ارتش در رده های تصمیم گیر مملکت صندلی ندارد.
ارتش حق اظهار نظر در مسائل کلان مملکت حتی در مسائل امنیتی و نظامی را ندارد.
دست ارتش از تمام فعالیتهای برون سازمانی قطع و فقط در داخل پادگانها محصور شده است.
اگر یک ارتشی بخواهد در مجلس شورای اسلامی و سایر نهادهای سیاسی مملکت و در سمت فرماندهی ارتش و نیروهای مربوطه و فرماندهی حفاظت آجا وارد شود باید صلاحیت وی از طریق سپاه تایید شود.
اگر کشورمون از طرف دشمنان خارجی تهدید شود پاسخ رسمی کشور را از رسانه ملی نظامیان ارشد سپاه می دهند.
سپاه از کنار بخشدار تا استاندار، فرماندار، ریاست جمهوری،مجلس شورای اسلامی و ولایت وفقیه نماینده دارد ولی ارتش اجازه ورود بدون هماهنگی به اون جایگاهها را ندارد.
ارتش در شورای عالی امنیت ملی کشور صندلی داشت ولی چندین سال هست اینم ازش گرفته اند.
اگر حرکت مشکوکی از ارتش دیده شود نهادهای امنیتی کشور و حفاظت ارتش بدون فوت وقت باید به سپاه گزارش کنند.
به نزاجا ارتش هیچ سلاح سنگین و سبک بروز در دهه های اخیر واگذار نشده است.
سازمان ارتش قرار است هر روز روند نزولی طی کند تا به ضعیف ترین حد برسد.و یگانهایش یکی پس از دیگری منحل و پادگانها به شهرداریها و سایر نهادها داده خواهد شد.
معیشت کارکنان ارتش باید طوری باشد که فقط به فکر شکم خود و خانواده شان باشد و جایی برا تفکرات دیگر نداشته باشند.
بودجه ارتش با این که از لحاظ آمار و ارقام بالاتر از سپاه است ولی سالانه یک سوم سپاه بودجه می گیرد.
خط مشی و دکترین نظامی کشور را سپاه تعیین می کند.و رئیس ستاد کل باید همیشه از سپاه باشد و ارتش فرمان ببرد.
سرداران سپاه بعد بازنشستگی قرار است استاندار، فرماندار،شهردار، کاندیدای ریاست جمهوری،دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام شوند و امیران ارتش در کنج منزل و باغهای کوچک خود
بصورت ترد شده ادامه حیات دهند.
این برنامه ای است که برا ارتش هدفگذاری شده و هرکس کمی تفکر بکنه به عینه اهداف را می بیند.
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/07709017228885823278.jpg
@Akhbar_mvsgh