جا دارد درباره مجمع آدمیت توضیح بیشتری داده شود: یکی از کسانی که مجمع آدمیت را در راستای طریق ملکم خان تداوم بخشید، شخصی به نام میرزا عباس قلی خان آدمیت است. مجمع آدمیت هم مجمعی بوده که مانند تشکیلات ملی و فراماسونری، عده ای در آن عضویت داشته اند. یکی از اعضای مجمع، دکتر محمد مصدق بود. اینکه چرا عضو مجمع شده است، معلوم نیست؛ آیا جوان بوده و بی تجربه، یا از اشراف بوده است؟ از طرفی نمی توان گفت که وابسته انگلیس بوده است، چرا که در جریان ملی شدن صنعت نفت، عملکرد و وابستگی سیاسی به انگلیس بوده است، چرا که در جریان ملی شدن صنعت نفت، عملکرد و وابستگی سیاسی به انگلیس نشان نمی دهد. هر چند که از جنبه فرهنگی ایراد بر او وارد است، از نظر سیاسی، با توجه به عملکرد نسبتاً خاص سیاسی او، بنظر نمی رسد که وابسته انگلیس باشد. یکی دیگر از اعضا، میرزا آقاخان کرمانی - داماد صبح ازل - بود؛ و او در زمینه تفکر غربی، از شاخص ترین منورالفکران ایران است. میرزا آقاخان کرمانی اندیشه های آزادیخواهانه ملکم خان را می ستوده، با روزنامه قانون همکاری داشته، و عضو حوزه آدمیت استانبول هم بوده است.
حال باید دید که این مجمع درباره قتل ناصرالدین شاه و روی کار آمدن مظفرالدین شاه چه نظری داشته است. این مورد تاریخ، از مشی فرصت طلبی و صادق نبودن مجامعی نظیر مجمع آدمیت حکایت دارد. در مجموعه آثار ملکم خان (ص 182)، راجع به جلوس مظفرالدین شاه چنین نوشته است: وجود پادشاه حقیقت پرست، سرود حقیقی آدمیان است؛ لذا به جمیع جوامع آدمیت دستورالعمل اکید صادر شد که هم اخوان و کل امنا و عموم اطاعت و تعظیم آن وجود مبارک را بر ذمه انسانیت خود واجب بدانند... وای بر آن جاهل گمراه که نسبت به این پادشاه معصوم که امروز جامع امیدهای ایران است، به قدر ذره ای مصدر خیانت بشوند.