51 پاپیتال خاکی:
از تیره نعناعیان عشقه خاکی است این گیاه بیابانی است ساقه خزنده اش با ریشه های خشک مانندش به خاک می چسبد، ساقه مستقیم چهارگوشی می روید که می تواند به بلندی 20 تا 25 سانتیمتر برسد، برگهایش سبز تیره و غالبا همراه با لکه های قهوه ای و گرد یا قالبی شکل و سخت و دندانه دار است و دمبرگ دراز دارند.
قسمت های مورد استفاده:
گیاه کامل، غالبا برگها.
استعمال داخلی:
دم کرده پاپیتال خاکی که 20 تا 30 گرم برگ و سرشاخه را در یک لیتر آب جوش بریزند پس از صاف کردن با عسل شیرین کنند و برای تقویت سینه و خلطآوری روزی سه تا چهار فنجان بنوشند.
آب برگ تازه آن را بگیرند به تنهایی یا در شربتی که به اندازه وزشن شکر به آن افزوده شده بنوشند یا روزانه 35 گرم شیره و پنج تا شش قاشق چایخوری شربتش را در صورت بروز عفونت های مجاری تنفسی و تب بکار ببرند، آب برگ پاپیتال خاکی التیام بخش نیز هست و برخی گویند اگر از طریق بینی استفاده شود درمان میگرن است، 20 گرم جوشانده این گیاه را در نیم لیتر شیر تازه بجوشانند پس از خواب به صورت گرم بنوشن برای پاک کردن مجاری تنفسی و نیز جلوگیری از زکام مفید است.
استعمال خارجی:
75 گرم دم کرده فوق را در یک لیتر آب جوش رقیق کرده بعد از سرد شدن روی زخم ها به صورت کمبرس بکار برید، برای درمان دردهای ناشی از نقرس چهار تا پنج قاشق سرکه به آن بیافزایید.
مرهم:
مقداری برگ یا گل آن را کوبیده و روی مواضع درد یا عارضه علت قرار دهید.