خوردنی های شفا بخش

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

گشنیز این خواص را دارد.

1- کرمکش است. 2- معده را تقویت می کند 3- به عنوان ادویه محرک است 4- مقوی قوه باه است و در تقویت حافظه تأثیر دارد.
طریقه مصرف آن این است: یک قاشق قهوه خوری از تخم گشنیز را در یک فنجان آب داغ ده دقیقه دم می کنند و بعد از هر غذا آنرا می نوشند.
تنطور گشنیز هم در داروخانه ها موجود است و می توان ده تا بیست قطره از آن را در آب ریخت و نوشید.
اسانس گشنیز را نیز به مقدار یک تا سه قطره روی یک حبه قند ریخته و سه تا چهار بار در روز بعد از صرف غذا مصرف می کنند. مصرف دمکرده و تنطور و اسانس گشنیز به طریقی که شرح داده شد برای نفخ و هضم سنگین، تراکم باد در روده ها، تشنج و خستگی اعصاب مفید و موثر است.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

مصارف گشنیز در طباخی

از زمانهای بسیار قدیم گشنیز به عنوان ادویه اغذیه مصرف می شده است.
مصریان و رومیان گشنیز را با نان و خورش مصرف می کرده اند امروز هم گشنیز در طباخی و تهیه اغذیه مصرف می شود. در کشورهای شمال اروپا و کشورهای انگلوسا کسون گشنیز را با سرکه مخلوط می کنند و در گوشتهای کنسرو شده مصرف می نمایند تا هم آن را معطر کند و هم برای مدت زیادی آنرا حفظ کند. در انگلستان و آلمان آبجو را با گشنیز معطر می کنند و نان و نان قندی مخصوصی با تخم گشنیز می پزند. در فرانسه کمتر از آلمان و انگلیس تخم گشنیز را در نانوایی و شیرینی پزی مصرف می کنند. ولی بعضی از نانواهای فرانسوی برای اینکه مزه آرد کهنه را عوض کنند تخم گشنیز را در نان آن وارد می کنند.
تخم گشنیز یکی از ترکیبات ادویه کاری است و در فرانسه وقتی می خواهند قارچ را به سبک یونانی بپزند، گرد تخم گشنیز به آن می زنند.
با تخم گشنیز لیکورهای زیادی به اسامی مختلف می سازند، همچنین اسانس گشنیز را در عطر، ادوکلن و صابون سازی مصرف می کنند.
در الجزیره گرد تخم گشنیز را با فلفل و نمک به گوشت می پاشند و آن را برای مدتی طولانی نگهداری می کنند.
در پایان لازم است گفته شود که تخم گشنیز وقتی تازه است بوی ساس می دهد وقتی خشک شد بوی مطبوع و معطری به خود می گیرد که همه از آن خوششان می آید. به عربی آن را کزبره گویند.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

از: مخزن الادویه - در خواص گشنیز


1- اگر هفت مثقال آب گشنیز تازه را بیاشامند خواب می آورد مخصوصا با سرکه و سماق.
2- اگر گشنیز را در دهان بجوند درد دندان کرم خورده را تسکین می دهد.
3- همچنین خاییدن گشنیز رافع بوی شراب و سرعت مستی است.
4- و نیز خاییدن آن مقوی لثه و قاطع خون آن می باشد.
5- گشنیز تازه مسکن صفرا و التهاب معده و تشنگی است و مانع قی و رافع باه و نعوظ می باشد.
6- ضماد گشنیز تازه محلل اورام جلد و بادسرخ است.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

شوید

چرا گلادیاتورها در رم باستان از روغن شوید استفاده می کردند؟
شوید از سبزیهای خوردنی مملکت ماست که همه ما آن را می شناسیم. با شوید باقلا پلو، سبزی پلو و انواع آش و کوفته درست می کنند و طبخ آن را عوام می دانند. امروز می خواهیم درباره تاریخچه شوید و ارزش غذایی و دوایی آن صحبت کنیم.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

