2. دومين آيهاى كه دلالت بر موهبت عصمت انبيا مىكند. اين آيه شريفه مىباشد: «اللَّهُ يَصْطَفِي مِنَ الْمَلَائِكَةِ رُسُلاً وَمِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ» (حج: 75) خداوند از ميان فرشتگان و مردمان رسولانى برمىگزينند. هر آينه خدا شنوا و بيناست. از ميان فرشتگان، جبرئيل، ميكائيل، اسرافيل، ملكالموت را برگزيد و از ميان مردم، انبيا و اوصيا، و از ميان انبيا، نوح، ابراهيم، موسى، عيسى و محمّد صلىاللهعليهوآله و از آنها حضرت رسول اكرم و از اوصياى اميرالمؤمنين و ائمّه عليهمالسلام را برگزيد.14
كلمه اصطفا به معناى گرفتن خالص هر چيزى است. راغب گفته اصطفاء گرفتن صافى و خالصى هر چيزى است همچنانكه «اختيار» به معناى گرفتن خير هر چيزى است و «اجتباء» به معناى گرفتن جبايه هر چيزى است. پس اصطفا خدا از ملائكه و از مردم رسولانى به معناى انتخاب و اختيار رسولانى از ميان آنان است كه آن رسول صافى و خالص و صالح براى رسالت باشد.15
اين آيه از دو مطلب خبر مىدهد: يكى اينكه خدا را پيامبرانى است از جنس بشر و رسولانى از جنس ملك؛ دوم اينكه اين رسالت بدون قيد و شرط نيست كه هر طور شد رسول شود و هركس شد رسول باشد، بلكه آن كسى كه در تحت نظام اصطفاء قرار دارد آن رسول مىباشد و آن كسى را انتخاب مىكند كه صالح براى اين كار باشد.16 و عصمت هم كه لازمه رسول مىباشد همراه با خود رسول برگزيده خداوند مىباشد به اين معنا كه خداوند افرادى را از ميان مردم به عنوان رسول اختيار مىكند و لازمه رسالت هم عصمت است اينطور نيست كه آنها را اخيتار بكند ولى عصمت را به آنها ندهد. در غير اين صورت رسالت بىمعنا و لغو خواهد بود.