشت از میلاد پیغمبر

شاعر:ژولیده نیشابوری

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

مـــــژده ايـــدل كــه مـهــيــن آيـت يــزدان آمــد

مــشــعــل راه هـدا خـتــم رســـولان آمـد

تـا زنـــده پـــرچـــم تــوحـيــد بـهـر بـــام و دري
بـهـر نــابـودي اصــنـــام شــتــابـان آمــد

مـسـلـمـيـن را بـده از قـول خــــداونـــد نــويـــد
اشــرف خـلـق جـهـان نـيـر تــابـــان آمـد

خواست چون عرضه كند دين خدا را به جهان
سـويـش از امـر خـدا مـعـجـز قـرآن آمـد

ســاحـت ديـن خـدا زيـنـت و زيــور بــگـــرفــت
بـهـر اسـلام مـبــيـن صـاحـب فرمان آمد

طـــاق كـسـري بـشكست از پي تعظيم و سجود
بـجـهـان چـون ثـمـر خـالـق سـبـحان آمد

آنـكــه نــاخــوانــده كـتــابـــي و نـديـده اســتـــاد
عـقــل كـل فـخـر رسـل قـاطع برهان آمد

گـــو بـه كـسـري كـه دگـر فخر و مباهات مكن
آنـكـه دارد بـه شـهـان رتبه رجحان آمد

گــو بـه بــت ســاز دغـل بــاز دگـر بت متراش
آنــكـه بـت خـانـه كـند يكسره ويران آمد

گــشـــت آتــشــكــده فــارس بـيـكـبـاره خـموش
آب دريــاچـه قــم خــشــك بــدوران آمـد

شــاد و خــرم شـد از ايـن عـيد فرح زا دل ما
كه جهان خرم از آن سرو خرامان آمد

آفـريـن گـــويــمـــت اي آمـــنـــه بــنـــت وهـب
كـه تــو را اخــتــر تــابـنـده بـدامان آمد

نـــازم آن رهــبـــر اسـلام كـه بـر خـلـق جهان
ديــن پــايــنــده او افـضـل و شايان آمد

شــب مــيـــلاد نــبــي گـفــت «حياتي» كه ببين
از يــم طـبـع من امشب در غلطان آمد

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

آید به دنیا کودکی،رخساره اش رشک پری
آید یتیم آمنه ، با فر و جاه و سروری

در آسمان روحانیان ، بینند نور دیگری
گویند امشب می رسد ، احمد رسول آخری(ص)

