ویژه نامه روز مادر و بزرگداشت مقام زن * دریای محبت*

[نرگس منتظر]

مادر نمــای قــدرت دنیـــای خلقـــت است
مادر به مـا ز ایــزد یکتــا فضیـــلت است

میلاد حضرت بتول و هدیه آسمانیخدا به رسول گرامی باد.

[نرگس منتظر]

زیباترین کلمه برلب های بشریت کلمه«مادر» وزیبا ترین آوا،
آوای«مادرم» است.این کلمه آکنده از عشق و امید است،
کلمه شیرین و مهر انگیز که از اعماق قلب بر می خیزد
وزیبائی است.مادر همه چیز ماست
مادر آن روح جاودانی است که
لبریز از عشق و
زیبائی است
"روز مادر مبارک"

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مادرم هستی صفای راه عشق
مادرم هستی فدای راه عشق

می رسد هر دم به گوش قلب ما
از لبت مادر صدای راه عشق

بر در لطف شما یا فاطمه
این دلم باشد گدای راه عشق

گر نباشد در دلم حب شما
راه من باشد جدای راه عشق

مادرم پیچیده از لطف شما
عطر یاسی در هوای راه عشق

کن کرم تا از عنایاتت شود
قلب ما هم آشنای راه عشق

بین دیوار و در ای معشوق یار
جان خود دادی برای راه عشق

راه ما مهر تو شد با ما مگو
راه ما باشد سوای راه عشق

در زمین کربلای پور تو
می رسد از نی نوای راه عشق

جعفر ابوالفتحی

[شهیده]

مادر یعنی ...

مادر یعنی گرمای زندگی

مادر یعنی اسوه محبّت و ایثار

مادر یعنی مجسمه عشق و وفا

مادر یعنی قلب تپنده زندگی فرزند

مادر یعنی تنها پناهگاه امن فرزند از ولادت تا وفات

میلاد فرخنده حضرت زهرای مرضیه (س) و روز مادر گرامی باد.

[نرگس منتظر]

مادر ای معلم ایثار و ای کوه صبور!
می ستایم ایثار بی همتا و صبر کم نظیرت را.
تصدیق می کنم مقام والای تو را.
به حق که تو زیبنده وعده راستین «الجنه تحت اقدام الامهات » هستی.
تو سزاوار اکرام و احسانی.
تو شایسته تقدیر و تحسینی
و جلوه ای از احسن الخالقین.
مادر! مهر و صفایت، ناز و قهرت، گریه و خنده ات،…
همه چیزت را دوست دارم و می ستایم.
روزت مبارک مادر عزیزم

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

تو قلب خانه ای مادر!

صدای پای تو را به تمام دنیا نمی توان فروخت.
سلام تو، عین خداحافظی از دردهای فرو ریخته بر دیوار دل است.

آفتاب چشم های تو، زودتر از آفتاب پشت بام سر می زند،
سرازیر می شود از پنجره ها به اتاق.

صدای آب، با صدای نفس های تو جاری است در خانه.


خروس خوان صبح را که بیدار می شوی، صدای پای تو،
بلای جان تاریکی است. حضورت خاطره هر چه سختی را خط می زند؛

خاطره هر چه اندوه را نیز. تو قلب خانه ای. تو ریشه دوانده ای در
شاهرگ باغچه و حیاط، در گلوی ناودان ها و گوشه گوشه
قاب های روی دیوار.

عشق، لانه اش را روی شانه تو بنا می کند. شانه های تو، یادمان
مهر الهی است در زمین. چه صبورند شانه های تو!

چه پرغرور ایستاده اند تا تندیس مهر، نشکند در برابر توفان های روزگار!
ساحل دریای متلاطم روزهای زندگی تویی و
ما ساحل نشین محبت های توایم.


نبض امید، با دست های تو می زند. قدر تو را نشناختن، ظلم است
به خاطره های خود، به روزهای شیرینی که می توان ورق زد.
خنده هایت را دریغ مکن؛ انرژی می دهد به کالبدهای خسته.


تو قلب خانه ای مادر!
چشم های اهالی، گرداگرد تو پرسه می زند.

تو به قدم هایمان راه رفتن آموخته ای.
تو به لب هایمان سخن گفتن آموخته ای.

ما در دامن تو بزرگ شده ایم.


دست های تو بوسیدن دارد.

پاهای تو بوسیدن دارد؛

چرا که بهشت زیر پای مادران است.
صدای پای تو را به تمام دنیا نمی توان فروخت.

تو قلب خانه ای مادر!

بهار من صدای توست مادر

رضای حق رضای توست مادر

مرا بوسیدن پای تو کافی است

بهشت، زیر پای توست مادر

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

مادرم

تو را چگونہ تعریف کنم ؟

وقتے عشق پیش رویت رنگ مےبازد

و مهربانے در برابرت سر تعظیم فرود

مے آورد

در وصف تو همین بس کہ

خداوند بهشتش را بہ تو هدیہ داده است

روزت مبارک مادر

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مادرم ای بهتر از فصل بهار
مادرم روشن تر از هر چشمه سار

مادرم ای عطر ناب زندگی
مادرم ای شعله ی بخشندگی

مادرم ای حوری هفت آسمان
مادرم ای نام خوب و جاودان

مادرم ای حس خوب عاشقی
مادرم خوشتر ز عطر رازقی

مادرم ای مایه ی آرامشم
مادرم ای واژه ی آسایشم

مادرم ای جاودان در قلب من
مادرم ای صاحب این جسم و تن

مادرم می خواهمت تا فصل دور
مادرم پاینده باشی پر غرور

مادرم روزت مبارک ناز من
مادرم تنها تویی آواز من

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

زبان به سپاس که می گشایم؟
دریا دریا کوتاهی و کاستی وجودم را پر می کند.

وجود من وابسته به توست و بودنم،
سلامتم و رشدم تحفه های گران قدری است که از سوی تو دریافت کرده ام.

کدام کلام است که بتواند شکر تو را گوید؟
وقتی خداوند عالم شکر تو را در کنار سپاس خودش جای می دهد

و می فرماید: «مرا و پدر و مادرتان را شکر گویید»،
پس همیشه زبانم از سپاس تو قاصر خواهد بود و دلم در شکر تو خواهد تپید.

روزت مبارک مادر عزیزم

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مادر، دوست دارم چون کبوتری بر پنجره قلبت بنشینم
و بال فروتنی بر زمین بیفکنم.

دوست دارم که زلال کلامم را
از مروارید ادب و مهر پر سازم و بر دل خسته ات ببارم.

دوست دارم که دست به دعا بردارم
و خدا را به آیات خودش بخوانم

که :پروردگار من، پدر و مادرم را مورد لطف خود قرار ده،
چنان که آنان در کودکی مرا پروراندند.»