۲۲ اسفند سالروز شهادت شخصیت مبارز آزربایجان، قوچاق(قاچاق) نبی است.
📝 امروز ۲۲ اسفند سالروز شهادت شخصیت مبارز آزربایجان، قوچاق(قاچاق) نبی است.
"قاچاق نبی" متولد سال ۱۸۵۴ میلادی در روستای "آشاغی موللا" از توابع منطقه ی "قوبادلی"، شخصیت مبارز و ظلم ستیزی بود که در دوران حکومت تزارها، مبارزات دهقانی را رهبری می کرد.
پدر نبی فرد تهی دستی بود و یک خانواده ی هفت نفری را سرپرستی می کرد.
نبی نیز نزد ثروتمندان و مالکان به چوپانی می پرداخت، هنگامی که نبی شانزده ساله بود ارباب، پدرش را زیر کتک می گرفت و روزی زیر کتک های ارباب پدرش نیمه جان روی زمین می افتد.
نبی به ارباب حمله می کند ولی با شکایت ارباب نبی را دستگیر می کنند.
حکومت تزاری او را به اردوی کار اجباری محکوم می کند.
نبی از آن جا فرار می کند و بعد از این که آب ها از آسیاب می افتد از غربت باز می گردد.
پدر و مادر به فکر عروسی وی می افتند که شاید از این راه آرامش از دست رفته را بازیابند و روح عاصی او اندکی آرام گیرد.
نبی دلداده ی دختری به اسم "هجر" بود، اما پدر هجر مخالف ازدواج آن ها بود.
دو دلداده دست در دست هم فرار می کنند و پدر هجر ناچار، به وصلت آنان رضایت می دهد.
زندگی، روالی عادی به خود می گیرد، اما وقتی مادرش "گؤزل" مورد تهدید امنیه ها قرار می گیرد، نبی با آنان در می افتد، با شجاعت هایش مشهور می شود و به مبارزان فراری می پیوندد.
آوازه ی "قاچاق نبی" در ایل و تبار می پیچد و هرجا که ظلم خان ها و اربابان، دمار از روزگار مردم درمی آورد، او یکّه تاز میدان می گردد و با حمایتی که وی از ستمدیدگان می نماید مورد حمایت مظلومین قرار می گیرد و در قلب مردم جای خود را هر روز وسیع و وسیع تر می یابد.
دهقانان او را در میان خود می پذیرند و او هر از گاهی را در دهی می ماند و نام و نشان او از حکومتیان مخفی نگاه داشته می شود.
همسر وی "هجر" شیرزنی شجاع و شیفته ی رزم و دلیری است و دور از ایل و تبار به روی زین اسب و دوشادوش
قاچاق نبی به مبارزه می پردازد.
امنیه ها و مأموران حکومتی تزار روسیه، با همدستی مالکین و فئودال ها، هرجا که خبری از نبی می یابند، قشون و افرادشان را به دستگیری او راهی می سازند ؛ اما قاچاق نبی چون عقابی سرافراز از خطر می گریزد.
در سیر مبارزه، قاچاق نبی به مبارزی شکست ناپذیر تبدیل می گردد؛ اما با توطئه ای سازمان یافته هجر را دستگیر می کنند تا از این طریق بتوانند نبی را به دام بیندازند؛ اما نبی به کمک یارانش همسر خود را نجات می دهد.
کینه ی خصم ، از نبی آن چنان اوج می گیرد که از هیچ حیله ای برای کشتن وی فرو نمی مانند، تا این که از مکر و فریب یک زن برای قتل نبی استفاده می کنند.
زن مکّارِ"شاه حسین"، یکی از یاران نبی را با طلا و جواهرات گول می زند و روزی که نبی میان آنان است، او به دروغ مدعی آزار نبی به خود می شود و شاه حسین از این ادعای دروغ چنان می آشوبد که تفنگش را برمی دارد و پنهانی منتظر نبی می ماند.
روز ۱۳ مارس سال ۱۸۹۶، زمانی که قاچاق نبی، بی خبر از همه جا با خیل یارانش سوی خانه ی رفیق می آمد، هدف تفنگ شاه حسین قرار می گیرد و گلوله ها چنان کاری و عمیق بر دلش می نشینند که تنها مجالی می یابد چنین سخن گوید:
"ای دوست، ای نامرد برای چه کشتی مرا؟ من که خاک پای تو بودم! چرا گذاشتی نامردمان و غدّاران به آرزوهایشان چنین آسان برسند؟ ... آی هجر! ای زیباترین سئوگیلی دیار! کجایی که یارت را کشتند!؟ نبی ات را کشتند! در غربت، آن هم یک رفیق ... ای مردمان، ای یاران، نبی را کشتند! نبی را که فدایی ایل و تبار بود و فریادرس بیچارگان! ... دشمنان هرگز دل این کار را نداشتند ... یک عزیز... یک دوست مرا کشت! یک ... "
با مرگ "نبی" یارانش به خون خواهی به پا خواسته و" شاه حسین "و زن نابکارش را کشتند.
نام های" نبی" و "هجر" تا ابد در دل ها و قلب ها جاودانه ماندند.
گروه یالثارات الحسین(ع)🌺
نقل قول
