أبان بن عثمان الأحمر البجلي: وی نیز از دیگر صحابه خاصه امام صادق (ع) به شمار می رود. أبان نیز از موالیان کوفه بود که هم در کوفه و هم در بصره مدتی زندگی کرد. مورخان و محدثامی همچون أبو عبيدة معمر بن المثنى و أبو عبد الله محمد بن سلام از وی علم آموخته و روایاتی را از طریق او نقل کرده اند. أبان کتابی داشته که در آن درباره آفرینش و مغازی پیامبر و همچنین جنگ های رده مطالبی را بیان کرده است. أبان همچنین زمان امام رضا (ع) را نیز درک کرده و از ایشان نیز نقل روایت کرده است. (نجاشي: 1413: 14؛ شیخ طوسي: بی تا: 49)
به جز این شش نفر که به «اصحاب سته» امام صادق (ع) مشهورند افراد دیگری نیز بودند که مورد وثوق و اطمینان امام بودند و امام درباره آنان بیانات مختلفی داشته اند. در زیر به چند نفر از این افراد اشاره خواهیم کرد
زرارة بن اعين: زرارة بن اعين شيبانى از بزرگان رجال شيعه در فقه و حديث و كلام است. او فضل و دين را هردو به همراه داشت. از اصحاب امام باقر (ع) و امام صادق (ع) است كه در سال 150 پس از وفات امام صادق (ع) درگذشته است. در رجال ابن داود آمده است كه زرارة راستگوترين زمان خويش و فاضلترين ايشان است و امام صادق (ع) دربارهى او گفته اند: «لو لا زرارة لقلت انّ أحاديث ابي (ع) ستذهب».
اگر زراره نبود، مىگفتم كه احاديث پدرم همه به زودى از ميان خواهد رفت.
باز از امام صادق نقل شده است كه دوستداشتنىترين مردم به من از مردگان و زندگان، چهار كساند:
«بريد بن معاويه عجلى، زرارة، محمّد بن مسلم و أبو بصير». زندگى او درخشنده تر از خورشيد است و احتياج به توضيح ندارد. (آئینه وند:1378: 273)
مُعَلّى بن خُنَيْس: وى از قبیله بنی اسد و از اهل كوفه بود و از شاگردان و صاحبه خاص امام صادق عليه السلام به شمار می رود. داود بن على، والى مدينه وى را احضار كرد تا اسرار آن حضرت و نام شيعيانش را فاش كند. وى از آن كار خوددارى نمود و در پاسخ تهديد به قتل وى گفت: «اگر مرا بكشى، رستگار خواهم كشت و تو بدبخت خواهى شد.» سرانجام والى مدينه دستور داد: تا او را به قتل رسانند و امام صادق عليه السلام نيز بهشت را براى وى تضمين كرد.
هشام بن حَكَم: نامش، ابو محمّد يا ابو الحكم، هشام بن الحكم كندى يا شيبانى بغدادى يا كوفى است. از بهترين شاگردان مكتب امام ششم، امام صادق (ع) مىباشد. وى عالمى بود جامع علوم عقلى و نقلى، خوشقريحه، بديههگو، حاضرجواب، خوشبيان، و متخصّص در معارف مذهبى و عقايد دينى. (منتظر القائم: 1386: 204) تاريخ ولادت او بهطور تحقيق معلوم نيست، ولى از قرائن مىتوان حدس زد كه ولادتش در اوايل قرن دوم هجرى بوده است.
مناظرات او در دفاع از حريم اهل بيت و رهبرى ائمهى دين (ع) معروف و مشهور و معروفترين آنها مناظرهى او با عمرو بن عبيد معتزلى است. در سال وفات هشام هم، اختلاف هست. بعضى 199 و بعضى 221 هجرى ذكر كردهاند. (آئینه وند: 1387: 267)
از طریق وی احادیث بسیاری از امام صادق (ع) در اهمیت عید نوروز بیان شده روایت شده است.
مؤمن الطاق: نام وى محمّد بن على نعمان می باشد. وی ايرانى الأصل، ساكن كوفه و متكلمى حاذق بود و در اواسط قرن دوم زندگى مىكرد. وى با ابوحنيفه و رؤساى معتزله و خوارج مناظره داشت و از قدماى متكلمان شيعه به شمار مىرود. او كتابهايى در اثبات مذهب شيعه و امامت على عليه السلام و رد خوارج و معتزله نگاشته است.
وی به دلیل این که بسیار از اهل بیت طرفداری می کرده است توسظ بزرگان اهل سنت ملقب به شیطان الطاق شده بود (كشي: 1413: 186)