اصطلاحات حدیثی

[نصرالله عاشق خداومولا]

6 - اعلام، آن است که شیخ به شخصی باگفتار صریح، یا غیر صریح یا کتابت اعلام کند که این کتاب، یا حدیث، روایت یا سماع او از فلان شخص است و از اجازه روایت آن سخنی به میان نیاورد. برخی نقل روایت با استناد به اعلام را جائز نمی دانند، اما مشهور محدثان معتقداند: اعلام به منزله قرائت بر شیخ بوده و برای نقل حدیث کفایت می کند(541).

[نصرالله عاشق خداومولا]

7 - وصیت، وصیت آن است که شیخ به هنگام مرگ، یا مسافرت به شخصی وصیت کند که کتاب روایی او را روایت کند. گروهی از محدثان وصیت را جائز دانسته اند؛ زیرا وصیت و واگذار کردن کتاب به معنای اجازه نقل و کاری شبیه مناوله، یا اعلام است، اما اکثر محدثان آن را کافی نمی دانند(542).

[نصرالله عاشق خداومولا]

8 - وجاده، وجاده بر وزن کتابت از ریشه وجد ( یافتن) به این معناست که راوی، کتاب یا روایاتی به خط شیخ را بیابد و - بی آن که معاصر او باشد، یا اگر معاصر است او را ملاقات کرده باشد - از روی یقین به خط شیخ بودن آن را روایت کند.
و جاده نیز بسان کتابت می تواند همراه با اجازه، یا بدون اجازه باشد.
به عنوان نمونه کتاب فقه الرضا (علیه السلام) که منسوب به امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) است از طریق و جاده نقل شده است(543).