نگاهی به تروریسم در ایران

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

نگاهی به تروریسم در ایران
بخش نخست

“ترور(Terror)” بمعنی ترس، رعب و وحشت از واژه فرانسوی “Terreur” گرفته شده است. تروریست نیز به افرادی گفته می شود که با هدف نیل به اهداف خاص بویژه اهداف سیاسی، دست به اقداماتی همانند بمب گذاری، قتل و... در راستای ترویج ترس و اضطراب می زند. توجه شود اقدامات خرابکارانه ای همانند شورش های ناگهانی و بی هدف شامل این دسته قرار نگرفته و به آنها اصطلاحا اقدامات “هرج و مرج گرایانه یا بعبارت دیگر آنارشیستی(Anarchism)” گویند.
پس از انقلاب اسلامی و پیش از شکل گرفتن بنیان های امنیتی که اکنون شاهد آنها هستیم، اقدامات تروریستی بسیاری با اهداف سیاسی و مقابله با نظام اسلامی توسط گروه های مختلف صورت گرفت. یکی از این اقدامات قتل “سرلشگر قرنی” توسط گروهک “فرقان” بود. محمد ولی قرنی، زاده تهران در سال 1292 بود. وی پس از کودتای 28 مرداد 1332، به ریاست رکن دو ارتش(اطلاعات ارتش) شاهنشاهی در آمد و در آنجا شبکه افسران “حزب توده” را متلاشی کرد. چند سال بعد قرنی از کار برکنار شد تا اینکه در زمان انقلاب به نیروهای مخالف حکومت پهلوی پیوست. پس از پیروزی انقلاب، وی به سمت “رئیس ستاد کل ارتش” در آمد.
در بحبوحه پس از انقلاب، تروریست های گروهک فرقان؛ با زیر نظر گرفتن خانه قرنی، رفت و آمد او را رصد کردند و سرانجام در موقعیتی مناسب در تاریخ 3 اردبیهشت ماه 1358 خورشیدی، قرنی را در خانه اش مورد حمله قرار داند. با وجود انتقال سرلشگر قرنی به بیمارستان، وی در اثر شدت جراحات وارده درگذشت. گروهک فرقان بعدا در طی اعلامیه ای این حمله را بعهده گرفت. گویا طرح اولیه این قتل توسط “اکبر گودرزی” و “محمد متحدی” از فرماندهان شاخه نظامی این گروهک، ایجاد شده و توسط اعضای این گروه تروریستی بنام های “محسن سیاهپوش، مهدی ملاحسینی و حسین قاسمی” انجام شده است.
#تاریخ
#ایران
#تروریسم]