از عبداللّه بن حمّاد انصاری ، از مردی ، از امام صادق صلوات اللّه علیه نقل شده است :
یکی از اصحاب آن حضرت خدمت ایشان رسید و عرض کرد : فدای شما گردم ! به خدا قسم ، شما را دوست دارم و هر کسی هم که شما را دوست بدارد دوستش دارم . آقا ، چقدر شیعیان شما زیادند ! حضرت به او فرمودند : « آنان را نام ببر . » عرض کرد : زیادند . فرمودند : « آنان را بشمار . » عرضه داشت : بیشتر از تعدادی است که من بشمارم . امام صادق صلوات اللّه علیه فرمودند :
« آگاه باش ؛ اگر تعداد آن گروهی که وصف شده اند (و خصوصیّات شیعه بودن را دارند) 313 نفر بود ، آنچه شما می خواهید (از اجرای حکومت عدل) انجام می شد . شیعه ما کسی است که صدایش از گوشش و دشمنی اش از خودش تجاوز نمی کند(2) ؛ کسی را که آشکار کننده (یاد ما و محبّت) ماست ستایش نمی کند و با آن
ص: 41
________________________________________
1- 1. غیبت نعمانی : 203 ، باب 12 ، ح4 .
2- 2. یعنی با کسی غیر از نفسش دشمنی و کینه ندارد .
که کینه ما را به دل دارد مبارزه نمی کند(1) ؛ با آن که بر ما عیب می گیرد هم نشینی نمی کند و با کسی که به ما ناسزا می گوید صحبت نمی کند (یا برایش حدیث نقل نمی کند) ؛ دشمن ما را دوست ندارد و کینه دوست دار ما را به دل ندارد(2) . »
به ایشان عرضه داشتم : پس من با این شیعیانی که با هم اختلاف دارند و ادعای تشیّع می کنند چه کنم ؟ فرمودند :
« در اینها امتحان و جدا شدن از یکدیگر و عوض شدن (یعنی ظاهر شدن واقعشان) خواهد بود . سالهایی بر آنان خواهد گذشت که از بین می بردشان و شمشیری می آید که می کُشدشان و اختلافی برایشان پیش می آید که پراکنده شان می کند .