تاریخچه شوید

اصل شوید از ایران به هند و مصر بوده است و از این ممالک به کشورهای اروپا و آمریکا رفته و کشت شده است. در کشورهای نواحی مدیترانه کشت شوید رایج است. در بعضی از نواحی این کشورها تخم شوید را باد به این طرف و آن طرف پراکنده کرده است و باعث کشت خودروی آن شده است بطوری که؛ بعضی چمنزارها و کنار دیوار خانه های ییلاقی شوید خود به خود سبز می شود. در اروپا تخم شوید در پاییز می رسد و پرندگان کوچک آن را سمی می دانند و به آن نزدیک نمی شوند و شاید از بوی آن خوششان نمی آید. شوید در تمام تابستان گل دارد ولی گل شوید مقدار کمی شیره و گرد گل دارد.
از زمانهای بسیار قدیم شوید را به عنوان ادویه؛ مثل سبزی خوردنی و گیاه دارویی مصرف می کرده اند.
در روی برگهای پاپیروس که در مصر به دست آمده نوشته شده است مصریان قدیم شوید را مثل سبزی خوردنی مصرف می کرده اند.
در تورات مذکور است که قوم بنی اسرائیل به شوید به عنوان یکی از سبزیهای مفید عنایت و توجه داشته اند و مثل زیره از آن استفاده می کرده اند.
یونانیان قدیم شوید را سبزی دارویی اعجاز آوری می دانستند. فیثاغورث و بقراط حکیم معتقد بودند گرفتن چند برگ شوید در دست چپ آدمی را از بیماری حمله و صرع مصون می دارد و اجنه را در نطفه خفه می کند.
در روم قدیم شوید نشانه خوشحالی و لذت بود و همچنین علامت سر زندگی و به همین جهت گلادیاتورها در جستجوی روغن شوید بودند تا به کمک آن قوی و زورمند شوند.
ویرژیل در یکی از اشعار خود می گوید که مائیدا گلهای بنفشه را چید و به صورت دسته گل شوید در آورد.
در قرون وسطی سنت هیلد گارد که پزشک دانایی بود تخم شوید را برای جلوگیری از خونریزی بینی، امراض ریوی و زکام مغزی یا زکام یونجه مصرف می کردند.
پیروان مکتب طبی سالرن عقیده داشتند که شوید باد شکن است و دملها را نرم می کند و شکمهای بزرگ را کوچک می سازد.
ماتیول عقیده داشت که اگر کسی دچار سکسکه شد باید تخم شوید را در آتش بریزد و دود آنرا به بینی خود بکشند تا سکسکه اش از میان برود ولی خاکستر تخم شوید اگر به چشم رود نور چشم را کم می کند و اشتهای جنسی را به خواب می برد.
مردم بعضی از نواحی شمال فرانسه که در مرز بلژیک ساکن هستند نسبت به شوید اعتقاد خاصی دارند. آنها گل شوید را می چینند و مخفیانه در کرست و یا کفش خود می گذارند تا همیشه مورد توجه شوهر خود باشند و تفاهم زناشویی بین آنها برقرار باشد.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

مصارف گشنیز در طباخی

از زمانهای بسیار قدیم گشنیز به عنوان ادویه اغذیه مصرف می شده است.
مصریان و رومیان گشنیز را با نان و خورش مصرف می کرده اند امروز هم گشنیز در طباخی و تهیه اغذیه مصرف می شود. در کشورهای شمال اروپا و کشورهای انگلوسا کسون گشنیز را با سرکه مخلوط می کنند و در گوشتهای کنسرو شده مصرف می نمایند تا هم آن را معطر کند و هم برای مدت زیادی آنرا حفظ کند. در انگلستان و آلمان آبجو را با گشنیز معطر می کنند و نان و نان قندی مخصوصی با تخم گشنیز می پزند. در فرانسه کمتر از آلمان و انگلیس تخم گشنیز را در نانوایی و شیرینی پزی مصرف می کنند. ولی بعضی از نانواهای فرانسوی برای اینکه مزه آرد کهنه را عوض کنند تخم گشنیز را در نان آن وارد می کنند.
تخم گشنیز یکی از ترکیبات ادویه کاری است و در فرانسه وقتی می خواهند قارچ را به سبک یونانی بپزند، گرد تخم گشنیز به آن می زنند.
با تخم گشنیز لیکورهای زیادی به اسامی مختلف می سازند، همچنین اسانس گشنیز را در عطر، ادوکلن و صابون سازی مصرف می کنند.
در الجزیره گرد تخم گشنیز را با فلفل و نمک به گوشت می پاشند و آن را برای مدتی طولانی نگهداری می کنند.
در پایان لازم است گفته شود که تخم گشنیز وقتی تازه است بوی ساس می دهد وقتی خشک شد بوی مطبوع و معطری به خود می گیرد که همه از آن خوششان می آید. به عربی آن را کزبره گویند.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

از: مخزن الادویه - در خواص گشنیز

1- اگر هفت مثقال آب گشنیز تازه را بیاشامند خواب می آورد مخصوصا با سرکه و سماق.
2- اگر گشنیز را در دهان بجوند درد دندان کرم خورده را تسکین می دهد.
3- همچنین خاییدن گشنیز رافع بوی شراب و سرعت مستی است.
4- و نیز خاییدن آن مقوی لثه و قاطع خون آن می باشد.
5- گشنیز تازه مسکن صفرا و التهاب معده و تشنگی است و مانع قی و رافع باه و نعوظ می باشد.
6- ضماد گشنیز تازه محلل اورام جلد و بادسرخ است.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

