صفحه 3 از 3 نخستنخست 123
نمایش نتایج: از شماره 21 تا 28 , از مجموع 28

موضوع: نگاهی به عصمت پیامبران در قرآن کریم

  1. Top | #21

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    2. تقاضای نامعقول نوح (علیه السلام)


    «وَ نادي نُوحٌ رَبَّهُ فَقالَ رَبِّ إِنَّ ابْني مِنْ أَهْلي وَ إِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَ أَنْتَ أَحْكَمُ الْحاكِمين قَالَ يا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صالِحٍ فلا تَسْأَلْنِ ما لَيْسَ لَكَ بِه عِلْمٌ إِنّي أَعِظُكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْجاهِلينَ قالَ رَبِّ إِنّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ ما لَيْسَ لي بِه عِلْمٌ وَ إِلّا تَغْفِرْ لي وَ تَرْحَمْني أَكُنْ مِنَ الْخاسِرين» و نوح پروردگار خود را آواز داد و گفت: «پروردگارا، پسرم از كسان من است، و قطعاً وعده تو راست است و تو بهترين داورانی» خداوند فرمود: «اى نوح، او در حقيقت از كسان تو نيست، او [داراى‏] كردارى ناشايسته است. پس چيزى را كه بدان علم ندارى از من مخواه. من به تو اندرز مى‏دهم كه مبادا از نادانان باشى»َ گفت: «پروردگارا، من به تو پناه مى‏برم كه از تو چيزى بخواهم كه بدان علم ندارم، و اگر مرا نيامرزى و به من رحم نكنى از زيانكاران باشم»
    در آیات فوق حضرت نوح از اینکه تقاضائی کرده که از آن آگاه نبود، عذرخواهی می­کند. نیز از خداوند تقاضای غفران و بخشش و رحمت می نماید و نیز می گوید اگر مرا مورد مغفرت و رحمت قرار ندهی زیانکار خواهم بود. حال سوال این است که اگر نوح معصوم بوده پس چرا تقاضای نابجایی از خداوند نموده است تا مورد عقاب خداوند قرار گرفته و ناگزیر به عذر خواهی و استغفار شود؟
    در مقام پاسخ به این اشکال علامه طباطبائی(ره) می فرماید:
    این کلام حضرت نوح(علیه‌السلام) که «والا تغفرلی و ترحمنی اکن من الخاسرین» کلامی است به صورت توبه ولی در حقیقت، شکرگزاری است دربرابر نعمتهای که خدا به او ارزانی داشته و او را علم وادب آموخته است به صورت توبه است زیرا نوح به خداوند پناه می برد و خود این، بازگشت به خدا ولزوم طلب مغفرت و رحمت خدا است یعنی طلب آنکه موجبات لغزش و هلاکت آدمی را پوشیده دارد و عنایتش شامل حال او گردد، پس مقصود نوح از این کلام این است که اگر مرا از لغزش­ها پناه نداده بودی ضرر کرده بودم واین خود ثنا خوانی و شکرگزاری در برابر صنع جمیل الهی است.»[47]
    امضاء

  2. تشكر

    ezat (23-11-2018)


  3. آیه های انتظار

    آیه های انتظار


    لیست موضوعات تصادفی این انجمن

     

  4. Top | #22

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    ۳۔ غیر واقع­نمایی حضرت ابراهیم( علیه السلام)


