حدیث بیست و نهم
قال الله تبارک و تعالی
یابن ادم اذکروا نعمتی التی انعمت علیکم کما لا تهتدون السبیل الا بالدلیل فکذلک لا تهتدون طریق الجنة الا بالعلم و کما لا تحبمعون المال الا بالتعب و کذلک لا تدخلون الجنة الا بالصبر علی العبادة فتقربوا بالنوافل و اطلبوا رضائی برضاء المساکین فان رضائی لایفار قهم طرفة عین ابداً یا موسی اسمع ما اقول و الخق ما اقول انه من تکبر علی مسکین حشرته یوم القیمة علی صورة ذرة تحت اقدام الناس و من تعرض بهتک ستر مسلم اهتک ستره سبعین مرة و من تواضع لعالم او والدیه رفعته فی الدارین و من اهان مؤمناً مسلماً لفقره فقد بارزنی فی المحاربة و من احب مؤمناً من اجلی صافحته الملائکة فی الدارین فی الدنیا سراً و فی الاخرة جهراً
ای فرزند آدم بیاد آورید نعمت من را که به شما عطا کرده ام...
(پس بدانید) همانگونه که جز با راهنما راه نمی یابید؛ به راه بهشت (نیز) جز با علم و دانش رهنمون نمی شوید؛ و همانطور که مال را جز با رنج و زحمت فراهم نمی آورید، به بهشت (نیز) جز با شکیبائی بر عبادت وارد نخواهید شد.
(پس) با انجام عبادات مستحب (نماز و غیر آن به من) نزدیک شوید، و رضای مرا در خشنودی مساکین طلب کنید زیرا خشنودی من چشم بر هم زدنی از آنها دور نخواهد شد
ای موسی: بشنو آنچه را که می گویم (زیرا) سخن من حق است:
همانا کسی که بر مسکینی تکبر نماید، او را در روز قیامت به صورت مورچه ای که زیر قدمهای مردم است محشور می کنم.
و کسی که در صدد کنار زدن پرده (و آشکار کردن عیب) مسلمانی برآید، هفتاد مرتبه (30)پرده او را می درم (و عیب او را آشکار می کنم)
و کسی که در برابر دانشمندی (الهی) یا پدر و مادر خویش فروتنی نماید (مقام) او را در دنیا و آخرت بالا می برم، و کسیکه مؤمن مسلمانی را خوار نماید، پس به تحقیق آشکارا به جنگ با من آمده، و کسیکه بخاطر من مؤمن را دوست داشته باشد، فرشتگان در دنیا پنهانی با او مصافحه کنند و در آخرت آشکارا.