دعا هنگام سوار شدن بر مرکب و در برابر هر نعمتی
یکی از شیوه های قرآن برای آشنا کردن مردم با خدا، بر شمردن نعمت های الهی است. قرآن می کوشد، وجدانهای خفته ار بیدار کند و مردم گریز پای را با خدایشان انس و آشتی دهد.
در سوره زخرف می فرماید: ( خداوند برای شما کشتی و چارپایان آفرید تا بر آن دشوار شوید و آنگاه که بر آن قرار یافتید به یاد نعمت پروردگارتان باشید و بگویید:
سبحان الذی سخرلنا هذا وما کنا له مقرنین * و انا الی ربنا لمنقلبون **زخرف (43) آیات 13 و 14.*** .
منزه است خدایی که این مرکب را برای ما مسخر ساختت وگرنه ما توان آن را نداشتیم و ما به سوی پروردگارمان باز می گردیم).
امام علی علیه السلام فرماید: ( هرگاه بر مرکب سوار شدید یاد خدا کنید و بگویید: سبحان الذی سر لنا هذا و ما کنا له مقرنین * و انا الی ربنا لمنقلبون **نور الثقلین، ج 4، ص 593 - 594***؛
امام رضا علیه السلام فرماید: ( شکر الهی آن است که هر گاه خداوند بر بنده اش نعمت داد بگوید: سبحان الذی سخرلنا هذا وما کنا له مقرنین * و انا الی ربنا لمنقلبون و الحمدلله رب العالمین **نور الثقلین ج، 4، ص 593 - 594***.