    «فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ فَقالَ إِنّي سَقيمٌ»» پس نظرى به ستارگان افكند، و گفت: من كسالت دارم» [48]
    وقتی که قوم ابراهیم(علیه‌السلام) از آنها می خواستند که با آنان به خارج شهر بیاید او نگاهی به ستارگان افکند و گفت که من بیمارم در حالکه حضرت بیمار نبود آیا این دروغ نیست؟ و اگر هست با مقام عصمت در تضادّ است.
    در جواب باید گفت حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) در اینجا برای حفظ جان خود توریه کرده است. یعنی کلام صادقی را بر زبان جاری کرده ولی مخاطب معنایی غیر آنچه منظور متکلّم بوده را فهمیده است. به همین جهت امام صادق(علیه‌السلام) در پاسخ به این اشکال فرموده است: «حضرت بیمار نبود، دروغ هم نگفت، بلکه منظور ایشان این بود که بیمار می­شوم یعنی از طریقه علم نجوم محاسبه کرد وسرگذشت امام حسین(علیه‌السلام) را درآینده دانست و بیان داشت که من از آنچه بر سر حسین(علیه‌السلام) خواهد آمد بیمارم و در پی این امر خود را از آنان حفظ فرمود تا به هدف والای خود یعنی درهم کوبیدن بت­ها برسد.»[49]
    امضاء

  5. تشكر

    ezat (23-11-2018)

  6. Top | #23

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    ۴۔ خواهش نفس حضرت یوسف (علیه السلام)


    «وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِه و هَمَّ بِها لَوْلا أَنْ رَا بُرْهانَ رَبِّه كذلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُخْلَصينَ» و در حقيقت [آن زن‏] آهنگ وى كرد، و [يوسف نيز] اگر برهان پروردگارش را نديده بود، آهنگ او مى‏كرد. چنين [كرديم‏] تا بدى و زشتكارى را از او بازگردانيم، چرا كه او از بندگان مخلص ما بود.[50]
    با نگاهی سطحی به این آیه تصور می­شود که حضرت یوسف(علیه‌السلام) نیز به زلیخا تمایل پیدا کرده و به گناه نزدیک شد و این با مقام عصمت سازگار نیست. امّا باید توجّه داشت که تمایل یوسف با لو شرطیه که حاکی از عدم وقوع فعل است آمده است. یعنی اگر برهان پروردگار خود را ندیده بود به زلیخا تمایل پیدا می­کرد. لذا وقتی مامون از امام هشتم(علیه‌السلام) درباره این آیه سوال کرد امام رضا(علیه‌السلام) «برهان» موجود در آیه را به «عصمت» معنا کرده و فرمودند: «لکنه کان معصوماً والمعصوم لا یتّهم بذنبٍ ولا یاتیه» یعنی یوسف معصوم است و معصوم اراده گناه نمی کند و به جانب آن نمی­آید. سپس ایشان ادامه دادند: «پدرم از پدرش حضرت صادق(علیه‌السلام) فرمود زلیخا به جانب یوسف گرایش پیدا کرد اما یوسف اراده داشت اصلاً نزدیک گناه نرود»[51]
    امضاء

  7. تشكر

    ezat (23-11-2018)

  8. Top | #24

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    5- گمراه شدن حضرت موسی( علیه السلام)


    «وَ دَخَلَ الْمَدينَةَ عَلي حينِ غَفْلَةٍ مِنْ أَهْلِها فَوَجَدَ فيها رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلانِ هذا مِنْ شيعَتِه وَ هذا مِنْ عَدُوِّه فاسْتَغاثَهُ الَّذي مِنْ شيعَتِه عَلَي الَّذي مِنْ عَدُوِّه فوَكَزَهُ مُوسي فَقَضي عَلَيْهِ قالَ هذا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُضِلٌّ مُبينٌ» و داخل شهر شد بى‏آنكه مردمش متوجه باشند. پس دو مرد را با هم در زد و خورد يافت: يكى، از پيروان او و ديگرى از دشمنانش [بود]. آن كس كه از پيروانش بود، بر ضد كسى كه دشمن وى بود، از او يارى خواست. پس موسى مشتى بدو زد و او را كشت. گفت: «اين كار شيطان است، چرا كه او دشمنى گمراه‏كننده [و] آشكار است»[52]
    بر اساس این آیت موسی به ظاهر فریب شیطان را خورد ومرتکب کردار شیطانی شد و به خودش ستم کرد. امّا حقیقت آن است که «ظلم» در این آیه به معنایی غیر از معنای مصطلح آن است و ناظر به معنای لغوی آن یعنی «قرار دادن یک شیء در غیر مکان خود» می­باشد. ولذا در این آیه موسی از آمدن در شهر اظهار پشیمانی می­کند نه اینکه خود را از بابت کشتن شخص، ظالم قلمداد کند و لذا طلب آمرزش او نیز از خداوند، به معنای طلب درامان ماندن از دست دشمنان بوده است. همین معنا در کلام از امام رضا(علیه‌السلام) نیز وارد شده است. مامون در مورد معنای این از امام رضا(علیه‌السلام) پرسید و ایشان اینگونه پاسخ داد:
    «موسي عليه السلام فرمود: بدرستيكه من خودم را در جايي قرار دادم كه نبايد قرار ميدادم. يعني نبايد به داخل اين شهر وارد ميشدم، پس مرا ببخش، يعني مرا از دشمنان خودت مخفي گردان چرا كه مرا پيدا كرده و مرا ميكشند پس خدا هم او را بخشيد يعني او را از دشمنان پنهان كرد.[53]
    امضاء

