8- لبیک به ندای آسمانی
رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً یُنادی لِلْإیمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ
فَآمَنَّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ (193)
رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلی رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمیعاد (آل عمران 193- 194)
ترجمه:
پروردگارا! ما نداکنندهای را شنیدیم که به ایمان فرا می خواند، که: به پروردگارتان ایمان بیاورید، پس ما هم ایمان آوردیم. پس گناهانمان را ببخش و بدی هایمان را بپوشان و ما را با نیکان بمیران.
پروردگارا! آنچه را که از زبان فرستادگانت
به ما وعده دادهای، به ما بده و ما را در روز قیامت، خوار مگردان، تو هرگز وعده را خلاف نخواهی کرد.
یا رب به سوز سینه پیران پاکدلاز ما هر آنچه بود ونبود ناروا، ببخش
یا رب به اشک چشم یتیمان، گذشت کنیا رب، به استغاثه اهل دعا، ببخش
دعاهای فوق، نجوای عاشقانه سحرخیزانی است که همواره به یاد خدایند و نشسته وایستاده و خوابیده خدا را یاد می کنند و به هدفداری خلقت باور دارند. این آیات، از جمله آیات آخر سوره آل عمران است که مستحب است هنگام برخاستن برای «نماز شب»، تلاوت شود.