ویژه نامه ولادت حضرت فاطمه زهراعلیها السلام *رایحه ریحان*

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ولادت بـا سعـادت بانــوی بهشتــی٬

ام الائمه ٬صدیقه طاهره زکیه ٬حضرت

فاطمه زهرای مرضیه سلام الله علیها

بــــرعــاشقـــان مبــــارک بــــــــــــاد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

میلاد نور

کوچه ها آرامشی عجیب داشت
و تمام چشم های آسمانی،
زمین را به تماشا نشسته بودند؛
اشتیاق در چشمان همه موج می زد؛
ستاره ها گونه گونه،
اشتیاقشان را به پنجره های پشت پلک های زمین می ریختند؛
چه خبر بود؟!
شاخه های تمام درختان، انارریز شده بود
و در امتداد چشمان تمام پرندگان،
دانه دانه شوق چیده می شد.

پاسی از انتظار گذشته بود
و حوصله زمین،
آمدنت را مرور می کرد.

مادر آماده بود که کوثر را
در دامن زمین به جریان درآورد
و پدر، خوشه خوشه سلام
از چشمانمش می ریخت.

پدرم آرام تو را انتظار می کشید
و چشمانش را به دریچه های آسمان دوخته بود
و سپاسش را قنوت قنوت زمزمه می کرد.

بوی آمدنت، دامن مادر را پر کرده بود؛
ستاره ها، از آسمان تا زمین را کهکشانی کشیده بودند
که به دامان مادر ختم می شد.
«انا اعطیناک الکوثر».

پروانه ها ریختند و پنجره ها لبریز شدند.
صخره ها لبخندهایشان را به سینه آسمان پرتاب می کردند
و درودها بسترهایشان را رها کرده
به سمت دستان تو روی آورده بودند.
مهتاب، خوشه خوشه باران نور می بارید.

حالا دستان زمین قنوتی شده بود، سپاسگذار آمدنت.
حالا کوه ها، سجده می کردند
و تمام رودهای جهان سلامت می دادند:

ای دریچه دریچه،
نور خدا السّلام السّلام یا زهرا

سلام، کوثر خدایی
جریان گرفته در بستر زمین!

سلام، گوهر یکدانه محمد و خدیجه!

سلام!
سفره دست‌هات گندم ریز!
کاسه جود و بخششت لبریز!

دامنت ماه ماه مروارید!
از تو خورشید راه را می دید

ای کلامت چکیده باران
اشک هات آب دیده باران

از تو جاری ست یک زمین دریا
با تو زیباست هر چه یا زهرا

علی سعادت شایسته

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سرچشمه فزاینده رحمت

«انّا اعطیناک الکوثر»

ما آن سرچشمه فزاینده را به تو بخشیدیم؛

نومید مباش، پیوند آسمان و زمین قطع نخواهد شد،

حبل المتین، گسستنی نیست.

شاخه های وحی و پرستش،

ریشه در خاک فطرت آدمیان دارد.

سرچشمه فزاینده هدایت

در دست های توست پیامبر!

نومید مباش

اینک که از امتحان الهی سرافراز بیرون آمده‌ای

و اندوه فقدان فرزندانت قاسم، عبدالله و ابراهیم

ذره ای از ایمانت به راه، نکاسته است،

خدا کوثر را به تو ارزانی می دارد.

«فصلّ لرّبک وانحر» نماز به پای دار و قربانی کن

تنها در اتصال با مبدأ آفرینش است

که این چشمه فزاینده بیشتر و بیشتر می جوشد

یاد خداست که رنج های کشیده و ناکشیده‌ات را برایت آسان می سازد

چشم به خدا داشته باش که چشم زدهای گمراهان اثری ندارد

زمام کارها همه در دست اوست

و اوست که از فیض لایتناهی خویش،

کوثر را به تو ارزانی داشته است

«انّ شانئک هو الابتر؛

همانا سرزنش گران تو ابترند».

آنان نمی دانند که همچون کفهای روی آب،

دیری نمی گذرد و آفتابشان غروب می کند

نمی دانند که با «نور» می جنگند و دشمنِ نور،
دشمنِ خویشتن خویش است

آنان زیر آوارهای تاریخ، مدفون خواهند شد

اما آن چه می ماند، خداست و مشیّت او

از سرزنش هایشان مهراس و میندیش

که تو خدا داری و خدا پشت و پناه توست

آنان ولی درمانده و بی پناهند

گمان می کنند که دولت تو دیری نمی پاید،

ولی نمی دانند که رفتنی، ابر است و ماندنی، خورشید

خورشید چشمهای تو جاودان خواهد درخشید

نومید مباش

ما «فاطمه علیهاالسلام » را به تو ارزانی داشتیم

و این کوثر ماست که به تو می بخشیم

از این پس شاهراهِ کوثرِ وجود فاطمه علیهاالسلام است

که آیه‌های رسالت تو را به جهانیان پیوند می‌زند.