  9. Top | #25

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    6- اشتباه حضرت داوود(علیه‌السلام)


    «قال لقد ظَلَمک بِسؤال نَعجَتک اِلی نعاجه وانًّ کثیر من الخُلطاء لَیبغی بعضهم علی بعض الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات و قلیلٌ ما هم و ظنّ داود انّما فتنّه فاستغفر ربّه و خرّ راکعاً و اناب»[54]
    قرآن می فرماید که بعد از داوری بین دو فرشته، داوود خطاب به یکی از آنها گفت که دیگری بر تو تو ستم کرده است. آنگاه گفت بسیاری از شریکان به همدیگر ستم روا می کند جز کسانی که ایمان آورده اند. پس از نقل این حکایت خداوند می­فرماید که در این حال داود متوجّه شد که این جریان امتحانی از ناحیه‌ی ما برای او بوده است و لذا فهمید که اشتباه کرده است و از خداوند طلب آمرزش و مغفرت کرد. مخالفین عصمت انبیاء می­گویند این آیه دلیل برآن است که خطا و اشتباه نیز از پیامبران ممکن است و نمی­توان آنها را به طور مطلق معصوم دانست.
    در مقام پاسخ به این اشکال برخی از مفسران می گویند که حضرت داؤد مرتکب ترک اولی شد چرا او بدون بازپرسی و تحقیق کامل، قضاوت کرد[55].
    امام رضا(علیه‌السلام) نیز با تأکید اشاره به آزمایشی بودن این جریان بر مبرّا بودن داوود از لغزش و گناه تأکید کرده است. علی بن جهم از امام رضا (علیه‌السلام) در مورد این آیه پرسید که لغزش حضرت داوود چه بود؟ امام فرمودند که وای بر تو! حضرت داوود یقین کرد که خداوند دانشمند و داناتر از او نیافریده است بخاطر این خدا پیش او دو فرشته را برای قضاوت فرستاد این قضاوت فقط قضاء امتحانی بود. [56]
    امضاء

  10. تشكر

    ezat (23-11-2018)

  11. Top | #26

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    جمع بندی


    در این تحقیق عصمت پیامبران از دیدگاه قرآن مورد ارزیابی قرار گرفت و با استناد به آیات قرآن کریم ضرورت آن روشن گردید. همچنین دیدگاه برخی از علماء تشیّع و اهل سنّت در مورد چیستی «عصمت» مورد اشاره قرار گرفت و این نتیجه حاصل شده که بنابر دیدگاه اکثر دانشمندان اسلامی، عصمت با اختیار امام قابل جمع است و معصوم بودن شخص، موجب جبر و سلب اختیار از وی نیست. در ادامه، دیدگاه کسانی که مخالف عصمت انبیاء هستند مورد ارزیابی قرار گرفت و روشن شد که ادلّه بیشتر مخالفین عصمت، ناظر به عصمت انبیاء در امور شخصی و زندگی روزمره و نه در اموری که در مربوط به دریافت و ابلاغ وحی است، می­باشد. در پایان نیز آیاتی که مورد استناد مخالفین عصمت انبیاء قرار گرفته، به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفت و این نتیجه حاصل شد که استناد به این آیات بر اساس معنای ظاهری آنها بوده است در حالیکه این آیات را می­توان از جمله آیات متشابه قرآن دانست و معنایی غیر از معنای ظاهری آنها مراد بوده است و لذا هیچکدام از آنها نافی عصمت انبیاء نمی­باشند.
    امضاء

