معاد واژهٔ عربی ست،از عود میآید به معنای بازگشتن ـ
رستاخیز يا دوباره برخاستن
(پس از مرگ). باور به رستاخیز (معاد) یکی از اصول
دین اسلام است. برخی معاد را تنها جسمانی (رجعت )
یا تنها روحانی (آخرت) میدانند . معاد یکی از اصول دین
اسلام و یکی از مهمترین آنهاست.
[ویرایش] فلسفه معاد از نظر اسلام
- باطن هر کس در این دنیا، عین ظاهر در آخرت است.[۱]
- در روز قيامتنفس را مؤاخذه میشود و نه قوای نفس. به همين خاطر نفس به قوای خود میپرسد که چرا بر علیه من شهادت میدهید و اعضای او پاسخ میدهند که خداوند ما را به نطق واداشتهاست.[۲]
- نظام آخرت کاملترین نظام امکانی است که هر کس به حسب گنجايش وجودی خود هر چه را اراده نماید و بخواهد بی درنگ و بدون شرط به وجود خواهد آمد.[۳]
دهقان سالخورده چه خوش گفت با پسركای نور چشم من بجز از كشته ندروی
- معاد يعنی تجلی كردن نفس با تمام آنچه در درون خود داشتهاست، يعنی آنچه در زمين وجودت كاشتی قيام میكند. در قيامت نوشتههای نفس به اسم شريف "الحی" حيات میيابند.
- هر كس زرع و زارع و مزرعه خويش است؛ به عبارت ديگر مهمان سفره خود است. بسياری از آنچه در آخرت به انسان روی میآورد بروز و ظهور صفات و ملكاتی هستند كه انسان در مزرعه وجود خويش كاشتهاست.
سعدی
- جزا در طول علم و عمل بلکه نفس علم و عمل است. لاجرم قیامت هر کسی برپا شدهاست و هر کس بهشت یا دوزخ خود است.هر کس با ادراکات و افکار و اقوال و اعمالش سازنده خود است و ادراکات