صفحه 2 از 2 نخستنخست 12
نمایش نتایج: از شماره 11 تا 15 , از مجموع 15

موضوع: اهل بیت (ع) رویش‌ها و ریزش‌ها

  1. Top | #11

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن اهل بیت علیهم السلام
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    143
    نوشته
    21,044
    صلوات
    4413
    دلنوشته
    5
    اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍاَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک
    تشکر
    45,361
    مورد تشکر
    50,598 در 16,233
    وبلاگ
    15
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    مصادیق ریزش

    در طول تاریخ برخی از منسوبان خاندان‌های صالح (پیامبران، امامان، سادات، دانشمندان و متدیّنان) به عللی، مسیر زندگی خود را تغییر داده و به پرتگاه انحراف و گمراهی، سقوط کرد‌ه‌اند.
    ریشه‌یابی گسست معنوی و عقیدتی آنان، نیازمند پژوهشی دیگر است؛ لذا در این نوشتار فقط به معرفی چند نفر می‌پردازیم که مدعی انتساب به خاندان نبوت و امامت بودند اما با رفتار و عملکرد ناشایست خود، از درگاه معصومان (ع) طرد و رانده شده و پیوند خانوادگی و مکتبی آنان برای همیشه قطع شد!

    عبرت آموز

    در جریان طوفان نوح (ع) افراد مؤمن نجات یافتند؛ اما یکی از پسران و همسران آن حضرت، به سبب پیوستن به گروه کافران و عدم تبعیت از رهنمودهای پیامبر الهی، به عذاب دنیایی و آخرتی دچار شدند و پیوند نسبی و شناسنامه‌ای هم به کمک و فریادشان نرسید.
    خداوند پیش از وقوع طوفان، به پیامبرش وعده داده بود که اهل و خاندان او را از "هلاکت" نجات خواهد بخشید اما پس از نزول عذاب، پسر ناخلف او (کنعان) را غرق ساخت و به نوح (ع) یادآور شد:
    (إِنّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِک إِنّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صالِحٍ...).(23)
    پیشوایان معصوم و مفسران اسلام در خصوص پیام این آیه، فرموده‌اند که:ملاک و شاخص "اهلیت"، ایمان و عمل صالح است نه انتساب و خویشاوندی و نژاد.
    پسر نوح با بدان بنشست
    خاندان نبوتش گم شد

    سگ اصحاب کهف روزی چند
    پی نیکان گرفت و مردم شد(24)
    ***
    از این رو، امام رضا(ع) به برادرش (زیدالنّار) هشدار می‌دهد که: سید و علوی بودن، نه تنها "مجازات گناه" را کاهش نمی‌دهد بلکه باعث سنگینی جرم هم می‌شود. آن حضرت با توجه به آیه فوق، فرمود:
    "او (کنعان) پسر واقعی نوح (ع) بود، اما چون خدا را نافرمانی کرد، خداوند هم او را از پدرش نفی و دور ساخت".
    امام رضا(ع) در ادامه، به حسن بن موسی وشّا فرمود:
    "کذا من اطاع الله کان منّا و لم یطع الله فلیس منّا و أنت اذا اطعت الله عزوجل فأنت منّا اهل‌البیت؛(25) همچنین هر یک از بستگان ما که خدا را عبادت و اطاعت کند، از ما بوده و گرنه جزو ما نیست. و تو نیز هرگاه خدای عزوجل را اطاعت کنی، پس جزو ما خاندان [نبوت و امامت] خواهی بود".



