همی گفتـــم که کی باشد که خرم روزگار آید
جهان از ســر جوان گردد، بهــــار غمگسار آید
بهـــار غمگسار آیـــدکه هـــر کس را به کار آید
بهـــاری کانــدر او هـــر روز می را خواستار آید
ز هـــر بادی که برخیـــزد کنون بوی بهـــــار آید
کنون مــــا را ز باد بامـــــدادی بــــوی یــــار آید
چــــو روی کودکـــان ما، درخت گل به بــــار آید
نگـــار لالــــهرخ با ما بـــــه خــــرم روزگـــــار آید