شد نورباران آسمان ، در مقدم روشنگری
آمد محمد(ص) ، مصطفی ، سازد جهان را رهبری

در کعبه بتها بر زمین ، افتاده امشب سرسری
ایوان کسری را خلل ، افتاده در بام وبری

بین فارس را آتشکده ،خاموش گشته اخگری
دریای ساوه خشک شد ، جوشید جای دیگری*

شد رانده شیطان امشب از، چند آسمان دیگری
یعنی رسیده مبطل اندیشه های کافری

این طفل برنا می شود،در مهد کفر و بت گری
سجده نیارد بر بتان ، دارد مرام دیگری

داده عرب نامش امین،در زندگی در داوری
در مکه در غار حرا، اوراست حال بهتری

آرَد کتاب ازسوی حق، ناخوانده درس ودفتری
سازد عرب را منع از ، تدفین زنده دختری

عزّت ببخشد بر زنان ، تکریم سازد مادری
او کعبه را پاک از بتان ، سازد به دست حیدری

دینش جهانی می شود،این خاتم پیغمبری
بادا درود حق بَر او، تاروزحشر و داوری

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

کوچه های شهر را امشب چراغان می کنند
شهر دل را اهل دل آئینه بندان می کنند

فوج فوج از عرش حق امشب فرشته می رسد
خاک خشک مکّه را این سان گلستان می کنند

حال و روز شهر رنگ سرخ عشق و عاشقی است
شهر را همرنگ عشق سرخ جانان می کنند

روی دست آمنه در هاله ای از جنس نور
اهل خانه صورتت را بوسه باران می کنند

آسمان می خندد از شوق جمال دلبرت
در هوای روی تو عشاق طوفان می کنند

سفره ی لطف خدا پهن است و مهمانی به پاست
هر کسی را بر سر این سفره مهمان می کنند

امشب از یمن قدم های دل آرای شما
لطف بر حال گدایان و فقیران می کنند

سوره ی خورشید نازل شد به قلب آسمان
آمدی و مسندت شد خاتم پیغمبران

امشب از ایوان دل سویت سلام آورده ام
دل اسیر بند و دل را چون غلام آورده ام

یک دل یک رنگ دارم، می خری آقای من ؟
یک دل بی تاب و ارزان، یک کلام آورده ام

نام زیبای تو حک شد بر دلم روز ازل
صاحب این دل تویی، دل را به نام آورده ام

ای بزرگ آسمانی، ای رسول مهربان
این دل بی تاب را با احترام آورده ام

تو پیام نور را تفسیر کردی خط به خط
من دلی تسلیم پیش این پیام آورده ام

دست خالی مانده و چشمم به اکرام شما
جرعه ای از حوض کوثر ده که جام آورده ام

از همان روز ولادت بود بیمارت شدم
جای صدها شکر دارد که گرفتارت شدم

من چه گویم ، مدح تو آیات قرآن خداست
با چنین وصفی دگر این شعر گفتن ها رواست؟

وصف تو اعجاز می خواهد، نه وزن و قافیه
بس که دریای فضیلت های تو بی انتهاست

در عروجت جبرئیل از راه ماند ای بی کران
تا بگوید در کلاس قرب شاگرد شماست

قاب قوسینی که تا ذات خدا ره داشتی
این بدین معناست، عرش کبریایت زیر پاست

آه ای والاترین، ای زینت عرش خدا
زینت دوشت قدم های علی مرتضی است

گرچه والایی و بالایی و بی حد و حدود
بوسه گاهت دست های حضرت خیرالنسا است

ای سلام روشن سجّاده، ای روح نماز
سجده آوردند پیش پات بت های حجاز

هر کسی مجذوب آهنگ صدایت می شود
بی بهانه آسمان هم خاک پایت می شود

تو دلیل هستی من نه، دلیل خلقتی
قدر دان ارزشت تنها خدایت می شود

از نگاهت نور می ریزد به قدر آفتاب
لطف هر چه می شود از چشم هایت می شود

نیمه شب هایت به رنگ آسمان و جبرئیل
پاک مدهوش قنوت ربّنایت می شود

چشم بر هم می زنم می بینمش بی خود ز خود
دل دخیل ریشه ی سبز عبایت می شود

من که جای خود ، هزاران مثل موسی کلیم
با همه والائیش آقا گدایت می شود

حب فرزندان زهرا و علی را هر که داشت
تو خودت گفتی که مشمول دعایت می شود

رحمه للعالمین ، ای مظهر لطف خدا
جان زهرا دست خالی رد مکن امشب مرا

شاعر:وحید محمدی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

نـــگر زمین وزمان را که نــور باران اسـت
تمـــام انــس ومــــلک شادمان وخـندان است

به روز هــفـــدهم و جمــعــه در ربـیع یــکم
جهـــان به شوق ، پذیرای روح ایمان اسـت

به مکه کار بنـی هاشم است شــادی وشــور
ســـرای عبـــد مطــلب وفــور مهمان است

گــرفته آمـــنه بــر دســت کــودکــی زیـــبا
که جـــان عالـــمیان پیـش پاش قربان است

بیامـــدست به دنــیا بــه ســال عـام الفیـــل
عــطای بر بشــریت زســـوی یـزدان است

محمد (ص) است به نام و امین مــکه شود
سبب به رجعت از کفـرشان به ایـمان است

به یــمن مـقدم او شــد خــموش آتــــــشگاه
به لــــرزه کــنگره ی کـاخ شاه ایران است

ختـــــام جمــــله رسـل باشد و زسوی خدا
پیـــام آور حـــق بهــر هـــر مسـلمان است

به انتـــشار مســلمانــیش تــــلاش کنـــــد
ســــلاح ، خـــلق نــکو و کتاب قرآن اسـت

جهـــــان تشـــــنه کند از حقایقش سـیراب
به دردهــــای بشر او طـبیب ودرمان است

بـــه زاد روز پیــــمــبــر الا مســلـمانــان
تــلاش در ره وحــدت اساس و بنیان است