    امضاء


  2. آیه های انتظار

    آیه های انتظار


    لیست موضوعات تصادفی این انجمن

     

  3. Top | #12

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن اهل بیت علیهم السلام
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    143
    نوشته
    21,044
    صلوات
    4413
    دلنوشته
    5
    اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍاَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک
    تشکر
    45,361
    مورد تشکر
    50,598 در 16,233
    وبلاگ
    15
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    نقش آقازادگان

    یکی از چهره‌های سرشناس اسلام، زبیر بن عوام بن خویلد است. مادر وی "صفیه"، عمّه رسول‌خدا(ص) است. زبیر از پیشگامان اسلام و تشیّع بوده و پس از کودتای "سقیفه" نیز جزو حامیان و مدافعان اصلی "ولایت" بود.
    در جریان خلافت امیرمومنان (ع) متأسفانه زبیر به جای تحکیم پایه‌های "حکومت نوپای علوی" به یکباره مسیر خود را تغییر داد و در دام پیمان شکنان و سهم خواهان افتاد و باعث شعله‌ورتر شدن آتش "فتنه‌جمل" شد. گرچه زبیر پس از حضور در جلسه خصوصی با امام علی (ع) و یادآوری نصایح و پیشگویی‌های پیامبر(ص)، صف خود را از "جبهه نفاق" جدا کرده و در مسیر توبه و اصلاح برآمد، ولیکن توسط یکی از لشکریان کشته شد و دیگر فرصت و توفیقی برای جبران نیافت!
    حال جای پرسش است که: شخصیتی گرانقدر بسان زبیر ـ با آن همه سوابق درخشان ـ چگونه دچار انحراف و ریزش شد و نام خود را از فهرست "نیکان و صالحان" پاک کرد؟!
    دانستن پاسخ این "شبهه‌تاریخی" می‌تواند برای همگان ـ به ویژه خواص ـ درس آموز و مایه عبرت باشد.
    امیرمؤمنان علی (ع) عامل مهم چرخش فکری و تغییر رفتار پسرعمه‌اش زبیر را چنین بیان کرده ‌است:(26)
    "ما زال الزبیر رجلاً منّا اهل البیت حتی نشأ ابنه المشؤوم؛ هماره زبیر، مردی از ما خاندان بود تا وقتی که پسر نحسش (عبدالله) بزرگ شد".
    "... حتی شبّ عبدالله؛ ... تا زمانی که پسرش عبدالله به بلوغ و جوانی رسید".
    "ما زال الزبیر منّا اهل البیت حتی نشأ ابنه عبدالله فأفسده؛ زبیر جزو ما اهل بیت بود تا موقعی که پسرش عبدالله بزرگ شد و او، زبیر را به فساد و تباهی کشید".
    "... حتی نشأ بنوه فصرفوه عنّا؛ ... تا هنگامی که فرزندانش بزرگ شدند و او را از ما دور و جدا کردند".
    "عبدالله بن زبیر" نوه دختری ابوبکر، خواهرزاده عایشه، نوه عمه پیامبر(ص) و پسر بزرگ سیف الاسلام (زبیر) بود؛ لذا خود را گزینه و نامزد مناسب "خلافت" و رقیب فعلی امام علی (ع) و دیگر حاکمان مثل معاویه و یزید می‌شمرد و از رانت‌های گوناگون (خانوادگی‌، نژادی، مذهبی، اقتصادی و سیاسی) بهره‌برداری می‌کرد. ابن زبیر را می‌توان یکی از سران مهم جنگ "جمل" دانست؛ چنان که با نفوذ عاطفی خود، توانست خاله‌اش(عایشه) و پدرش (زبیر) را برای مقابله با حکومت مشروع و قانونی امام علی (ع) به صحنه نظامی بکشاند. وی بعد از تسخیر بصره، در سخنرانی‌اش آشکارا به ساحت مقدّس امیرمؤمنان علی (ع) توهین و جسارت می‌کرد و مردم را به نافرمانی و پیکار مسلحانه، تشویق می‌نمود. با این وجود، پس از پیروزی سپاه امام علی (ع) و کشته شدن زبیر و اسیر گشتن عبدالله، نوع برخورد کریمانه آن حضرت شایان توجه است:
    الف) امیرمومنان (ع) با دیدن شمشیر پسرعمه‌اش (زبیر) اشکبار و اندوهگین فرمود: "إنّ هذا السّیف طالما فرج الکرب عن رسول الله(ص) ؛این شمشیر بارها [در جنگ‌ها] غم و اندوه را از چهره پیامبر(ص) می‌زدود".
    آنگاه قاتل زبیر را به جهنم وعده داد.(27)
    همچنین خطاب به سر بریده زبیر فرمود:
    "تو افتخار همنشینی و خویشاوندی با پیامبر را داشتی؛ اما شیطان در مغز و دلت نفوذ کرد و تو را به چنین روزی افکند!"(28)
    ب) امام علی (ع) با چنین هشداری، عبدالله بن زبیر را بخشید: "إذهب فلا أرینّک؛(29) برو که دیگر تو را نبینم!".