از این پس لوح محفوظ جان و ضمیر پاک فاطمه علیهاالسلام است،

راضیه و مرضیه، نفس مطمئنه زهرایی است

که وقتی از صحرای محشر می گذرد،

همه باید سرها به زیر افکنند.

از این پس فاطمه علیهاالسلام است

که مادر آفرینش است و از دامان عصمت و مادری اوست

که موعود آخرالزمان زاده می شود.

فاطمه علیهاالسلام را سرمشق قرار داده ایم

تا بدانند که زن بودن یعنی فاطمه علیهاالسلام وار زیستن.

فاطمه علیهاالسلام را یک مادر آفریده ایم

فاطمه علیهاالسلام قلب خاندان نبوی است و از اوست که حیات،

در رگهای رسالت و پیامبری جریان دارد.

تا وقتی که یک زن، زنی به عظمت فاطمه علیهاالسلام ،

زیر عبای آل کسا نباشد، اهل بیت علیهم السلام کامل نمی شود

فاطمه علیهاالسلام مصراع جدایی ناپذیر قصیده بعثت است.

نومید مباش پیامبر صلی الله علیه و آله !

ما فاطمه علیهاالسلام، کوثر را به تو ارزانی داشتیم.


میثم امانی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

برخاست بانوى آب
پوشیده در خموشى و باران


آیینه‏دار پاكى نامش
دریا و آسمان


گرد حریم او، بیت الحرام نور
پیوسته در طواف‏

قدس و منا و طور
سرو بلند باغ محمد


چشم على، چراغ محمد
اى شانه نحیف‏

اى بركشیده معنى زن را
اى از ازل به دوش گرفته


بارعظیم فاطمه بودن را
سیب درخت وحى


شرق سپیده‏هاى مكرر
از ابتداى عشق تا دور دست روشن تاریخ


رود همیشه جارى كوثر
سرو بلند باغ محمد
چشم على، چراغ محمد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

هزاران بار تبریک و تهنیت به شیفتگان بانوی بهشت!

گوارایتان باد بارش رحمت الهی در این روز پر برکت

مبارک باد بر شما میلاد خجسته این نور پر فروغ هدایت!

(میلاد نور مبارک )

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

گِلی آغشته با عطر بهشتی

تولد، لحظه ی آغاز زندگی آدمی نیست،

آغاز فصلی نو در تاریخ اوست.

پیش از تولد، پیشگویی‌ها و ریشه‌ها هستند،

پیشگویی هایی بسانِ آبستنی ابرها قبل از آن که ببارند.

در زندگی زهرا علیهاالسلام،

رازهایی است گشوده و رازهایی سر به مهر،

همچون مرواریدی در صدف،

خفته در بستر دریاچه ای زلال.

جستجوگر آغاز زهرا، درمی ماند،

نمی‌تواند آغاز و ریشه‌ها را بیابد.

پیشگویی ها و سرآغازهای این حضور بانوانه

برای تمام بانوان تاریخ.

تنها محمد صلی اللَّه علیه و آله و سلم است

که راز فاطمه را می‌داند،

راز آغاز، ظهور و ریشه‌ها را.

همه چیز از یک میوه در بهشت آغاز شد.

از سیب و گلابی

و از هر آنچه که در آن سرزمینِ جاودانه

در دوردست روییده است؛

جهانی که جز پیامبران کسی آن را کشف نکرد.

فاطمه از آنجا آمد،

دوشیزه ای از بهشت،

«پَری زمینی»،

آنگونه که محمد صلی اللَّه علیه و آله و سلم وی را نامید.

هنگام معراج، زهرا زاده شد

در لحظه‌هایی دور از زمینِ پُر جاذبه،

دور از ثقل مادّه، آنجا،

نطفه کودکی بسته شد

که به زودی در زمین متولّد می‌شد.

عناصر سازنده ی او زمینی و ملکوتی بودند،

گِلی آغشته با عطر مینو،

عناصری از نور آسمانی.

آیا همین راز آن نیست

که هرگاه محمد صلی اللَّه علیه و آله و سلم

دلش هوای بهشت می‌کند زهرا را می‌بوسد؟

عطرِ زهرا، عطر بهشت است،

عطر سیب، عطر گلابی،

بوی خوش نخل و همه ی میوه‌های جاودانه

در این پدیده لطیف حضور دارند.

