اشعار ویژه وفات حضرت فاطمه معصومه (س)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نور خدا در رسول اكرم پیدا
كرد تجلی زوی به حیدر صفدر

وز وُی تابان شده به حضرت زهرا
اینك ظاهر دخت موسیِ جعفر

آبروی ممكنات جمله از این نور
گرنبُدی باطل آمدند سراسر

دختر چون این دو از مشیمه قدرت
نامد و ناید دیگر هماره مقدر

آن یك، امواج علم را شده مبدأ
وین یك افواج حلم را شده مصدر

آن یك بر فرق انبیا شده تارُك
وین یك اندر سر، اولیا را مِغْفر

آن یك در عالم جلالت، كعبه
وین یك در مْلك كبریایی مُشْعُر

لم یُلِدُم بسته لب و گرنه بگفتم
دخت خدایند این دو نور مطهر

آن یك بر مْلك لایزالی، تارُك
وین یك بر عرش كبریایی، افسر

آن یك خانه مدینه كرده مزین
صفحه قم را نموده این یك، انوار

خاك قم این كرده،‌از شرافت، جنت
آب مدینه نموده آن یك، كوثر

عرصه قم غیرت بهشت برین است
بلكه بهشتش یُساوْلی است برابر

زیبد اگر خاك قم به عرش كند،فخر
شاید گر لوح را بیاید همسر

خاكی عجب خاك، آبروی خلایق
ملجأ بر مسلم و پناه به كافر

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سلام خواهر قرآن، سلام دختر دین
سلام مادر عصمت، سلاله یاسین

سلام دختر طاها و نور و طور سلام
سلام ای گهرِ هفت بحـر نور، سلام

تو وارث شرف و احتـرام فـاطمه‌ای
تو دختِ موسیِ کاظم تمام فاطمه‌ای

عجیب نیست که بابا به تو سلام کند
و یـا امـام رضـا در بـرت قیـام کند

تو پـاره‌ای ز تـن پاک احمدی، بانو
تـو مــادرِ قــمِ آل محمّـدی، بـانو

حریـم تـو حـرمِ یازده امام هُداست
مزار گمشده فاطمه در آن پیداست

تو شوی نکـرده بـرای تمام خلق، امی
تو زینبِ دگرِ فاطمه، به شهر قمی

به حُرمت حَرَمت انبیـا قیـام کنند
زیــارتِ حــرمِ یــازده امـام کنند

تـو چـون امـام رضـا دُرّ هفـت دریایی
بـه چشم آل محمــد همیشـه زهــرایی؟

سزد که اهل سماوات، خاک پات شوند
خوش آمدی به قم ای اهل قم، فدات شوند

خوش آمدی بـه دیار قـم، عمـه سادات
قـدم قدم به قدومت ز اهل قم صلوات

به این مقام و به این شوکت و به این اجلال
سـزد امـام رضــا آیـدت بـه استقبـال

عجـب نبــود اگــر بــود از ره تجلیـل
زمـامِ ناقــه تــو روی دوشِ جبـرائیل

عجب نبـود کــه آن روز از فـراز فلک
به خـاک‌ بوسیَت آیند، فـوج فـوجِ ملک

عجب نبـود کـه گوینـد اهل قم، یکسر
که گشته حضرت صــدّیقه وارد محشر

عجب نه اهـل قـم ار افتخـار می‌کردند
به جـای شـاخه گل، سر نثار می‌کردند

زنان شهـر قـم از هـر طرف، مقـابل تو
ز روی بـام فشاندنـد گـل به محمل تو

ز نـاقـه‌ات همگـی احتـرام مـی‌کردند
نهـاده دست به سینه، سلام می‌کردند

به احترام تو قم شاخه شاخه گل آورد
جنـایت و ستـم شــام را تـلافی کرد

به محفلِ تو فشاندند اشک، جای گلاب
زدند ناله که زینب کجا و بـزم شراب؟

به هـر قـدم صلـواتت نثـار می‌کردند
تو را به خانه «موسی‌بن‌خزرج» آوردند

به بند ناقه تو، دسته دسته چنگ زدند
ولی به محمل زینب ز بام، سنگ زدند

قسم به عـزّت تو، ای به مقدمِ تو درود
که جای عمـه سـادات در خرابه نبود

به سوی عمه تو شامیان چو رو کردند
به جای گل، سرِ نی، هیجده سر آوردند

به اجر این ‌همه ارضِ ادب، کرامت کن
به روز حشر، تو از اهل قم، شفاعت کن

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

هر جا که خواهریست ، برادر همیشه هست
دنبال هر برادر ، خواهر همیشه هست

این جذبه های عشق تمامی نداشته
دلدادگی میان دو دلبر همیشه هست

تا مرو از مدینه ، مسیر محبت است
این جاده های نور معطر همیشه هست

معصومه زینب است و رضا جز حسین نیست
ترکیب های عشق برابر همیشه هست

با بودن شفیعه ، قیامت به کام ماست
گرچه هراس عرصه ی محشر همیشه هست

پیداست در حریم تو اجلال فاطمه
جاری به صحن های تو کوثر همیشه هست

باید که تو مراقبت از پهلویت کنی
دیوارهای کوچه و آن در همیشه هست

در ذهن پرنیانی اولاد فاطمه
آن خاطرات زخمی مادر همیشه هست

از وقتی آمدی تو به قم با قبیله ات
اطراف تو ولایی و یاور همیشه هست

تا که نسیم هست ، بوی زلف می رسد
بالاتر از سر همه یک سر همیشه هست

بازار داشت قم ، تو که آنجا نرفته ای ...
در روضه ات اشاره به معجر همیشه هست