❤ |
صبحگاهان، چشم در چشم آسمان می گشایی و طلوع عشق را
در کوچه های مادرانگی ات به تصویر می ایستی.
آه ای مهربان!
حدیث صبوری ات، عمر زمین را پسِ پشت دارد.
ستاره ها، شبانه های بی قراری ات را هرشب در گوش مهتاب زمزمه می کنند.
به ققنوس می مانی که هر روز بال و پر عاشقی اش را شعله های سوزان
عشق، خاکستر می کند و دوباره و دوباره از خاکسترش ققنوس عاشق زاده می شود.
امید، تکثیر نگاه توست که هر سپیده به جستجوی آفتاب می رود.
عشق، تنها واژه قاموس زندگی ات و ایثار، قانون همیشه دست های مادرانه تو است.
موج در موج اقیانوس، حکایت وسعت دلی است که چون صدف
زیباترین مرواریدهای مهر را در خود جای داده است.
ای خوب!
نگاهت که می کنم، آرامشی عمیق در تاروپود جانم ریشه می دواند.
صدایت که در کوچه های پر پیچ وخم وجودم می پیچد، گرمای آفتابی
بهاری را بر سلول سلول خاطرم حس می کنم. بزرگی و جاودان.
غنچه های نجابت، در دامان پر عطوفت تو به گل می نشینند.
جاده های آبی محبت زیر گام های تو است.
بهار عاطفه با آهنگ قلب تو آغاز می شود. لبخندهایت، مسیر هفت
آسمانرا چون پرنده ای سپید بال می گشاید.
نفس های معطرت، از سمت همان بهشتی می وزد که روزی
پذیرایقدم هایت خواهد شد.
تو غرور آفرینشی.
باران، طراوت وجود توست.
چهارفصل زمین، در قلب بی تاب تو خلاصه می شود.
از دامن توست که مردان و زنان بزرگ، پا به عرصه وجود می گذارند.
بغض هایت را در گلو می فشاری تا اشک های گرمت، خانه را مه آلود نکند.
ای وسیع خستگی ناپذیر!
ناملایمات روزگار هرگز نمی تواند بر رودخانه پرخروش محبت تو سدّی باشد.
متبرک باد نام بلندت که تا همیشه بر پیشانی تاریخ عاشقانه های جهان می درخشد!
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
❤ |
سلام بر تو ای مادر !
سلام بر تو ای سرچشمه عشق لایزال خداوند
سلام برقلب لبریز از عشقت
سلام بر چشم های همیشه نگرانت
سلام بر دست های چروکیده ات
سلام بر قامت خمیده ات
سر برگیسوان سفیدت
سلام بر لبخند شیرینت
سلامی به بلندای تمام روزهای عمرت
که صرف روئیدن و بالیدن من کردی
سلامی به روشنایی تمام شبهایی که
بالای سرم بیدارماندی تا آسوده بخوابم
سلام بر آغوش گرمت که امن ترین
و آرامش بخش ترین جای این دنیای خاکی ست
روز مادر بهانه ای ست برای گفتنی هایی که
دوست دارم هر روز برایت زمزمه کنم
برای نثار احساس قدردانیم به تو عزیزیتم
به توئی که همه هستیم از وجود توست
به توئی که همیشه شرمنده ات هستم
که نمیتوانم قطره ای از اقیانوس محبتت را جبران کنم
مادرم ! ای خوب تر ازخوب!
ای عاشقانه ترین آواز خداوند
تو را با تمام وجود دوست دارم
گرچه هر روز نمی گویم دوست دارم
اما ته قلبم دلگرمم که تو میدانی
که همیشه دوست دارم
مهربان دوست داشتنی ام ! روزت مبارک
" دخترت "
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
❤ |
دوست داشتم قلمم را به تو می دادم و بیداریم را به ماه!
امشب هم مثل تمام شب ها به تو می اندیشم؛
به تو ای معنای من، ای مادر!
از دیروز می گویم که دست های تو را می بوسیدم
و تنها واژه آشنای اشعارم، مادر بود!
از دیروز می گویم؛ از روزهایی که نان ها تازه بودند
و احساس ها قشنگ! غزل ها پرشور و دل ها مهربان!
بهارها همیشگی بودند و تبسّم های مادر، زیباترین شعر روزگار بود!
دوست داشتم قلمم را به تو می دادم و بیداریم را به ماه!
امشب هم مثل تمام شب ها به تو می اندیشم؛
به تو که مهربان ترین هدیه خداوندی و دلت
ضمیر سبب ساز بهشت است!
و من بهشت را در ژرفای نگاه مهربانت
همیشه می بینم؛ مثل باران، مثل دریا، مثل آب!
با عطر عاطفه همراه می شوی و بر افق نگاهم
می تابی و من، غرق در بوی سیب، تو را می خوانم؛
تو را ای تمام آرزوهای قشنگ و ساده من، مادر!...
هنوز هم دوست دارم قلمم را به تو بدهم و نگاهم را به آب!
ای تمام من! چقدر شبیه دریایی!
انگار خداوند تو را نردبان معراج قرار داد؛
نردبانی که نور عصمتش، رشک حوریان را بر می انگیزد!
نردبانی که برای پروازهای آسمانی، آغاز معرفتی پایان ناپذیر است.
مادر، آشناترین واژه «مهربانی» در عرش الهی
است و نام آشنای تمام انسان ها!
مادر، نامی است که می شود عمری به او پناه برد
و خستگی روزانه را در سایه نگاهش به فراموشی سپرد.
مادر، تکرار آهنگین عشق و عاطفه
مهر و ایمان و... و مادر یعنی: حیات.
سید علی اصغر موسوی
*******************************
سکوت خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
کسی که سکوت می کند روزی حرفهایش را
سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت
*******************************
و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...
*******************************
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)