در سال 1203ش (1824م) به کوشش نشر ویلسون « مجموعه ی امثال و حکم زبان فارسی و هندی» در کلکته منتشر شد. این کتاب تالیف توماس روبک (T. Roebuck) و دکتر گونتر (Günter) اعضای «انجمن آسیایی» بود که پس از مرگ آنان به چاپ رسید.
ولی نه ناشر و نه مولفان این کتاب از منابعی که برای تالیف این کتاب در دست داشته اند سخنی به میان نیاورده اند. می توان حدس زد که آنان از برخی مآخذ فارسی و عربی و هندی بهره مند بوده اند.
ویلسون از منابع فارسی تنها مجموعه ی هندی « شاهد صادق» را نام می برد و که به احتمال زیاد پایه ی کار مولفان بر همین کتاب بوده است، زیرا همه ی امثال بخش نخست و بیش از نیمی از بخش دوم کتاب از این مجموعه نقل و اقتباس شده است.