  12. تشكر

    ezat (23-11-2018)

  13. Top | #27

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض



    فهرست منابع


    ۱۔ قرآن مجید
    ۲۔ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، تصحیح محمد ابوالفضل ابراهیم، چاپ دوم، بیروت: احیاء الثرات العربی، ۱۹۶۵م
    ۳۔ ابن فارس، ابو الحسن احمد، معجم مقاییس اللغه، بیروت: دار احیاء ثرات عربی، ۱۴۲۲ه
    ۴۔ ابن منظور، محمد بن مکرم، بيروت: دار صادر، چ3: 1414ق
    ۵۔ جوهری، ابو نصر اسماعیل بن عماد، تحقیق ، شهاب الدین ابو عمر، بیروت: دار الفکر، ۱۴۱۸ق
    ۶۔ مفید، محمد بن محمد، تصحیح الاعتقاد بصواب الانتقاد، مشورات رضی، ۱۳۶۲
    ۷۔ علم الهُدی، علی بن الحسین، رسائل، موسسة النور للمطبوعات، ۱۳۶۴ش
    ۸۔ طوسی، خواجه نصیر الدین، تلخیص المحصّل، بیروت: دار الاضواء، ۱۴۰۵ ق
    ۹۔ فاضل، مقداد بن عبد الله، باب حادی عشر، دفتر نشر نوین، چاپ۳: ۱۳۷۱ش
    ۱۰۔ بیضاوی، عبدالله بن عمر، طوالع الانوار، قاهره: ۱۹۰۵م
    ۱۱۔ تفتازانی ، مسعود بن عمر بن عبد الله سعد الدین، شرح القائد نسفیه، المکتبة الاسلامیه، بی­تا
    ۱۲۔ فخر رازی، محمد بن عمر، المحصل افکار المتقدمین والمتأخرین، بیروت: دارالفکر،۱۹۹۲م
    ۱۳۔ علامه حلی، حسن بن یوسف، کشف المراد، ترجمه شعران ابوالحسن، انتشارات اسلامی ، چاپ نهم: ۱۳۷۹ش
    ۱۴۔ رضا ، محمد رشید، تفسیر القرآن الحکیم، دار الکتب العلمیه، ۱۳۷۸
    ۱۵۔ طباطبائی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم: دفتر انتشارات اسلامی، چاپ ۵: ۱۴۱۷ق
    ۱۶۔ فخررازی، محمد بن­ عمر، تفسیر کبیر، اساطیر,۱۳۷۱ش
    ۱۷۔ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت: دارالتعارف، ۱۴۲۱ق
    ۱۸۔ سید مرتضی، علم الهدی، عصمة الانبیاء، دار الکتب العلمیه، بیروت: چ2: ۱۴۰۹ ق
    ۱۹۔ قمی، شیخ عباس، سفينة البحار و مدينة الحکمة وآلاثار، بنیاد پژوهشهای اسلامی، ۱۳۸۴ش
    ۲۰۔ جواد آملی، عبد الله، وحی و نبوت در قرآن، قم: نشراسراء، ۱۳۸۸ ش
    21- شيخ صدوق، عيون اخبار الرضا، بيروت: مؤسسه اعلمي ، 1404
    امضاء

  14. تشكر

    ezat (23-11-2018)

  15. Top | #28

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    11032
    نوشته
    15,873
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    تقدیم به روح پاک شهیدان
    تشکر
    1,237
    مورد تشکر
    1,766 در 1,063
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    پی نوشت :