    امضاء

  4. Top | #13

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن اهل بیت علیهم السلام
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    143
    نوشته
    21,044
    صلوات
    4413
    دلنوشته
    5
    اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍاَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک
    تشکر
    45,361
    مورد تشکر
    50,598 در 16,233
    وبلاگ
    15
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    شجره‌نامه ساختگی

    در محدوده‌زمانی سال 249-270ق. فتنه‌ای در سرزمین اسلامی شکل گرفت که از آن به نام "فتنه زنج" یاد می‌شود.
    مردی از طایفه‌قیس، به نام "علی بن محمد" برای رسیدن به اهداف پلید خود، اقداماتی بدین شرح انجام داد:
    1. ادعای سیادت؛ وی در بصره و بغداد، خود را از نسل زید بن علی بن حسین (ع) و در بحرین، از نوادگان حضرت ابوالفضل[ معرفی می‌کرد.
    2. ادعای امامت و نبوّت؛ مدعی معجزات و علم غیب شده و مردم را به سوی خود دعوت می‌کرد و اطاعت از خود را واجب دانسته و از آنها مالیات می‌گرفت.
    3. شورش و جنگ؛ بیشتر لشکریان او که "زنگیان" بودند، در مناطقی چون: بحرین، بصره، أحساء، اهواز، شوش و شوشتر به کشتار و غارت می‌پرداختند.
    4. تسخیر بصره؛ او به بصره لشکر کشیده و گروه زیادی را کشته و بر آن شهر مسلّط شد.(30)
    بی‌شک بهره‌گیری تبلیغی و روانی صاحب زنج از عناوین مقدّسی همانند: "سیادت"، امامت و اعجاز، هم باعث فریب طرفداران و بدبینی مردم نسبت به علویون می شد و هم وقوع جنایات گسترده از سوی فرد یا افرادی که خود را منسوب به اهل‌بیت (ع) معرفی می‌کردند، بهانه‌ای برای حکومت ستمگر بنی‌عباس فراهم می‌کرد تا بیش از پیش، سادات و شیعیان را تحت فشار و تنگناهای گوناگون قرار دهند.
    در این برهه حساس، امام حسن عسکری (ع) با نگارش نامه و ارسال آن به محمد بن صالح خثعمی، پرده از انتساب دروغین رهبر زنگیان برداشت و چنین اعلام کرد:
    "صاحب الزّنج لیس منّا اهل‌البیت؛(31) صاحب زنج، جزو ما خاندان پیامبر(ص) نیست".
    علامه مجلسی در همین رابطه می‌گوید:
    "... امام عسکری (ع) صاحب زنج را از اهل‌بیت (ع) نفی کرد و او از ناحیه معصومان (ع) مطرود بود، چه از جهت خویشاوندی و چه عقیده و عملکرد".(32)
    سرانجام با کشته شدن صاحب زنج و تار و مار شدن لشکریانش (اواخر جمادی‌الاول 270ق.)، این فرقه انحرافی ریشه‌کن شد.




    امضاء

  5. Top | #14

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن اهل بیت علیهم السلام
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    143
    نوشته
    21,044
    صلوات
    4413
    دلنوشته
    5
    اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍاَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک
    تشکر
    45,361
    مورد تشکر
    50,598 در 16,233
    وبلاگ
    15
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض




    ناصالحان


    پیامبر خدا(ص) می‌فرماید:
    "من أقرّ بالذّلّ طائعاً فلیس منّا اهل‌البیت؛(33)
    کسی که پذیرای ذلّت باشد، از ما خاندان نیست".