شوید

چرا گلادیاتورها در رم باستان از روغن شوید استفاده می کردند؟
شوید از سبزیهای خوردنی مملکت ماست که همه ما آن را می شناسیم. با شوید باقلا پلو، سبزی پلو و انواع آش و کوفته درست می کنند و طبخ آن را عوام می دانند. امروز می خواهیم درباره تاریخچه شوید و ارزش غذایی و دوایی آن صحبت کنیم.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

تاریخچه شوید

اصل شوید از ایران به هند و مصر بوده است و از این ممالک به کشورهای اروپا و آمریکا رفته و کشت شده است. در کشورهای نواحی مدیترانه کشت شوید رایج است. در بعضی از نواحی این کشورها تخم شوید را باد به این طرف و آن طرف پراکنده کرده است و باعث کشت خودروی آن شده است بطوری که؛ بعضی چمنزارها و کنار دیوار خانه های ییلاقی شوید خود به خود سبز می شود. در اروپا تخم شوید در پاییز می رسد و پرندگان کوچک آن را سمی می دانند و به آن نزدیک نمی شوند و شاید از بوی آن خوششان نمی آید. شوید در تمام تابستان گل دارد ولی گل شوید مقدار کمی شیره و گرد گل دارد.
از زمانهای بسیار قدیم شوید را به عنوان ادویه؛ مثل سبزی خوردنی و گیاه دارویی مصرف می کرده اند.
در روی برگهای پاپیروس که در مصر به دست آمده نوشته شده است مصریان قدیم شوید را مثل سبزی خوردنی مصرف می کرده اند.
در تورات مذکور است که قوم بنی اسرائیل به شوید به عنوان یکی از سبزیهای مفید عنایت و توجه داشته اند و مثل زیره از آن استفاده می کرده اند.
یونانیان قدیم شوید را سبزی دارویی اعجاز آوری می دانستند. فیثاغورث و بقراط حکیم معتقد بودند گرفتن چند برگ شوید در دست چپ آدمی را از بیماری حمله و صرع مصون می دارد و اجنه را در نطفه خفه می کند.
در روم قدیم شوید نشانه خوشحالی و لذت بود و همچنین علامت سر زندگی و به همین جهت گلادیاتورها در جستجوی روغن شوید بودند تا به کمک آن قوی و زورمند شوند.
ویرژیل در یکی از اشعار خود می گوید که مائیدا گلهای بنفشه را چید و به صورت دسته گل شوید در آورد.
در قرون وسطی سنت هیلد گارد که پزشک دانایی بود تخم شوید را برای جلوگیری از خونریزی بینی، امراض ریوی و زکام مغزی یا زکام یونجه مصرف می کردند.
پیروان مکتب طبی سالرن عقیده داشتند که شوید باد شکن است و دملها را نرم می کند و شکمهای بزرگ را کوچک می سازد.
ماتیول عقیده داشت که اگر کسی دچار سکسکه شد باید تخم شوید را در آتش بریزد و دود آنرا به بینی خود بکشند تا سکسکه اش از میان برود ولی خاکستر تخم شوید اگر به چشم رود نور چشم را کم می کند و اشتهای جنسی را به خواب می برد.
مردم بعضی از نواحی شمال فرانسه که در مرز بلژیک ساکن هستند نسبت به شوید اعتقاد خاصی دارند. آنها گل شوید را می چینند و مخفیانه در کرست و یا کفش خود می گذارند تا همیشه مورد توجه شوهر خود باشند و تفاهم زناشویی بین آنها برقرار باشد

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

خواص طبی شوید

تخم شوید یکی از چهار تخم بادشکن داروسازی قدیم است. بعضی از پزشکان قدیمی ادعا می کنند تخم شوید یکی از داروهای شگفت انگیز برای آرام کردن بحرانهای سکسکه است و کسانی که خروپف می کنند معالجه می کند.
پروفسور فورنیه که در عصر تحقیقات علمی درباره شوید کرده عقیده دارد که شوید دارای خواص تقویت کننده ضد نفخ معده، ادرارآور، بادشکن و ضد تشنج است.
مصرف شوید را پروفسور فورنیه مثل رازیانه، انیسون و زیره سیاه برای معالجه ضعف قوه هاضمه، گرفتگی ادرار، کم شیری و بی خوابی توصیه می کند.
دکتر هانری لوگلر تخم شوید را برای معالجه سکسکه های تشنجی که سربازان فرانسه را در جنگ اول جهانی مبتلا ساخت و معروف به گریپ اسپانیولی بود مصرف کرد و موفقیتهای چشمگیری را به دست آورد.
دکتر لوگلر برای تقویت معده در مورد سوء هضم و درد معده دستور می داد سی گرم شوید را با سی گرم تخم سنبل ختایی و پنجاه گرم گل تیول در یک لیتر آب بجوشانند و مصرف کنند.