ویژه نامه ولادت با سعادت حضرت علی علیه السلام*قبله آیات*

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

باز پيچيده به هر كوي و مكان بوي علي (ع)
هر دل غمـزده اي آمده در كوي علـي (ع)

حوريانـي ز بهــشت آمـده در ميــلادش
خانه ی كعبـه منوّر شـده از روي علي( ع)

فاطمـه بنت اسـد مـادر آن شيـر خـدا
فاطمـه بنت نبي همسر دلجوي علي (ع)

عارفـان جلـوه حق را ز كجـا مي طلبند
گو تماشـا بكنند از گُل خوشبـوي علي( ع)

هيـچ آييـنه جمـال ازلـي را ننمـود
بهتـر از معرفـت و سيرت نيـكوي علي(ع )

در شـب كفـر و ستم دين خـدا پا نگـرفت
مگـر از نـور دل و قـوت بازوي علـي (ع)

يارب از دسـت علـي كوثر لبريـزم بخـش
تا ببوسـم زصفا دسـت علـي روي علي( ع )

آنكه عمـري به گناه و غم و غفلـت گذراند
امشب از عشق علي گشته ثناگوي علـي( ع)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

جهت نمایش تصویر با اندازه اصلی 650x400 پیکسل کلیک کنید








میلاد مسعود مولود کعبه ، شیر خدا

مولای مومنان ومتقیان ، ترجمان قرآن

امیرمومنان ، کعبه دلها ، حیدر کرار

حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام

برامام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف

ومحبان و شيفتگان حضرتش مبارک باد

امضاء

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خوشه ای از خرمن کلام امام



قال امیرالمومنین علی ابن ابی طالب علیه السلام :

شيعَتُنَا المُتَباذِلونَ فى وِلايَتِنا، اَلمُتَحابّونَ فى مَوَدَّتِنا اَلمُتَزاوِرونَ فى اِحياءِ
اَمرِنا اَلَّذينَ اِن غَضِبوا لَم يَظلِموا وَ اِن رَضوا لَم يُسرِفوا، بَرَكَةٌ عَلى
مَن جاوَروا سِلمٌ لِمَن خالَطوا؛

امیر المومنین علی علیه السلام فرموده اند:

شيعيان ما كسانى اند كه در راه ولايت ما بذل و بخشش مى كنند، در راه
دوستى ما به يكديگر محبت مى نمايند، در راه زنده نگه داشتن امر و مكتب
ما به ديدار هم مى روند. چون خشميگين شوند، ظلم نمى كنند و چون
راضىشوند،زياده روى نمى كنند، براى همسايگانشان مايه
بركت اند و نسبت به هم نشينان خود در صلح و آرامش اند.

(كافى، ج 2، ص 236، ح 24)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

امشب علی علیه السلام میآید ....

ساقه‏ های نیلوفری از پایه‏ های عرش بالا رفته
و سریر ولایت را به عطر وجودی خود آراسته‏ اند،
تا او بیاید و بر تکیه‏ گاه پوشیده از رازقی آن تکیه زند.

درون کعبه چه غوغایی است امروز!
ملائک، بال در بالْ گستره آسمان‏ها را پوشانیده ‏اند

و جبرائیل و میکائیل و اسرافیل حلقه خانه کعبه شدند
تا پر به نور وجود او بسایند!

طنین نام او هلهله شادی ملائک است.
جام‏ه ای افلاکیِ عاشقان به سوی او می ‏آیند

و گیسوان سیاه شبْ به یُمن وجود او
گل خنده‏ های نقره‏ ای را
در میان آبشار آسمانی‏ اش تقسیم می‏کند؛

چرا که امشب علی علیه ‏السلام می‏آید!...

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

و جمعه چه شکوهی دارد و این جمعه شکوهی دیگر!...
13 رجب سال سی‏ ام از عام الفیل!

آسمانیان طبق طبق نور می‏ آوردند، آن‏گاه که دیوار کعبه شکافته شد
و فاطمه بنت‏ اسد قدم به درون کعبه نهاد که علیِّ اعلی خانه خویش
را ازبرای قدوم مبارک او آماده کرده بود... .

و او آمد که نام خود را از خدا گرفته بود و آمده بود تا
بت‏های خانه را درهم بشکند و بر پشت بام آنْ ندای یگانگی و توحید
ذات مقدس خدای تعالی را سر دهد و او را تقدیس کند

و فریاد حق‏ طلبی‏ اش را از میان کفرهاو نفاق‏ها به گوش جان‏های عاشقان
برساند و پرواز شورآفرین کبوتران عشق را جانی تازه بخشد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

و جمعه چه شکوهی دارد و این جمعه شکوهی دیگر!...
13 رجب سال سی‏ ام از عام الفیل!

آسمانیان طبق طبق نور می‏ آوردند، آن‏گاه که دیوار کعبه شکافته شد
و فاطمه بنت‏ اسد قدم به درون کعبه نهاد که علیِّ اعلی خانه خویش
را ازبرای قدوم مبارک او آماده کرده بود... .