    امضاء

  6. Top | #15

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن اهل بیت علیهم السلام
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    143
    نوشته
    21,044
    صلوات
    4413
    دلنوشته
    5
    اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍاَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک
    تشکر
    45,361
    مورد تشکر
    50,598 در 16,233
    وبلاگ
    15
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض


    پی نوشت ها :


    1 . علامه مجلسی نیز همین مطالب را بیان کرده است. (بحارالانوار، ج75، ص443).
    2 . ر.ک: معجم المفهرس للقرآن؛ هود/73؛ احزاب33؛ قصص/12.
    3 . حتی ام المؤمنین ام سلمه نیز مشمول این آیه نشد. (بحارالانوار، ج25، ص214 و ج35، ص209).
    4 . بحارالانوار، ج74، ص157، ج77، ص168و ج78، ص172و 240.
    5 . ر.ک: سلمان فارسی استاندار مداین، احمد صادقی اردستانی، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چ1، 1376ش؛ سلمان محمدی، بدر الدین نصیری، کانون انتشارات محمدی، تهران، چ3، 1363ش.
    6 . ر.ک: بحارالانوار، ج77، ص74 ـ 94.
    7 . همان، ج32، ص426 و 427.
    8 . ابراهیم/ 39.
    9 . بحارالانوار، ج46، ص337 و 338؛ شهداء الاسلام، دکتر محمد ابراهیم آیتی، پ. ص39 و 40.
    10. منتهی آلامال، ج3، ص196و به نقل دیگر: "حیّاً و میّتاً"؛ بحارالانوار، ج47، ص349 (با اندکی اختلاف).
    11 . طه/132.
    12. بحارالانوار، ج47، ص349؛ اختیار معرفه ی الرجال، شیخ طوسی، ص232.
    13 . آل عمران /68.
    14 . ابراهیم /36.
    15 . بحارالانوار، ج68، ص20، ح32؛ اختیار معرفه ی الرجال، ص331؛ موسوعه ی الامام الصادق (ع)، سید محمد کاظم قزوینی، ج12، ص393 ـ 395؛ معجم رجال، الحدیث، آیت الله خوئی، ج13، ص53 ـ 56، 64 و 65.
    16 . بحارالانوار، ج101، ص242 و 338؛ اختیار معرفه ی الرجال، ص387 و 388.
    17 . معجم رجال الحدیث، ج20، ص228 ـ 236.
    18 . بحارالانوار، ج47، ص345، ح38.
    19 . معجم رجال الحدیث، ج21، ص311 ـ 314.
    20 . بحارالانوار، ج69، ص272، ح3؛ اختیار معرفه ی الرجال، ص213 و 214؛ معارف و معاریف، سید مصطفی حسینی دشتی، ج8، ص72 و 73؛ وسائل الشیعه، ج30، ص87؛ منتهی الآمال، ج2، ص196.
    21 . آثار الصادقین، آیت الله صادق احسانبخش، ج1، ص392، ح96.
    22 . موسوعه ی الامام الصادق (ع)، ج12، ص318.
    23 . هود/46.
    24 . شیخ اجل، سعدی.
    25 . بحارالانوار، ج11، ص320 و 321، ج43، ص230، ج49، ص218 و 219 و ج96، ص221 و 222.
    26 . همان، ج28، ص347، ج34، ص289 و ج41، ص144 و 145؛ اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج7، ص44.
    27 . اعیان الشیعه، ج7، ص44.
    28. دانشنامی امیرمومنین(ع)، محمدی ری شهری، ج5، ص235 و 236.
    29 . بحارالانوار، ج41، ص144 و 145.
    30 . معارف و معاریف، ج6، ص627 ـ 630.
    31 . و به نقل دیگر: "لیس من اهل البیت" (بحارالانوار، ج50، ص293 و ج66، ص197).
    32 . همان.
    33 . همان، ج77، ص162، ح 181.


    منبع: فرهنگ کوثر 86
    راسخون


    امضاء

صفحه 2 از 2 نخستنخست 12

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi