تاریخ، علم سازندگی انسان
تاریخ علمی است که در دارنده ی آن تاثیرات فراوانی (مثبت یا منفی) می گذارد، چرا که موضوع علم تاریخ، انسان است. آنهم نه کالبد انسانی بلکه حیات گذشته ی او، چنین علمی نمی تواند در جهان بینی یا احساسات صاحب آن، بی تاثیر باشد.
تاثیرات مثبتی را که آن حضرت بر شمرده اند به دو قسمت می توان تقسیم کرد:
یک بخش آن اثراتی هستند که موجب اصلاح جهان بینی و رشد شناخت انسان می گردند.
بخش دیگر سخنانی می باشند که با خصلت ها و احساسات آدمی سر و کار داشته موجب سازندگیهای اخلاقی می شوند. در آن میان از سنت ها و عبرت ها سخن به میان آورده اند که دارای هر دو جنبه ی احساسی و بینشی(و نیز کاربرد سیاسی ) هستند در اینجا برای هر یک از این اقسام نمونه ای ارائه می گردد.