به ریــــســـمان خدا چنـــگ را ببـــاید زد
تفـــرقات عبـــور ازمسـیر شــیطان است


شاعر : اسماعیل تقوایی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

قسم به اشهد ان لااله الا الله
تو آمدی که بگویی علی ولی الله

تو آمدی و ترحّم شدند دخترها
چقدر صاحب دختر شدند مادرها

تو آمدی و رعیّت شکوه عبد گرفت
بدین طریق چه آقا شدند نوکرها

خدای خوب به جای خدای چوب نشست
و با اذان تو بالا گرفت باورها

بگو: مدینه علمی، علی درآن است
بگو: که واجب عینی است حرمت درها

بریز شیره پیغمبری به کام حسین
که از حسین بیاید علی اکبرها

زمان گذشت زمان ظهور دیگر شد
حسین منی انا من حسین اکبر شد

هزار حضرت مریم کنیز مادر توست
تورا بس است همینکه بتول، دختر توست

به دختران فلان و فلان نیازی نیست
اگر خدیجه والامقام همسر توست

علی و فاطمه دو رحمت خداوندی
برای عالم دنیا و صبح محشر توست

به یک عروج تو جبرئیل از نفس افتاد
خبر نداشت که این تازه اوج یک پَر توست

به عرش رفتی و ماندی در آن تقّرب محض
خدا برابر تو یا علی برابر توست

تو با علی جریان ساز شیعه اید ، اما
شناسنامه ی شیعه به نام جعفر توست

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

آمد از ره عید تبریک عاشقان
غرق شادی گشته کل لامکان

حضرت احمدبه دنیا آمده
مژده ای از حی اعلی آمده

جبرئیل از عشق رویش نغمه خوان
از ورودش عرش اعلی گل فشان

جان مولا باب زهرا (سلام الله علیها ) آمده
معنی یاسین و طاها آمده

انبیاء شادند از میلاد او
مست، عالم گشته از ایجاد او

آخرین پیغمبر عشق آمده
بهر ما منجی و سر مشق آمده

شادی افزون است امشب در فلک
پای کوبان غرق شادی هر ملک

معنی و تفسیر قرآن آمده
حضرت پیغمبر جان آمده

نور حق آمد زمین پر نور گشت
از ورودش عالمی پر شور گشت

آخرین کشتی دریای اله
آمد از بهر نجات ماسوا

مهربان یار خدا اندر زمین
آمده از راه ختم المرسلین

آمداز بهر نجات کائنات
هم به دست اوست رگهای حیات

عاشقان ،این عید باشد پر بها
تهنیت بر روح پاک انبیاء


شاعر : رحیمی ماهدشتی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

باز هم هنگام ولادت رسید
عقل کل و ختم نبوت رسید

آتش دوزخ که فروکش کند
آیه نگو سوره رحمت رسید

ناله ابلیس درآمد ببین
خوار شد و به آخر خط رسید

عرش نشینان همه فرشی شدند
حضرت جبریل به خدمت رسید

دست به دست همه داده به مهر
نغمه خوش نغمه وحدت رسید

پر شده هر جا ز دم ایزدی
گل پسر آمنه خوش آمدی

زنده ام از فیض مسیحایی اش
قطره ای ام در دل دریایی اش

این همه سلمان مسلمان شده
این همه ایرانی شیدایی اش

بوی جنان می وزد از کوی او
از طرف گنبد خضرایی اش

من به فدای رخ نورانی اش
من به فدای دل زهرایی اش

معتقدم من به نبی غدیر
نغمه من کنت و مولایی اش

دست نبی دست علی را فشرد
سگ صفتی از غم این غصه مرد

نیست غمش تا که برش حیدر است
روح میان پیکرش حیدر است

یک تنه قلب کفر را می درد
تا که امیر لشگرش حیدر است

او که خودش به جای خود دیده ایم
ورد زبان دخترش حیدر است

اوست قرار دل بی تاب من
اوست پدر بزرگ ارباب من

شاعر : مجید احدزاده

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

هراس و دلهره خواهد رفت همان شبی که تو می‌آیی
همان شب آمنه می‌بیند درون چشم تو دنیایی

همین که آمده‌ای از راه، قریش محو تو شد ای ماه!
یتیم کوچک عبدالله! ببین نیامده، آقایی!

گل قشنگ بنی هاشم، سلام بر تو ابوالقاسم
دلم کنار تو شد مُحرم، ندیده خوشتر از این جایی

چنان کنار ابوطالب، ستوده حُسن تو را یثرب
که وحی شد به دل راهب همان ستوده عیسایی

به هیچ آینه جز حیدر، نه پادشاه و نه پیغمبر
شکوه و حُسن تو را دیگر، خدا نداده به تنهایی

به دختران نهان درگل، ببار ساقی نازک دل
ببار تا بشود نازل به قلب پاک تو زهرایی

به آرزوی نگین تو درآمده‌ست به دین تو
مسیح من! به کمین تو نشسته است یهودایی

قسم به «لیل» و به گیسویت، به ذکر «یاحق» و «یاهو»یت
به آیه‌، آیه‌ی ابرویت به آن دو چشم تماشایی

در این هزاره ظلمانی از آن ستاره که می‌دانی
برای این شب توفانی کمی بخوان دل دریایی!

بخوان که در عرفاتم من، کنار آب حیاتم من
طنین یک صلواتم من به شوق این همه زیبایی

شاعر : قاسم صرافان

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

قاصدک چرخ زنان از تو خبر آورده
با خودش شیشه ی عطری ز سفر آورده

آمده تا دلمان را پر امید کند
همه را با خبر از آمدن عید کند

فقط از معجزه ی عشق تـو بر می آید
شب به پایان نرسیده است سحر می آید

مکه با آمدنت حرمت بسیار گرفت
ماه از محضرتان رخصت دیدار گرفت

در هوایت چه کنم بال کبوتر شده را
جبرئیل ام چه کنم حال کبوتر شده را

سال ها پیش تر از آمدنت هم بودی
علت خلق بنی آدم و عالم بودی

سر بلندیم بگوییم مسلمان توأییم
عجمی زاده و پشت سر سلمان توأییم

می نویسم دل خود را برکاتی بفرست
می برم نام محمد صلواتی بفرست

عقل کلی و جهان جزئی از ادراک تـوأند
شیعیان علی از مابقی خاک توأند

ما که از جلوه ی توحیدی تو آگاهیم
در مسیر تقرّب به رسول الهیم

ما که از روز ازل جزء محبان هستیم
اشهد انّ به نام تو مسلمان هستیم

آن زمانی که تو را غیر علی یار نبود
یوسف حُسن تو را هیچ خریدار نبود

کار تو داشت نتیجه به تو ایمان آورد
باورت داشت خدیجه بـه تو ایمان آورد


شاعر : صابر خراسانی