    [1] ۔ مؤمنون/ ۱۱۵
    [2] ۔ ابن فارس، معجم مقاییس،۷۵۱ ، ماده‌ی «عصم»
    [3] ۔ جوهری، صحاح اللغه، مادّه‌ی «عصم»
    [4] ۔ ابن منظور، لسان العرب ج ۲ ص ۷۹۸ ماده‌ی «عصم»
    [5] ۔ احزاب/۷۱
    [6] ۔ شیخ مفید، تصحیح الاعتقاد، ص ۱۲۸
    [7] ۔ سید مرتضی، رسائل، ج ۳ ص ۳۲۵
    [8] ۔ خواجه نصیر الدین طوسی، تلخیص المحصل، ص۳۶۱
    [9] ۔ فاضل مقداد، باب حادی عشر،ص ۹۲
    [10] ۔ بیضاوی، طوالع الانوار، ج ۱، ص ۵۶۴
    [11] ۔ سعد الدین تفتازانی، شرح العقائد النسفیه، ص ۱۱۳
    [12] ۔ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۷، صص ۸و۷
    [13] ۔ فخررازی، المحصل افکار المتقدمین و المتأخرین، ص ۱۶۷
    [14] ۔ علامّه‌ی حلی، کشف المراد، ص ۴۸۶
    [15] ۔ علامه‌ی طباطبائی، المیزان، ج ۲، ص ۱۱۳
    [16] ۔ فخر رازی، تفسیر کبیر، ج ۴، ص ۴۳
    [17] ۔ رشید رضا ، تفسیر القرآن الحکیم، ج۵، ص ۲۳۳
    [18] ۔ مجلسی، بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۸۹
    [19] ۔ سید مرتضی، عصمة الانبیاء، صص ۴۵۔ ۴۶
    [20] ۔ انفال/ ۲۹
    [21] ۔ عنکبوت/۶۹
    [22] ۔ آل عمران/۱۰۱
    [23] ۔ شیخ عباس قمی، سفينة البحار، ج ۱، ص ۴۰۸
    [24] ۔ اسراء/ ۷۴
    [25] - جوادی آملی، وحی و نبوت در قرآن، صص۲۰۹ و ۲۱۰
    [26] ۔ ص/ ۴۷
    [27] ۔ نمل/ ۵۹
    [28] ۔ ص/ 45و ۴۶
    [29] ۔ مریم/ ۵۱
    [30] ۔ یوسف/ ۲۴
    [31] ۔ ممتحنه/ ۶
    [32] ۔ ممتحنه/۴
    [33] - آل عمران/۱۳۲
    [34] ۔ طه/ ۹
    [35] ۔ نساء/۱۳
    [36] ۔ نساء/ ۶۹
    [37] ۔ احزاب/ ۳۶
    [38] ۔ نساء/14
    [39] ۔ نساء/ ۱۴
    [40] ۔ حجرات/۶
    [41] ۔ بقره/ ۱۴۳
    [42] ۔ انعام/ ۶۸
    [43] ۔ کهف/ ۲۳و ۲۴
    [44] ۔ اعلی/ ۶ و ۷
    [45] ۔ بقره/۳۵ و ۳۶
    [46] ۔ اعراف/۲۳
    [47] ۔ المیزان، ج ۱۰، صص 306 ، 341
    [48] ۔ صافات/ ۸۸و۸۹
    [49] ۔ بحار الانوار، ج ۲۵، ص ۲۰۴
    [50] - یوسف/24
    [51] ۔ بحار الانور، ج ۱۱، ص ۸۲
    [52] ۔ قصص/15و ۱۶
    [53] ۔ عيون‏أخبارالرضا(ع) ج1، صص 199و 200
    [54] - ص/24
    [55] ۔ فخر رازی، تفسیر کبیر، ج ۲۶، صص ۱۹۳ و ۱۹۶
    [56] ۔ بحار الانوار، ج۱۱، صص ۷۳ و ۴۷
    امضاء

  16. تشكر

    ezat (23-11-2018)

صفحه 3 از 3 نخستنخست 123

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi