فلسفه امامت و وجود امام بالاتر از آن است كه ما تصور مى كنيم. آنان چراغ هدايت و نور اميد و صندوق اسرار الهى، گنجينه حكمت و ميراث علوم انبيا هستند، امامان سرچشمه فياض علم و معرفت و منشا خير و بركت و واسطه فيض و ميزان يقينند. جهان هستى به مدار آنها دور مى زند با نبود آنها جهان و آنچه در آن است فرو مى ريزد، امام ولى منصوب از طرف خداوند مى باشد كه هيچ كس با او قابل قياس نيست و نمى توان امام را فقط با ميزان عقل شناخت بلكه شناخت او نيازمند دلى پاك و سينه اى صاف و روشن است و بشر با نقص روحى و معنوى فراوانى كه دارد هر چند به رشد و بلوغ فكرى برسد باز هم نمى تواند بدون وجود امام ميراث واقعى علم نبى را درك و حفظ كند; زيرا فقط امامان، عالم به اسرار علم نبى هستند و علما و دانشمندان و فقهاى معظم تنها در پرتو نور ائمه عليهم السلام مى توانند از دين محافظت كنند.