و او آمد که نام خود را از خدا گرفته بود و آمده بود تا
بت‏های خانه را درهم بشکند و بر پشت بام آنْ ندای یگانگی و توحید
ذات مقدس خدای تعالی را سر دهد و او را تقدیس کند

و فریاد حق‏ طلبی‏ اش را از میان کفرهاو نفاق‏ها به گوش جان‏های عاشقان
برساند و پرواز شورآفرین کبوتران عشق را جانی تازه بخشد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

هیچ کس نمی‏داند آغاز اقیانوس از کجاست و پایانش تا کجا؟

آغاز تو را اما همه دیدند که در دست‏های زنی
از پس دیوارهای کعبه بیرون آمدیو لبخند زدی؛

دیوارهایی که پیش پای خورشید شکاف برداشت
تا روزگار معصوم عدالت آغاز شود؛
تا آفتاب، قدم بر خاک بگذارد.

شکاف‏های تاریخ، چه عجیب‏ اند!
تاریخ، شکاف‏های مقدس خود را از یاد نخواهد برد؛

چه آنجا که عصای معجزه، دریا را شکافت
چه آنجا که یُمن قدوم نوزاد بلندبالایی، دیوارهای بیت العتیق را

و چه آنجا که سال‏های بعد، همان مولود معصوم، درهیئت سجده ‏ای مهربان
با لب‏های پرهیز رمضان، با فرق شکافته، خطبه رستگاری
خواند و محراب خونین را به لرزه افکند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

راز این نام بزرگ



نامت بلند است؛
چونان پیشانی‏ات که خود، معراج آفتاب است و رویشگاه ماه.

آراسته به هزار ستاره روشن و روحت، اقیانوسی که تلاطم
و سکوت، بی‏قراری و آرامش و خشم و لبخند را به هم آمیخته، در خویش گرد آورده است.

تو را چنان که باید نمی‏شناسم؛
نه من، که هیچ کس را یارای شناخت کاملت نیست؛

چرا که فراتر از ادراک یک جانبه نگر انسانی
«نه بشر توانمش خواند نه خدا توانمش گفت متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را»

نامت بلند است؛
به بلندی انسانی که با صداقتی یگانه و راستین، لباس «الست»
می‏پوشدو حیلت‏ها و نفاق‏ها را می‏فهمد.

نامردمی‏ها را، عهد شکستن‏ها را و نیرنگ‏ها را می‏بیند و استخوان در
گلو صبر می‏کند. طبیعت زلال و چاه تنهایی را محرم اسرار خود می‏کند؛

آن‏گاه که مردمان را جز متاع گندیده دنیا در دل و ترس
از زورمندان و طمع زرمندان در چشم نیست.

روحت بلند است؛ چونان نامت، با غربتی به ژرفای تاریخ پیوسته.
نمی‏دانم چرا هر وقت نام بزرگت را می‏شنوم
بی‏اختیار قلبم می‏شکند و اشک در چشمانم می‏سوزد.

نمی‏دانم راز این بزرگی و مظلومیت، قدرت و غربت و بلندا و بندگی چیست؟
نمی‏دانم راز علی چیست؟ راز تنهایی و چاه، هیبت و صبر؛
راز استخوان شکسته در گلو چیست؟

راز مردی که درِ خیبر را با ضربتی از جای می‏کند و پر هیبت‏ترین
پهلوانان قریش را با دبدبه و کبکبه‏شان، به زمین می‏کوبد، راز فریادی با آن
رسایی نشسته بر قله سکوت، راز آن سکوت غریب چیست؟

نامت بزرگ است؛ نام غیور غریبت.
نامی که چون حرف رسالت و دین، نام محمد و نجات انسان
پیش می‏آید، در عین غیرت و قدرت، سیلی خوردن فاطمه علیهاالسلام را می‏بیند و سکوت می‏کند.

نمی‏دانم راز این نام بزرگ، این روح غریب چیست؟

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

فاطمه، ماه را در بغل گرفته بود!
صدای همهمه بیشتر شد؛

این کودک چه قدر عظمت دارد!
به دنیا آمد و «علی» شد.

ابوطالب، به شکرانه وجود علی،
میهمانی باشکوهی داد و گفت:

به برکت حضور این کودک،
هر که به میهمانی می‏آید،
باید اوّل هفت بار به دور کعبه طواف کند!

دیدار علی قداست دارد!
اول باید پاک شد، مطهّر شد،
آن گاه به دیدار علی رفت!

پیامبر رحمت، طفل را در آغوش گرفت!
آفتاب، ماه را در بغل گرفت و ماه،
پلک گشود و به یمن دیدار آفتاب، تبسّم کرد.

و ماه، از آغاز تولد، برادر آفتاب شد!
مولا! ای که تمام واژه‏ها،

از توصیف عظمت تو عاجزند!
و ای آن‏که تمام عقل‏ها از درک بزرگی‏ات قاصر!

چه تقدیر دلنشینی داری!
می‏آیی از کعبه و می‏روی در خانه خدا!
علی جان!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

میلاد با سعادت ساقی کوثر ، یعسوب الدین ،امام المتقین
حضرت علی امیر المومنین علیه السلام مبارک باد
دیوارهایی که پیش پای خورشید شکاف برداشت
تا روزگار معصوم عدالت آغاز شود؛
تا آفتاب، قدم بر خاک بگذارد.