[شهیده]

میلاد کوثر نبی ٬ زهرایمرضیه(س)مبارک باد

[شهیده]

نام گذارى حضرت زهرا (سلام ‏اللَّه‏ عليها)

نام‏گذارى حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام است از طرف خداوند متعال مى‏باشد، همانند اسم‏گذارى حضرت محمد صلى اللَّه عليه و آله و سلم ، و امام على و امام حسن و امام حسين عليهم السلام؛ و همين مطلب دلالت دارد بر اين كه اين پنج نفر- در برابر پروردگار - از خود هيچ گونه اختيارى ندارند، و تمام امورشان حتى انتخاب نام شان، مربوط به خداى متعال بوده، و به كسى در مورد آنان اجازه‏ى دخالت داده نشده است.
حضرت محمد بن عبداللَّه صلى اللَّه عليه و آله وسلم هرگز مجاز نيست كه از جانب خود فاطمه و حسن و حسين عليهم ‏السلام را نام‏گذارى كند.
همچنين در اسم‏گذارى على بن ابى‏طالب كه مولود كعبه و خانه‏زاد خداست، پيامبر گرامى صلى اللَّه عليه و آله وسلم و ابوطالب را اختيارى نيست.

[شهیده]

پیرامون اسامى حضرت زهرا سلام ‏اللَّه‏ عليها

قال الصادق عليه السلام:
«لفاطمة تسعة أسماء عند اللَّه عزّ و جل: فاطمة والصديقة والمباركة والطاهرة والزكية والراضية والمرضية والمحدثة والزهراء ثم قال:...؛
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
حضرت فاطمه‏ى زهراء عليهاالسلام در پيشگاه خداوند نه اسم مخصوص دارند: فاطمه، صديقه، مباركه، طاهره، زكيه، راضيه، مرضيه، محدثه و زهراء.» (1)
حضرت فاطمه‏ى زهرا عليهاالسلام يك نام رسمى داشت كه همان فاطمه مى‏باشد.
اين نام را پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله و سلم هنگام تولد به امر خداوند براى دخترش برگزيد؛ لكن به تصريح امام صادق عليه السلام، فاطمه‏ى زهرا عليهاالسلام نه اسم مخصوص، در پيشگاه خداوند متعال دارد، لذا يكى از كنيه‏ هاى آن حضرت «اُمّ‏الأسماء» است؛ يعنى بانويى كه اسامى فراوان دارد.
و اين مطلب، دلالت بر عظمت روحى صديقه كبرى عليهاالسلام مى‏كند، زيرا حضرت فاطمه عليهاالسلام زن نمونه بودند.
زن نمونه؛ يعنى انسانى كامل كه براى بشريت الگو و سرمشق مى‏باشد، لذا همه‏ى صفات عالى انسانى در صديقه‏ى طاهره عليهاالسلام جمع بود و ايشان در برابر هر صفت نيك، داراى لقبى خاص هستند. اين نه نام كه از شهرت والايى برخوردار است.

پى‏ نوشتها:

1 ـ بحارالانوار، ج 43، ص 10، ر 1 از امالى صدوق و علل‏الشرايع.

[نرگس منتظر]

فاطمه عليها السلام ستاره درخشان عالم بشريّت

درباره فاطمه ي زهرا کم گفته ايم و حقيقتاً هم نمي دانيم که ما بايد چه بگوييم و چه بايد بينديشيم. به قدري ابعاد وجود اين انسيه ي حوراء،اين روح مجرد و اين خلاصه ي نبوت و ولايت براي ما پهناور و بي پايان و در ک ناشدني است که حقيقتاً متحيّر مي مانيم.
مي دانيد که هم زماني و هم عصري يکي از چيزهايي است که مانع مي شود انسان شخصيتهاي درست را بشناسد.
اغلب ستارگان درخشان عالم بشريت، در زمان حياتشان به وسيله هم عصرانشان شناخته نشده اند؛ مگر عده ي کمي از برجستگان- که انبيا و اوليا باشند - آن هم به وسيله ي عده ي معدودي .
اما فاطمه ي زهرا عليها السلام آن چنان است که در زمان خودش، نه فقط پدر و همسر و فرزندان و شيعيان خاصش،بلکه حتّي کساني که شايد رابطه اي صميمانه و گرمي هم با آن بزرگوار نداشتند،زبان به مدح او گشودند .