شعر گرگ
-----------------------------------
گفت دانایی که: گرگی خیره سر،هست پنهان در نهاد هر بشر!
---------------لاجرم جاری است پیکاری سترگروز و شب، مابین این انسان و گرگ
---------------زور بازو چاره ی این گرگ نیستصاحب اندیشه داند چاره چیست---------------
ای بسا انسان رنجور پریشسخت پیچیده گلوی گرگ خویش
---------------
وی بسا زور آفرین مرد دلیرهست در چنگال گرگ خود اسیر---------------هر که گرگش را در اندازد به خاکرفته رفته می شود انسان پاک---------------وآنکه از گرگش خورد هردم شکستگرچه انسان می نماید گرگ هست---------------وآن که با گرگش مدارا می کندخلق و خوی گرگ پیدا می کند---------------در جوانی جان گرگت را بگیر!وای اگر این گرگ گردد با تو پیر---------------روز پیری، گر که باشی هم چو شیرناتوانی در مصاف گرگ پیر---------------مردمان گر یکدگر را می درندگرگ هاشان رهنما و رهبرند---------------اینکه انسان هست این سان دردمندگرگ ها فرمانروایی می کنند
---------------
وآن ستمکاران که با هم محرم اندگرگ هاشان آشنایان هم اند---------------گرگ ها همراه و انسان ها غریببا که باید گفت این حال عجیب؟...-------------------------
http://static5.cloob.com//public/user_data/album_photo/3821/11460600-b.jpg
ویدئو با صدا و تصویر زنده یاد فریدون مشیری را ببینید
روی آدرس زیر کلیک کنید:
نقل قول
